Πρωταθλητές στην ύφεση και μετά πρωταθλητές στην οικονομική ανάπτυξη. Πρωτοπόροι στην αρχική αντιμετώπιση του Covid κι ύστερα κατηφόρα απ’ τις χειρότερες. Όταν οι άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις άνοιγαν διστακτικά το πουγκί τους για να βοηθήσουν στα lock down, εμείς εδώ σηκώσαμε ελικόπτερο κι αρχίσαμε ν’ αδειάζουμε τσουβάλια με χρήμα. Ως το 2019 δεν είχαμε ούτε οβίδες για τα πεπαλαιωμένα μας άρματα, το 2023 θα έχουμε υπεροπλία έναντι της Τουρκίας. Αυτή η κυβέρνηση, τα κάνει όλα «πολύ». Και τα καλά της και τα άσχημά της.
Από το 2008-9 είχαμε να δούμε αύξηση μισθών, μόνο το 2022 έγιναν δυο αυξήσεις, αθροιστικά στο 10%, πρωτοφανές νούμερο για την υπόλοιπη Ευρώπη. Από γενέσεως του ελληνικού κράτους ήμασταν διαχρονικά ανίκανοι να καταπολεμήσουμε τη γραφειοκρατία και να μειώσουμε την ταλαιπωρία του πολίτη που καταφεύγει στο κράτος. Και ξάφνου, μέσα σε μια τριετία κάναμε τόσο θηριώδη άλματα στον ψηφιακό μετασχηματισμό μας, που μοιάζουμε με τύπο που του έβαλαν νέφτι στον πισινό.
Δεν ξέρω πως τα κατάφερε ο Μητσοτάκης και η ομάδα του, πάντως μ’ αυτή την κυβέρνηση δεν υπάρχουν «καλοί μέσοι όροι» και «μικρά θετικά βήματα» και «μια κάποια πρόοδος». Είναι κυβέρνηση του «όλα ή τίποτα», κυβέρνηση ή του ύψους ή του βάθους. Μέχρι πριν τρία χρόνια, ο φτωχός και κατατρεγμένος δεν είχε στον ήλιο μοίρα, σήμερα μια άπορη οικογένεια μπορεί να εισπράττει καμιά δεκαριά επιδόματα το ένα πίσω απ’ τ’ άλλο, σε σημείο η Ελλάδα να θεωρείται πια ο παράδεισος των (όχι πάντα εξορθολογισμένων) κοινωνικών παροχών.
Όπου καταπιάστηκε αυτή η κυβέρνηση, είτε τα πήγε περίφημα, είτε τα έκανε μαντάρα. Μόλις προχθές η χώρα φιγουράριζε στον διεθνή Τύπο ως κατέχουσα μια από τις πρώτες ευρωπαϊκές θέσεις στην πορεία της οικονομίας της. Ποια, η Ελλάδα που την προηγούμενη δεκαετία κόντεψαν να την κλωτσήσουν από τα σκαλιά της ζώνης του ευρώ. Αλλά και στα περίεργα ή στα αρνητικά της, αυτή η κυβέρνηση πάλι του «πολύ» ήταν. Κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς συνέβη με τις παρακολουθήσεις, αλλά κι εκεί ο κατάλογος (που μήτε επιβεβαιώνεται, μήτε διαψεύδεται) ήταν μεγάλος και πολύς. Είπαμε ή του ύψους ή του βάθους.
Ο ψηφοφόρος, λοιπόν, που ως το καλοκαίρι θα πάει στην κάλπη, πάνω σ’ αυτό το ιδιόμορφο πλαίσιο θα αποφασίσει. Δεν έχει μπροστά του μια κυβέρνηση επίπεδη και αδιάφορη, έχει ένα ψηλό και εντυπωσιακό βουνό που όμως το διαπερνούν δυο-τρεις βαθιές χαράδρες. Θα μετρήσει και θα αξιολογήσει τόσο τις πολλές βουνοκορφές όσο και τα λιγοστά φαράγγια. Και θα αποφασίσει, ανάλογα με την οπτική του, αν κοιτάζει ψηλά ή χαμηλά. Αναλογιζόμενος παράλληλα αν οι επίδοξοι αντικαταστάτες της είναι ικανοί να διαπρέψουν στο σκαρφάλωμα ή στη βύθιση...
