Η ισχύς του θρησκευτικού κατεστημένου στο Ιράν είναι γνωστή. Ο αποκλεισμός της μεγάλης πλειοψηφίας των υποψηφίων ωστόσο επικρίθηκε ευρέως, ειδικά για τα δεδομένα του κλειστού πολιτικού συστήματος του Ιράν.
Όπως είχαμε γράψει στο liberal.gr, ο εξτρεμιστής Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ αποκλείστηκε από τη διαδικασία, όχι τόσο για τις ακραίες τοποθετήσεις του, αλλά επειδή είχε στραφεί πολλές φορές εναντίον του ιερατείου.
Ο αποκλεισμός του συμβούλου του Αγιατολά Χαμενεï, Αλί Λαριγιανί ωστόσο ήταν μία μικρή έκπληξη. Ακόμα και το μεγάλο φαβορί, Εμπραχίμ Ραϊσί, επικεφαλής δικαστικός, ανέφερε πως η συμμετοχή περισσότερων υποψηφίων θα αναδείκνυε τη διαδικασία.
Ο Λαριγιανί πάντως ανακοίνωσε πως κατέθεσε υποψηφιότητα έπειτα από προτροπή του Αγιατολά Χαμενεï, ώστε να προσέλθουν περισσότεροι άνθρωποι στις κάλπες, προσκαλώντας πάντως όλους στις κάλπες. Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, με εκατομμύρια Ιρανούς κάτω από το όριο της φτώχιας, η απάθεια μάλλον φαίνεται να κυριαρχεί.
Ανάμεσα στους αποκλεισθέντες ήταν κι ο νυν αντιπρόεδρος Εσάκ Τζαχανγκίρι, που θεωρήθηκε πως θα μπορούσε να ακολουθήσει τη μετριοπαθή προσέγγιση του Χασάν Ροχανί. Το βασικό κόμμα που εκπροσωπεί τους μεταρρυθμιστές ανακοίνωσε πως δεν θα υποστηρίξει κάποιον υποψήφιο.
Η νίκη του νυν προέδρου Χασάν Ροχανί εναντίον του Ραϊσί στις προηγούμενες εκλογές δεν ήταν μία αναμενόμενη εξέλιξη για το ιερατείο. Αυτή τη φορά δεν θέλουν να έχουν την παραμικρή έκπληξη. Ο βασικός στόχος των σκληροπυρηνικών του καθεστώτος είναι να δείξουν πως έχουν τον απόλυτο έλεγχο στη χώρα. Η μεγάλη συμμετοχή στις εκλογές φαίνεται να μην συμπεριλαμβάνεται στους στόχους τους καθεστώτος.
Δεν μπορεί κάποιος να παραβλέψει βέβαια την προσπάθεια αναβίωσης της συμφωνίας με τη Δύση για το πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας. Το ιερατείο έδειξε δεν ήθελε να έχει στην προεδρία, ούτε καν την εμπειρία του Λαριγιανί ως επικεφαλής των διαπραγματεύσεων με τη Δύση.
Το ιερατείο θέλει να δείξει πως διατηρεί την πρωτοβουλία των κινήσεων, παρά την κινητοποίηση των Ηνωμένων Πολιτειών με το Τζο Μπάιντεν.
Ο στόχος παραμένει η άρση της οικονομικής απομόνωσης μέσω των κυρώσεων των Ηνωμένων Πολιτειών, ωστόσο το πότε θα γίνει κάτι τέτοιο είναι σημαντικό. Το ιερατείο θέλει να είναι ξεκάθαρο πως μία τέτοια επιτυχία, εφόσον επιτευχθεί, θα είναι δικό του έργο, ώστε να καρπωθεί τα πολιτικά οφέλη.
Ο επικεφαλής δικαστικός Εμπραχίμ Ραϊσί και εκλεκτός του ιερατείου είναι πλέον ο μόνος ουσιαστικός διεκδικητής της προεδρίας. Όλο αυτό το διάστημα προΐσταται σε έναν τομέα που έχει προκαλέσει την αντιδράσεις διεθνώς, για τη σκληρότητα των ποινών. Μειονότητες όπως οι Χριστιανοί για παράδειγμα, έχουν υπάρξει θύματα δικαστικών αποφάσεων.
Μόλις σήμερα, η Ναργκίς Μοχαμαντί, Ιρανή ακτιβίστρια, καταδικάστηκε σε 80 μαστιγώσεις και φυλάκιση 30 μηνών.
Είναι σαφές πως ο Ραϊσί απολαμβάνει την απόλυτη εμπιστοσύνη του καθεστώτος και περιμένει τη μέρα της ανάληψης των νέων καθηκόντων, εκτός απροόπτου.
Πόσοι από τους Ιρανούς θα νομιμοποιήσουν την εκλογή του νέου προέδρου δεν είναι το μείζον ζήτημα. Η συμμετοχή αυτή τη φορά δεν είναι βασική προτεραιότητα.
