Το ακροαριστερό παρακράτος έχει ενεργοποιηθεί και βάλλει κατά των βουλευτών της ΝΔ επιχειρώντας να τους τρομοκρατήσει με επιθέσεις που εμφανίζουν μια μορφή συνέχειας και οργάνωσης. Η σιωπή των πολιτικών και η διχαστική ρητορική που επιχειρεί να ενεργοποιήσει εκ νέου αντιδεξιά αντανακλαστικά του προηγούμενου αιώνα σε συνδυασμό με την τακτική του «παιδιά είναι» εκκολάπτει το φαινόμενο της βίας και της τρομοκρατίας.
Οι επιθέσεις κατά βουλευτών εμφανίζουν μια συνέχεια. Και μια οργανωτική μορφή αφού γίνονται σχεδόν ταυτόχρονα σε διαφορετικές περιοχές ακόμη και σε διαφορετικούς νομούς όπως έγινε χθες στην περίπτωση των δύο βουλευτών της Ν.Δ. της Θεσσαλονίκης και της Κορίνθου. Είχε προηγηθεί η επίθεση κατά του Κώστα Μπογδάνου αλλά και η προσπάθεια εκφοβισμού της Νίκης Κεραμέως από τους κατά Νίκο Βούτση «ημιπιτσιρικάδες». Και σε αυτό πρέπει να προστεθεί και η προσπάθεια εκφοβισμού του βουλευτή Χρ. Στεφανάδη που βρέθηκε στο προσκήνιο τις τελευταίες ημέρες.
Το θέμα λαμβάνει διαστάσεις. Αλλά οι πολιτικές δυνάμεις σιωπούν. Η αξιωματική αντιπολίτευση, ο ρόλος της οποίας είναι σημαντικός για μια φιλελεύθερη δημοκρατία κοιτάζει αλλού. Απερίφραστη καταδίκη των φαινομένων δεν υπάρχει.
Στην περίπτωση για παράδειγμα του Κώστα Μπογδάνου αρκέστηκε σε μια ανακοίνωση 12 λέξεων, ενώ για την προσπάθεια εκφοβισμού της Νίκης Κεραμέως, το νομοσχέδιο της οποίας ψηφίζεται σήμερα στη Βουλή, υπήρξε κριτική από τον ΣΥΡΙΖΑ για το γεγονός πως τα ΜΜΕ την ανέφεραν ως «επίθεση» και όχι ως «παρέμβαση» συλλογικοτήτων, όπως αποκαλεί τις ομάδες των «ημιπιτσιρικάδων».
Και το ερώτημα είναι τι θα γινόταν αν οι επιθέσεις αφορούσαν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Πρώτα απ' ολα η Ν.Δ θα καταδίκαζε απερίφραστα της βία και την τρομοκρατία. Και θα υπήρξε και σαφής τοποθέτηση ως προς το γεγονός ότι η δημοκρατία δεν τρομοκρατείται, ούτε από την ακροαριστερά ούτε από την ακροδεξιά.
Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ με μακροσκελής ανακοινώσεις θα μιλούσε για παρακράτος, φασίστες και ακροδεξιούς που θα ταύτιζε με το κυβερνών σήμερα κόμμα και παράλληλα θα χρέωνε στην κυβέρνηση και τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη την επίθεση. Όπως έπραξε και στην επίθεση που δέχθηκαν από ακροδεξιούς δύο βουλευτές του κόμματος στη βόρεια Ελλάδα.
Το θέμα όμως είναι πολύ σοβαρό για να παραμείνει στα πλαίσια μικροκομματικών επιδιώξεων. Το κλείσιμο του ματιού σε δυνάμεις που επιχειρούν να οργανωθούν λειτουργεί σε βάρος της ίδιας της Δημοκρατίας που τα κόμματα έχουν ως βασική υποχρέωση να προστατεύουν από κάθε προσπάθεια κατάλυσης και εκφοβισμού των εκπροσώπων της.
Η καταδίκη αυτών των φαινομένων πρέπει να είναι σαφής, ξεκάθαρη χωρίς ναι μεν αλλά όπως γίνεται σε ορισμένες περιπτώσεις από την πλευρά κυρίως της Αξιωματικής αντιπολίτευσης.
