Τι φωνάζουμε τόσο καιρό; Ναι στην ουσιαστική πολιτική, όχι στην επικοινωνία. Τι καταγγέλλαμε τόσο καιρό; Ότι κυβερνήσεις και αντιπολιτεύσεις αντικαθιστούν τις πράξεις με την προπαγάνδα, ότι προτιμούν να λένε παρά να κάνουν. Τα υπόλοιπα κόμματα κατηγορούσαν τον Μητσοτάκη ότι με την επικοινωνιακή του υπεροπλία (εμένα μου λες;) παρουσίαζε μια μαγική εικόνα της άθλιας πραγματικότητας μας και η κυβέρνηση κατηγορούσε την αντιπολίτευση ότι δεν έχει προτάσεις ουσίας αλλά εύκολες μόνο λεκτικές καταγγελίες. Και δεν μας άρεσε αυτό.
Διότι εμείς θέλουμε αποτελέσματα, όχι μπλα-μπλα. Σε όποιο πολιτικό στρατόπεδο και αν ανήκουμε, όποιον αρχηγό και αν υποστηρίζουμε. Δεξιοί, κεντρώοι και αριστεροί, δεν γουστάρουμε λόγια, πράξεις απαιτούμε. Σωστά τα γράφω; Και επειδή λοιπόν οι πολιτικοί μας και οι διοικήσεις μας είναι μόνο των verba (λόγια στα λατινικά) και όχι των facta (πράξεων), εμείς ξεσηκωθήκαμε και πάμε να τα ανατρέψουμε όλα. Να τα φέρουμε τούμπα. Διότι με facta αποτρέπονται Μάτια και Τέμπη, με verba αργά ή γρήγορα τα ζούμε.
Οπότε επαναστατούμε και τα κάνουμε όλα Γης Μαδιάμ. Γεμίζουμε δρόμους και πλατείες, ανατρέπουμε πλήρως τη σειρά των κομμάτων στις δημοσκοπικές κάλπες, απαξιώνουμε κυβερνήσεις που ως χθες φαινόταν ότι θα πήγαιναν καλά, δεν αφήνουμε τίποτα όρθιο. Διότι ήρθε η ώρα των πράξεων. Σιχαθήκαμε τα επικοινωνιακά παιχνίδια. Και τι κάνουμε;
Πρώτον, βγάζουμε την «Πλεύση» δεύτερο κόμμα, σαν να λέμε ορίζουμε τη Ζωή αρχηγό αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τη Ζωή, της οποίας οι πράξεις θα μας σώσουν. Όπως τότε που φώναζε «βοήθεια-βοήθεια» έξω από την ΕΡΤ ή όταν έφερνε στη Βουλή κάτι σαλδαλοφόρα αλλοδαπά φρικιά να μας πουν ότι το χρέος της χώρας είναι παράνομο, άρα δεν χρειάζεται να το πληρώσουμε. Μετά αυτοί φύγανε και μας άφησαν εμάς εδώ να τηγανιζόμαστε μέσα στη χρεωκοπία.
Τι άλλο κάνουμε; Εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στην Καρυστιανού. Αυτή θα φάει τον Μητσοτάκη. Τις δικές της πράξεις εμπιστευόμαστε. Εντάξει λοιπόν, πλην έχουμε καμιά ιδέα για το τι είναι και τι πρεσβεύει η κυρία Καρυστιανού; Ότι είναι επικοινωνιακή, δεν υπάρχει αμφιβολία. Κινητοποιεί κόσμο, συνεγείρει. Παρακάτω όμως; Ξέρουμε αν έχει κάνει κάτι στη ζωή της; Ξέρουμε αν είναι δεξιά, αριστερή, κεντρώα, πολιτικά κενή ή αν στο μυαλό της υπάρχει ένας αχταρμάς απ’ όλα μαζί; Διότι αν καταλαβαίνω, κάποιοι την πάνε για πρωθυπουργό των πράξεων και όχι των λόγων.
Πάμε και στην από δω πλευρά. Τη δήθεν πιο λογική και λιγότερο λαϊκίστικη. Ο Μητσοτάκης έχει πρόβλημα διεύθυνσης των κυβερνητικών πράξεων. Παίρνει λοιπόν τον Κωστή Χατζηδάκη, που απ’ όπου πέρασε άφησε σημαντικό πρακτικό και μετρήσιμο έργο, για να τον κάνει αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και γενικό δερβέναγα ενός χαοτικού Μαξίμου που δεν μπορεί να συμμαζευτεί με τίποτα. Καλά κάνει ο Κυριάκος, διότι αυτό του λείπει. Και τι απαντούν υποστηρικτές και επικριτές; Εντάξει, καλός και αποτελεσματικός ο Κωστής, αλλά δεν έχει το επικοινωνιακό χάρισμα. Οπότε πως θα γυρίσει την παρτίδα;
Κοντολογίς, αλληλοδουλευόμαστε. Επικοινωνία ψάχνουμε όλοι μας, όχι πολιτική ουσίας. Και η από δω πλευρά και η από κει. Φιλολογία και καταγγελία θέλουμε, αυτά για την αθόρυβη δουλειά μυρμηγκιού που έχουμε δήθεν ανάγκη, είναι παραμύθια της Χαλιμάς. Ατάκες έχουμε ανάγκη και λυγμικές προσεγγίσεις της πραγματικότητας και επαναστατικές συνεγέρσεις που τα λύνουν όλα μ’ έναν νόμο και ένα άρθρο σε μια ώρα. Μαγικά θέλουμε και γοητευτικές ιστοριούλες, σαν τα παιδάκια. Μια χαρά πάμε πατριώτες…
