Αρχίσαμε… Ακόμα δεν έμαθε ο Πιερρακάκης τα κατατόπια στον όροφο του καινούριου του υπουργείου, ήδη τον βάλαμε να μοιράσει μερικά δισ. Από δω το φέραμε, από κει το τακτοποιήσαμε, ανοίξαμε επιτέλους τη στρόφιγγα που κρατούσε κλειστή ο Κωστής. Καθότι ο Χατζηδάκης ήταν ο μέρμηγκας, ενώ τώρα ο Κυριάκος (Πιερρακάκης) είναι ο τζίτζικας. Ο ένας μάζευε, ο άλλος θα μοιράσει. Τα διαβάζω και τρελαίνομαι. Πούθε τους προέκυψαν όλες αυτές οι large προοπτικές, απορώ και εξίσταμαι.
Οπότε, και θα φάμε με χρυσά κουτάλια και ο Κυριάκος (Μητσοτάκης) θα γυρίσει το παιχνίδι και θα ξαναπάρει άνετα τις εκλογές το 2027. Τα γράφουν και καταχαίρονται. Μέχρι και την επαναφορά των δυο γιορταστικών μισθών έριξαν στο τραπέζι, λες και ανέβηκε τόσο πολύ η παραγωγικότητα του δημοσίου, που ξεχειλίζει απ’ τα παράθυρα των κρατικών υπηρεσιών και δεν ξέρουμε τι να την κάνουμε. Οπότε επανήλθε και η παλιά θεωρία για τον ανάλγητο Στουρνάρα, επειδή ο άνθρωπος είπε ότι κατά την άποψη του δεν υπάρχουν λεφτά για τέτοιες γαλαντομίες.
Μια χαρά πάμε παιδιά, ανακαλύψαμε ξανά το παλιό εκείνο ευτυχισμένο μονοπάτι του 1990 και του 2000, που οδηγεί ντουγρού στην οικονομική κρίση και τη χρεωκοπία. Από το φαγητό με χρυσά κουτάλια στην εκποίηση των χρυσών κουταλιών, ένα τσιγάρο δρόμος. Ξέρω, ξέρω, έχουμε υπεραπόδοση εσόδων, πλεονάσματα που δεν τα περιμέναμε, έχουμε και τη ρήτρα διαφυγής με την ευρωπαϊκή άμυνα που ο καθένας την ερμηνεύει κατά το μυαλό που κουβαλάει.
Οπότε αφήστε τις τσιγκουνιές και μοιράστε. Και να χορτάσει ο κοσμάκης ψωμί και η κυβέρνηση που ζορίζεται, να ρεφάρει πολιτικά. Και μην ακούτε εκείνους που λένε ότι οι εκλογές δεν κερδίζονται απ’ αυτά που έδωσες, αλλά απ’ αυτά που περιμένουν να δώσεις. Ούτε τους άλλους που φωνάζουν να είμαστε ολίγον επιφυλακτικοί, διότι ζούμε σε πολύ επικίνδυνο και ταραγμένο κόσμο για να παριστάνουμε τους Μπρούκληδες. Μην τους δίνετε σημασία αυτονών.
Πιέστε απ’ όλες τις μεριές, η κυβέρνηση να μοιράσει χρήμα τώρα. Και που είστε; Όχι, σε μειώσεις φόρων και τέτοια ανόητα αναπτυξιακά, πιέστε να δώσει αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα και λοιπά ευχάριστα. Το ρευστό κινεί τον κόσμο και την οικονομία. Βγάλτε τα χρυσά κουτάλια απ’ το συρτάρι και στρώστε τραπέζι. Ένα πρέπει να είναι το καινούριο μας σύνθημα. Κάτω οι μέρμηγκες, ζήτω οι τζίτζικες. Και αν μελλοντικώς παραστεί ανάγκη, μη σας νοιάζει. Το Γιουσουρούμ δίπλα είναι. Εύκολα θα πουληθούν πάλι τα χρυσά μαχαιροπήρουνα…
