Δεν ξέρω πόσο κοστίζει να παραγγείλει κανείς μια ανθοδέσμη από την Ελλάδα για να παραδοθεί στην Αμερική, αλλά ο Κυριάκος δεν πρέπει να τσιγκουνευτεί τα λεφτά. Να το στείλει το μπουκέτο στον Αντώνη. Καθότι η υπηρεσία που προσέφερε ο πρώην στον νυν, αποδείχτηκε τελικά ανεκτίμητη. Ούτε στα πιο τρελά του όνειρα δεν θα μπορούσε ο Μητσοτάκης να φανταστεί όλους τους –ως χθες- σμιχτοφρύδηδες και χολωμένους λαϊκοδεξιούς του κόμματος του, να διαγκωνίζονται ποιος θα πρωτοβγεί στα κανάλια για να τα ρίξει στον Σαμαρά.
«Απαράδεκτος», «εμμονικός», «γεννημένος αποστάτης», «διασπαστής», «μακριά από την πραγματικότητα» και άλλα τρισχαριτωμένα εκτοξεύονται σε ρυθμό πολυβόλου κατά του Αντώνη. Και δεν λέγονται από τους κεντρώους της ΝΔ, αλλά από τους original δεξιούς, που μέχρι προχθές έπαιρναν με το παραμικρό τηλέφωνο τον Σαμαρά για να πάρουν γραμμή εναντίον του Κυριάκου. Τέτοιο αυτό-στραπάτσο των εσωκομματικών του αντιπάλων, ούτε που το ‘χε φανταστεί ο Κυριάκος. Όλοι όσοι φώναζαν ότι η ΝΔ έχει μετατραπεί σε «Ποτάμι», περνάνε σήμερα από τον ποταμίσιο πάγκο και δίνουν διαπιστευτήρια νομιμοφροσύνης. Χωρίς να τους τα έχει ζητήσει κανείς.
Τελικά, έχει μεγάλη πλάκα όλο αυτό. Πήγε ο Αντώνης να κοντύνει ή να γονατίσει τον Κυριάκο και του ‘δωσε άλλους είκοσι πόντους ύψος από το πουθενά. Άνευ λόγου και αφορμής. Τον μετέτρεψε ξαφνικά και σε ηγέτη της λαϊκής δεξιάς. Στα καλά του καθουμένου και δίχως να κάνει τίποτα ο Μητσοτάκης. Είδατε τελικά, πόσο τονίζει το αρχηγικό προφίλ μια διαγραφή; Αλλά και πόσο εύκολα ένας τρανός αρχηγός μετατρέπεται σε μοναχικό γέροντα, στον οποίον κανένας δεν δίνει σημασία;
Πείτε μου αν, τα προηγούμενα χρόνια, θα τολμούσε ακόμα και ο πιο Μητσοτακικός βουλευτής ή υπουργός να πει κακιά κουβέντα για τον Σαμαρά. Κανένας. Ο Σαμαράς και οι Σαμαρικοί θα τον έλιωναν, αλλά και ο ίδιος ο Μητσοτάκης θα τον σφαλιάριζε διότι ερεθίζει τον Αντώνη. Σήμερα, όμως, οι πρώτοι που κατακεραυνώνουν δημόσια τον τέως αρχηγό τους είναι οι ίδιοι οι Σαμαρικοί. Πείτε μου ποιος μέχρι πρόσφατα θα τολμούσε να υπενθυμίσει την πτώση της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Ήταν ταμπού για τη ΝΔ. Σήμερα, ακόμα και οι πιο σκληροί δεξιοί, μ’ αυτό ξεκινούν την τοποθέτηση τους. Αυτό κι αν είναι εκδίκηση της Ιστορίας.
Πείτε μου και κάτι τελευταίο. Ως προχθές, ήταν ή δεν ήταν δεμένα τα χέρια του Κυριάκου στο θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας; Κρεμόταν ή δεν κρεμόταν πάνω από το κεφάλι του η δαμόκλειος σπάθη μιας μαζικής εσωκομματικής ανταρσίας, αν δεν επέλεγε έναν Πρόεδρο της αρεσκείας των original δεξιών; Σήμερα ισχύει αυτό; Μετά το Σαμαρικό στραπάτσο, ποιος θα τολμήσει ως τον Φεβρουάριο να επαναφέρει εν συνόλω την επιχειρηματολογία και τις απειλές Σαμαρά; Θα κυλήσει το κεφάλι του στις σκάλες, να πάει να κάνει παρέα στο κεφάλι του Μάριου Σαλμά.
Τελικά, το κατάφερε κι αυτό ο Αντώνης. Έλυσε τα χέρια του Κυριάκου να επιλέξει και Πρόεδρο της απόλυτης αρεσκείας του.
