Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Το μνημείο του Αγρότη στο Κιλελέρ επισκέφτηκε η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ Φώφη Γεννηματά, στα πλαίσια της επίσκεψης στη Λάρισα, με αφορμή τις εκδηλώσεις για την 3η Σεπτέμβρη και την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ. Η κ. Γεννηματά κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο και σε δήλωση της σημείωσε ότι «το ΠΑΣΟΚ και η παράταξή μας ήταν και θα είναι πάντα στο πλάι του αγρότη και της αγροτιάς»...
Έναν επιδέξιο τρόπο που έχει το συνειδητό μας, για να ανανεώνει την ισχύ του, είναι ο μηχανισμός της επιλεκτικής λήθης. Διαφορετικά, η εκδικητική διάθεση θα μας είχε οδηγήσει στην αλληλοεξόντωση. Ο νεποτισμός του ΣΥΡΙΖΑ ξεσήκωσε κατά καιρούς, κόσμο και κοσμάκη που βρήκε την ευκαιρία να υψώσει το «αθώο» ανάστημα του απέναντι στην εκμετάλλευση του Δημοσίου.
Υπάρχουμε εμείς οι «περίεργοι» που παραμένουμε εκτός μηχανισμών και δικτύων. Αλλά και οι πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ; Τα στελέχη του; Οι υπεύθυνοι τομέων; Οι κλαδικάρχες και οι συντονιστές; Πώς γίναμε όλοι «αδέρφια» ρε παιδιά, πολεμώντας τον κοινό εχθρό! Πώς πιαστήκαμε χέρι-χέρι, το καλοκαίρι του 2015, στο Σύνταγμα να διώξουμε τους «Αριστερούς κατσαπλιάδες»! Και τελικά, ποιος είναι περισσότερο Αριστερά; Ο ΣΥΡΙΖΑ του 2016 ή το ΠΑΣΟΚ του ΄81;
Ποιος θα ξεχάσει την άλωση του κράτους για να δώσει άφεση αμαρτιών στην Αριστερά του ΠΑΣΟΚ; Ο Τσίπρας είναι «φιλελεύθερος» και δεν το έχουμε καταλάβει. Γιατί αυτό υπαγορεύουν οι ανάγκες της εξουσίας στη συγκυρία που του κλήρωσαν οι συμπτώσεις της Ιστορίας. Αντίθετα, το ΠΑΣΟΚ μπόρεσε – χάρη στη συγκυρία του «κοινωνικού πλουτισμού» από την ΕΟΚ- να είναι η πιο αριστερή κυβέρνηση που κυβέρνησε νόμιμα την Ελλάδα για δύο γεμάτες δεκαετίες.
Το ΠΑΣΟΚ είναι αυτό που κρατικοποίησε τα πάντα, πολέμησε την ιδιωτική οικονομία, αποβιομηχάνισε τη χώρα, ανέπτυξε διπλωματικές σχέσεις με κάθε περιθωριακή οντότητα στον κόσμο (Καντάφι κτλ), έδωσε συντάξεις στους «αγωνιστές» της «Εθνικής Αντίστασης», διόρισε μαζικά ολόκληρα χωριά στο δημόσιο, απελευθέρωσε εντελώς τις ενοχές για διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, διέλυσε σχολεία και πανεπιστήμια και πότισε την συνείδηση των νεοελλήνων με λαϊκισμό και καιροσκοπισμό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν παιδική χορωδία μπροστά στην οργανωμένη ορχήστρα του ΠΑΣΟΚ. Κάποιοι επίγονοι εν τω μεταξύ, έχτισαν τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ και κάποιοι άλλοι, ακόμα πιο επικίνδυνοι, μεταμορφώθηκαν σε «τιμητές» και αναμένουν να πάρουν θέση για ανάκτηση της εξουσίας. Είναι όλοι αυτοί που ενώθηκαν με το πλήθος των αγανακτισμένων ενάντια στον αμοραλισμό του ΣΥΡΙΖΑ και κρυμμένοι στην σατανική «αθωότητά» τους, περίμεναν την κατάλληλη στιγμή να καταλάβουν τις θέσεις τους.
Αν σκαλίσουμε λίγο τη μνήμη μας, θα δούμε δήθεν εξαγριωμένους πασόκους να προσποιούνται τα θύματα, έχοντας εξασφαλίσει το άλλοθι της οργής που τρέφουμε τώρα για την απάτη του Τσίπρα. Και όχι μόνο αυτό. Προσπαθούν τώρα, να προσεγγίσουν ακόμα και τον Μητσοτάκη, επενδύοντας στο πολιτικό τους μέλλον. Σύντροφοι της λήθης, μην ξεχνάτε ότι ο «homo pasokus» είναι υβρίδιο που αναπτύχθηκε σε ένα πανίσχυρο, σε βιοποικιλότητα, οικοσύστημα. Ούτε πεθαίνει ούτε εξημερώνεται εύκολα. Κι όποτε χαλαρώνει λίγο, αποκαλύπτεται (δηλώσεις περί αβύσσου κτλ…). Εκεί βρίσκεται η απειλή για την κοινωνία και όχι τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς το ΠΑΣΟΚ, δεν θα υπήρχε και ούτε θα έπαιρνε την εξουσία. Ένα παροδικό φαινόμενο είναι που μας πανικόβαλε και θα φύγει. Το ζητούμενο είναι πού θα αναζητήσει το πασοκικό υβρίδιο καταφύγιο στο μέλλον, προσπαθώντας να επιβιώσει και να εξαπλωθεί σε νέους βιότοπους. Το ΠΑΣΟΚ ήταν η πρώτη φορά Αριστερά, σύντροφοι και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ! Δεν συγκρίνονται τα μεγέθη!