Του Κώστα Μήλα
Τα τελευταία έτη παρατηρείται μεγάλη αύξηση στη δύναμη του Διαδικτύου να προβλέπει πολιτικές αλλά και χρηματοοικονομικές καταστάσεις.
Παράδειγμα πρώτο, ο Ντόναλντ Τραμπ. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ο οποίος διαθέτει περίπου 55,8 εκατομμύρια followers, είχε δηλώσει στους Financial Times το 2017 ότι «χωρίς τα tweets, δε θα ήμουν εδώ» (εννοώντας ως πρόεδρος των ΗΠΑ) (βλ.: https://www.ft.com/content/9ae777ea-17ac-11e7-a53d-df09f373be87).
Παράδειγμα δεύτερο, η νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη στις εκλογές της ΝΔ. Όπως έχω αναφέρει στο παρελθόν, μία προσεκτική παρακολούθηση στο google.com/trends της συζήτησης για τον Κυριάκο Μητσοτάκη έναντι του Βαγγέλη Μεϊμαράκη έδειξε σαφή υπεροχή Μητσοτάκη έναντι του εσωκομματικού του αντιπάλου στο δρόμο προς το νήμα των εκλογών της ΝΔ (στα 10 Ιανουαρίου 2016).
Κάτι λοιπόν φαίνεται να ήξερε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος δήλωσε ότι θέλει να αλλάξει τη Ν.Δ. από κόμμα fax σε κόμμα Διαδικτύου.
Από την στιγμή που οι πολιτικοί ηγέτες χρησιμοποιούν το διαδίκτυο για να ανακοινώνουν τις επόμενες πολιτικές και οικονομικές τους κινήσεις (βλ., για παράδειγμα, την ανακοίνωση, μέσω Twitter, ότι ο Ντόναλντ Τραμπ αναβαθμίζει τον Patrick Shanahan σε νέο υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ) δεν θα πρέπει να προκαλεί έκπληξη ότι το διαδίκτυο προβλέπει τις μελλοντικές χρηματοοικονομικές εξελίξεις και μάλιστα υπεράνω των καλούμενων οικονομικών fundamentals.
Πράγματι, νέα επιστημονική έρευνα του γράφοντως, μαζί με τους Θεολόγο Δεργιαδέ και Θεόδωρο Παναγιωτίδη (από το Πανεπιστήμιο της Μακεδονίας) με τίτλο «Twitter versus Traditional News Media: Evidence for the Sovereign Bond Markets» συμπεραίνει ότι η συζήτηση περί Grexit στο Twitter την περίοδο 2012-2016 οδήγησε σε μεγάλη αύξηση του spread μεταξύ του 10-ετούς ελληνικού και του αντίστοιχου γερμανικού κόστους δανεισμού και μάλιστα υπεράνω άλλων χρηματοοικονομικών μεταβλητών όπως τα καλούμενα ασφάλιστρα κινδύνου (Credit Default Swap premia).
Μάλιστα, η επίδραση των Grexit tweets, υπερέβη την προγνωστική δύναμη των ειδήσεων περί Grexit σε ημερήσιες εφημερίδες και περιοδικά τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Καθώς λοιπόν το 2019 αποτελεί έτος εκλογών, εκτιμώ ότι το αποτέλεσμα των εκλογών θα κριθεί, ως ένα βαθμό, από την μάχη μεταξύ των πολιτικών κομμάτων στο χώρο του Διαδικτύου.
Επειδή όμως, όσα γράφονται και διαδίδονται μέσω του Διαδικτύου, έχουν την δυνατότητα να επηρεάσουν και τις οικονομικές εξελίξεις, και δη το πολύπαθο ελληνικό κόστος δανεισμού, καλό θα ήταν οι Έλληνες πολιτικοί να είναι ιδιαίτερα συγκρατημένοι σε σχέση με το τι γράφουν και διαδίδουν μέσω, για παράδειγμα, του Twitter...
