Του Κωνσταντίνου Βέργου*
Το 2006, η Deutsche bank αποτελούσε την 5η Τράπεζα σε παγκόσμια παρουσία. Έκτοτε, ενίσχυσε περαιτέρω την θέση της με κάθε μέσο, με κάθε είδους επιθετικές κινήσεις, αγγίζοντας μία από τις 3 κορυφαίες θέσεις. Μήπως όμως οι χρυσές εποχές τελείωσαν, μαζί με το «δωρεάν χρήμα»;
Χθες η τιμή της μετοχής της «γκρεμίστηκε», καταρρέοντας σε επίπεδα που ήταν τη δεκαετία του 1980. Εκ πρώτης όψεως, φαίνεται απίστευτο! Η Deutsche bank, το υπέρλαμπρο άστρο της Γερμανίας, αποτέλεσε όχι απλά μια Ευρωπαϊκή Τράπεζα με μεγάλα σχέδια κατά τα προηγούμενα χρόνια, αλλά κάτι πολύ παραπάνω. Ήταν το μακρύ χέρι του άπληστου κομματιού του Γερμανικού καπιταλισμού! Το «τραπεζικό ισοδύναμο» αδίστακτων βιομηχανικών κολοσσών όπως της Siemens και της Volkswagen!
Αποτέλεσε την τράπεζα που βρίσκονταν πίσω από σχεδόν όλα τα μικρά και μεγάλα σκάνδαλα χειραγώγησης τιμών, εξαπάτησης και ξεπλύματος χρήματος που γνωρίζουμε. Η Deutsche bank έκανε χρυσές δουλειές ξεπλένοντας το μαύρο χρήμα Ρώσων «βαρόνων» στην Αγγλία, κουβαλώντας τις μίζες δικτατορικών καθεστώτων της Ασίας σε εξωτικούς περιορισμούς, χειραγωγώντας το Εγγλέζικο Libor, στήνοντας απάτη στις παγκόσμιες τιμές του χρυσού, εξαπατώντας ακόμη και στην αγορά παραγώγων στεγαστικών δανείων των ΗΠΑ. Η τελευταία μάλιστα αποκάλυψη, αυτή της εξαπάτησης Αμερικανών πελατών, που ξεκινάει από το 2011, οδηγεί σε πρόστιμο ως 14 δις δολαρίων.
Οι ΗΠΑ την διέσωσαν το 2008, όταν κατέρρευσε η αγορά ακινήτων εκεί, διοχετεύοντάς της 711 δισ. δολάρια, σύμφωνα με επίσημες πληροφορίες (Fed), που αναφέρονται αναλυτικότατα και σε μελέτη (wp.798) του εγκυρότατου Levy Economics Institute, Ινστιτούτου που, υπόψιν, διοικείται από νομπελίστες καθηγητές οικονομικών! Όμως, το μεγάλο αφεντικό αυτού του πλανήτη, οι ΗΠΑ, που διέσωσαν δύο, τουλάχιστον, φορές σε αυτό τον αιώνα τη Γερμανία, μετά τον πόλεμο με το γιγαντιαίο σχέδιο Μάρσαλ, και το 2008, με τη διοχέτευση κολοσσιαίας ρευστότητας στην Deutsche bank αλλά και άλλες τράπεζες Γερμανικών συμφερόντων, αποφάσισαν να βάλουν, από ό,τι φαίνεται, μια τάξη. Οι ΗΠΑ αποφάσισαν εν τέλει να τραβήξουν μια κόκκινη γραμμή!
Αφενός οι Αμερικάνοι αποφάσισαν να ελέγξουν αποφασιστικά την παγκόσμια τραπεζική αγορά εκτοπίζοντας τον ξένο ανταγωνισμό, καθώς ο τραπεζικός κλάδος αποτελεί τον σημαντικότερο επιχειρηματικό κλάδο παγκοσμίως και με βάση αυτό θα ξαναεπιβληθούν ως υπερδύναμη. Αφετέρου αποφάσισαν να «μαζέψουν» το παράνομο και αφορολόγητο χρήμα, είτε προέρχεται από μικρά λαβράκια (εφοπλιστές, μικροεπιχειρηματίες) είτε από πολυεθνικές, χτυπώντας και ισοπεδώνοντας ένα-προς-ένα όλα τα κέντρα μαύρου χρήματος παγκοσμίως, από Ζυρίχη, ως Λονδίνο και από Λουξεμβούργο ως Παναμά και Σιγκαπούρη, καθώς το όργιο φοροδιαφυγής οδήγησε σε χρεοκοπία το σύνολο του καπιταλισμού παγκοσμίως. Σε αυτή την πορεία ελέγχου της παγκόσμιας τραπεζικής αγοράς και κλεισίματος των κέντρων μαύρου χρήματος, η Deutsche bank, τράπεζα που παρεμπιπτόντως έχει έκθεση σε παράγωγα 1000 φορές περίπου τα κεφάλαια της (!!!), θα είναι ο μεγάλος χαμένος, διότι ακριβώς αυτή είναι και συστημική (μεγάλη παγκόσμια ) τράπεζα, αλλά και με παράνομες ή έστω επικίνδυνες δραστηριότητες να συνιστούν την κύρια δραστηριότητα της!
Η Deutsche bank παρά την τεράστια βοήθεια που πήρε, ακόμη και από τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΕ, υποχρεώνεται πλέον να «κλείσει» άρον-άρον δραστηριότητες, φεύγοντας άμεσα από 10 χώρες και πουλώντας όσο-όσο ό,τι προλαβαίνει! Ήδη, σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν προχτές, η τράπεζα εκτοπίστηκε όχι μόνο από τη θέση της στις 3 μεγαλύτερες, αλλά και εκτός της 5δας των μεγάλων τραπεζών στην επενδυτική τραπεζιτική (investment banking), πέφτοντας στην 6η θέση και περιορίζεται σε σημαντικό ρόλο σε μόλις 3 από τις 18 βασικές τραπεζικές δραστηριότητες!
Δεν είναι τυχαίο ότι η τιμή της γερμανικής αυτής υπερ-τράπεζας σταδιακά γκρεμίστηκε από τα 100 στα 10,7 ευρώ, καθώς αυτό αντικατοπτρίζει την πραγματική της πορεία, εκείνη της ζημιογόνου δραστηριότητας, του μηδενισμού κεφαλαίων και τελικώς, της χρεοκοπίας! Το πρόστιμο 14 δις δολαρίων, αν και το 1/3 από τα ποσά αυτά τελικά θα πληρωθούν, έχει το δικό του συμβολισμό, είναι το τελευταίο ίσως καρφί στο φέρετρο μιας τράπεζας-σύμβολο της εποχής Σόιμπλε, το κλείσιμο μιας εποχής οικονομικής επέκτασης της Γερμανίας με κάθε ανήθικο μέσο, εις βάρος όχι μόνο των αδύναμων χωρών της περιφερειακής Ευρώπης, αλλά και κάθε εταιρίας, ασχέτως εθνικότητας, παγκοσμίως…
* Ο κ. Κωνσταντίνος Βέργος είναι Καθηγητής Χρηματοοικονομικών, Πανεπιστήμιο Πόρτσμουθ, Αγγλία
Το παρόν άρθρο εκφράζει τις προσωπικές απόψεις του γράφοντος, δεν αποτελεί οδηγό ή σύσταση για επενδύσεις οποιασδήποτε μορφής προς οιονδήποτε και για οτιδήποτε τίτλο ή παράγωγο αυτού.
