Kαι μόνο το άκουσμα της λέξης Carrera αρκεί για να καταλάβεις ότι πρόκειται για Porsche. Στη συγκεκριμένη περίπτωση τα 50 κεράκια αφορούν την Porsche 911 Carrera RS 2.7 ένα μοντέλο που υπήρξε το ταχύτερο γερμανικό αυτοκίνητο παραγωγής της εποχής του. Μια Porsche που κατασκευάστηκε για αγωνιστική χρήση, αλλά μπορούσε να κυκλοφορεί νόμιμα και σε δημόσιους δρόμους, και έδειξε το δρόμο για την τοποθέτηση αεροτομής και μπρος, και πίσω…
Tο γεγονός ότι η ισπανική λέξη Carrera σημαίνει “race” (δηλαδή αγώνας δρόμου) δεν έχει καμία σημασία για τους λάτρεις του σπορ αυτοκινήτου, που ενδεχομένως να μην ξέρουν καν την προέλευση της λέξης. Όπως επίσης είναι πολύ πιθανό αυτοί να μη γνωρίζουν ότι το θρυλικό πλέον αυτοκίνητο, δηλαδή η Porsche Carrera RS 2.7, έγινε γνωστή σε άλλες χώρες της Ευρώπης με διάφορα παρατσούκλια, με πλέον γνωστό το «Duck tail», το οποίο σχετίζεται Βέβαια με τη χαρακτηριστική αεροτομή που παραπέμπει… ουρά πάπιας. Και βέβαια οι αεροτομές που καθιέρωσε τότε, το 1972, η Porsche δεν ήταν η μοναδική τεχνολογική καινοτομία που σημάδεψε την εμφάνιση αυτού του μοναδικού μοντέλου.
Πενήντα χρόνια πριν, η Porsche παρουσίαζε, λοιπόν, αυτήν την ειδική - για αγώνες πίστας και rally - έκδοση της 911, ένα αυτοκίνητο με ιδιαίτερες προδιαγραφές. Η πιο δυνατή αρχική έκδοση της 911 ήταν και αυτή που ονομάστηκε Carrera -ένα χαρακτηριστικό προσωνύμιο που είδαμε διαχρονικά να συνοδεύει τα πλέον ισχυρά μοντέλα της φημισμένης γερμανικής εταιρείας.
Όταν η επιτυχία μετατρέπεται σε ευχάριστη έκπληξη
Αρχικά η Porsche προγραμμάτιζε να πιστοποιήσει 500 αντίτυπα της 911 Carrera RS 2,7 στο γκρουπ 4 (Special GT). Ένα αυτοκίνητο που θα είχε τη δυνατότητα να κυκλοφορεί νόμιμα σε δημόσιους δρόμους και με την δυνατότητα, ο ιδιοκτήτης του να μπορεί να παίρνει μέρος σε εκδηλώσεις του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Στις 5 Οκτωβρίου του 1972, το νέο μοντέλο παρουσιάστηκε στην έκθεση αυτοκινήτου στο Παρίσι, στις Βερσαλλίες, και στο τέλος του Νοεμβρίου και τα 500 αυτοκίνητα είχαν πουληθεί. Τόσο η αρχή της εμπορικής πορείας του νέου μοντέλου, όσο και η συνέχεια ήταν ανέλπιστα καλή, αφού ως τον Ιούλιο του 1973, οι πωλήσεις είχαν τριπλασιαστεί. Συνολικά κατασκευάστηκαν 1.580 «κομμάτια» και ήδη μετά τα πρώτα 1.000, η Porsche 911 Carrera RS 2,7 είχε πιστοποιηθεί («ομολογκαριστεί») τόσο στο γκρουπ 3 όσο και στο γκρουπ 4. Ένα πακέτο optional εξοπλισμού (Μ471) μπήκε σε 200 «ελαφρωμένες» sport εκδόσεις, ενώ κατασκευάστηκαν ακόμη 55 σε racing version, 17 της βασικής έκδοσης και συνολικά οι touring (Μ472) εκδόσεις έφτασαν τις 1.308.
Το εσωτερικό της 911 Carrera Rs 2,7 «Light» (Μ471) περιελάμβανε τα βασικά, ανάλογα με τις απαιτήσεις του αγοραστή και τον χρόνο παραγωγής του αυτοκινήτου. Ανάμεσα σε άλλα στοιχεία, το πίσω κάθισμα, οι μοκέτες, το ρολόι, οι χειρολαβές οροφής και τα …γαντζάκια για τα ρούχα έλειπαν, ενώ αν ο αγοραστής το ζητούσε, γίνονταν αντικατάσταση και των sport καθισμάτων με άλλα ελαφρύτερα. Συγκρινόμενη με την έκδοση με εξοπλισμό «Touring», (Μ472), η «Sport» ήταν ελαφρύτερη κατά 115 κιλά, ζυγίζοντας συνολικά 960 κιλά. Η δε τιμή αγοράς ήταν 34.000 γερμανικά μάρκα. Το «Sport package» (Μ471) κόστιζε 700 γερμανικά μάρκα ενώ το πακέτο «Touring» (Μ472) 2.500 μάρκα. Το πακέτο εξοπλισμού που επιλέγονταν, καθόριζε και την αντίστοιχη έκδοση της 911 Carrera RS 2,7.
Ο επίπεδεος εξακύλινδρος (μπόξερ) κινητήρας των 2,7 λίτρων διέθετε σύστημα ψεκασμού και απέδιδε 210 ίππους στις 6.300 στρ./λεπτό, ενώ η μέγιστη ροπή έφτανε τα 255 Νm, στις 5.100 στρ./λεπτό. Αυτή η απόδοση, επέτρεπε στην Sport έκδοση να πραγματοποιεί τα 0-100 χλμ./ώρα σε μόλις 5,8’’, στοιχείο που επέτρεψε στην 911 Carrera RS 2.7, να καταγραφεί ως το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής που έσπασε το φράγμα των 6 δευτερολέπτων που είχε τότε θέσει το γερμανικό περιοδικό «auto, motor und sport». Η τελική ταχύτητα ξεπερνούσε τα 245 χλμ./ώρα (Touring: 6,3’’ και 240 χλμ./ώρα).
Η αεροδυναμική πρωτιά
Στο αμάξωμα, όλα υπηρετούσαν την προσπάθεια για μείωση του βάρους. Λεπτότερα μεταλλικά ελάσματα, λεπτά παράθυρα, καθόλου μόνωση, όλα βοηθούσαν στο να παραμείνει το συνολικό βάρος των αγωνιστικών εκδόσεων κάτω από τα 900 κιλά που απαιτούσε η ομολογκασιόν. Την ίδια στιγμή η αεροδυναμική είχε βελτιωθεί. Το ζητούμενο ήταν να ελαχιστοποιηθεί η άντωση στον εμπρός και πίσω άξονα του αυτοκινήτου στις υψηλές ταχύτητες ώστε να επιτευχθεί ουδέτερη οδική συμπεριφορά.
Για πρώτη φορά, οι μηχανικοί Hermann Burst και Tilman Brodbeck, μαζί με τον σχεδιαστή Rolf Wiener εξέλιξαν μια πίσω αεροτομή, δοκιμάζοντάς την τόσο στην σήραγγα αεροδυναμικής όσο και στην πίστα. Στόχος ήταν αφενός να διατηρηθεί η χαρακτηριστική σχεδίαση του πίσω μέρους της 911 αφετέρου να μειωθούν οι αρνητικές επιδράσεις της (οπισθέλκουσα) και να βελτιωθεί η αεροδυναμική της 911.
Η επίδραση της αεροτομής “duck tail” κρατούσε κολλημένη στον δρόμο την 911 Carrera RS 2,7 στις υψηλές ταχύτητες και επιπλέον τροφοδοτούσε με περισσότερο αέρα τον αερόψυκτο κινητήρα. Όλα αυτά συνέβαιναν χωρίς να αυξάνεται ο συντελεστής οπισθέλκουσας, αντίθετα, η ανώτατη ταχύτητα αυξήθηκε κατά 4,5 χλμ./ώρα.
Στις 5 Αυγούστου του 1972, οι τρεις εργαζόμενοι της Porsche κατοχύρωσαν την πατέντα (document No. 2238704) στο Γερμανικό Γραφείο Ευρεσιτεχνιών.
Διαφορετικές διαστάσεις ελαστικών για καλύτερο «κράτημα»
Οι μηχανικοί, είχαν επίσης να εργαστούν πάνω στο αυτοφερόμενο πλαίσιο. Η Porsche είχε ήδη εμπειρία με την χρήση φαρδύτερων ελαστικών πίσω, έτσι οι μηχανικοί τα δοκίμασαν και στην 911 Carrera RS 2,7. «Θέλαμε να βελτιώσουμε το κράτημα και την συμπεριφορά, τοποθετώντας φαρδύτερα πίσω ελαστικά καθώς το περισσότερο βάρος ήταν στον πίσω άξονα» θυμάται ο Peter Falk, επικεφαλής τότε του τμήματος δοκιμών των αυτοκινήτων παραγωγής της Porsche. Για πρώτη φορά στην Porsche ένα αυτοκίνητο παραγωγής προσφέρονταν με διαφορετικών διαστάσεων ελαστικά εμπρός και πίσω. Οι τροχοί Fuchs ήταν διαστάσεων 6 J×15, με ελαστικά 185/70 VR-15 εμπρός, ζάντες 7 J×15 με ελαστικά 215/60 VR-15 πίσω.
Για να χωρέσουν οι φαρδύτεροι τροχοί, η Porsche αύξησε το πλάτος του αμαξώματος κατά 42 χλστ., στο τμήμα που ήταν οι πίσω θόλοι. «Όταν είδαμε ότι αυτές οι αλλαγές λειτουργούσαν καλά τόσο σε επίπεδο ανάπτυξης, παραγωγής αλλά και πωλήσεων, το καθιερώσαμε σε όλα τα επόμενα μοντέλα» συνεχίζει ο Falk.
H πρώτη αγωνιστική επιτυχία
Με την αλλαγή στους κανονισμούς των sport πρωτότυπων που εμπόδιζαν την περαιτέρω εξέλιξη, λόγω του νέου ορίου στους κινητήρες (τρία λίτρα) η Porsche «έκλεισε» κάπου εκεί μια πολύ επιτυχημένη εποχή. Μετά το αγωνιστικό ντεπούτο της 911 Carrera RSR (racing-sport-racing) με ένα εξαιρετικά φαρδύ αμάξωμα στον Γύρο της Κορσικής τον Νοέμβριο του 1972, η Porsche αποφάσισε το 1973, να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στην επιτυχημένη πορεία της 911.
Στις αρχές του Φεβρουαρίου του 1973, η RSR με οδηγούς τους Peter Gregg και Hurley Haywood τερμάτισε πρώτη στις 24 Ώρες της Daytona με διαφορά 22 γύρων από τον δεύτερο. Ήταν μια εξαιρετική αρχή μιας νέας περιόδου. Ακολούθησαν οι Herbert Müller και Gijs van Lennep νικώντας στο Targa Florio τον Μάιο του 1973.
Στην πρώτη της αγωνιστική περίοδο, η 911 Carrera RSR κατέκτησε τρία διεθνή πρωταθλήματα και επτά εθνικά, βάζοντας τα θεμέλια για τις επιτυχίες των δεκαετιών που θα ακολουθούσαν. Στο δε International Race of Champions (IROC) τον Οκτώβριο του 1973, ο Αμερικανός Roger Penske, διέθεσε 12 πανομοιότυπες 911 Carrera RSR 3.0 σε οδηγούς από διαφορετικά είδη αγώνων, να ανταγωνιστούν μεταξύ τους.
Γιατί υπήρξε διαφορετική
Με την 911 Carrera RS 2,7, η Porsche δεν ήταν απλώς ο μόνος κατασκευαστής που προσέφερε ένα sport αυτοκίνητο για χρήση σε αγωνιστικές πίστες, αλλά ο μοναδικός του οποίου το ίδιο αυτοκίνητο μπορούσε να χρησιμοποιηθεί το ίδιο καλά στην καθημερινή οδήγηση. Εισήγαγε με άλλα λόγια το grand touring αυτοκίνητο στην αγωνιστική πίστα.
Όπως περιέγραφε η διαφήμιση της εποχής, «Το ρεπερτόριό της: Από τον δρόμο στην πίστα και ξανά πίσω στο σπίτι. Δευτέρα στο γραφείο, Τρίτη στην Γενεύη, ξανά πίσω το βράδι, Τετάρτη για ψώνια. Στην πόλη. Κίνηση, τραγική κίνηση, αλλά κανένα πρόβλημα, κανένα παράπονο από τον συμπλέκτη. Πέμπτη στους επαρχιακούς δρόμους, στην εθνική, χώμα, τμήματα με έργα υπό κατασκευή, Παρασκευή μικρές διαδρομές και επαναλαμβανόμενες στάσεις. Σάββατο ταξίδι για διακοπές στην Φινλανδία. Carrera RS, ανεξάντλητη και ασταμάτητη είτε πρόκειται για sprint είτε για μαραθώνιο».
Σημειώστε ότι η λέξη Carrera εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο πλάι των φτερών στην 911 Carrera RS 2,7, με το RS, στην πίσω αεροτομή σημαίνει Rennsport ή racing. Για την Porsche έμπνευση αυτού του ονόματος ήταν η Carrera Panamericana. Η Porsche ονόμαζε Carrera τα πιο δυνατά της μοντέλα (1954 κινητήρας με τέσσερις εκκεντροφόρους) όπως η 356 Α 1500 GS Carrera ή η 356 Β 2000 GS Carrera GT. Το Carrera υπήρχε στο πίσω μέρος της Porsche 904 Carrera GTS από το 1963, καθώς και στην 906 Carrera 6 από το 1965.
