Ιστορικά η απώλεια της πλειοψηφίας στα νομοθετικά σώματα από το κόμμα του Προέδρου αποτελούσε ένα πλήγμα για τον Λευκό Οίκο, καθώς δυσχέραινε το πέρασμα νομοσχεδίων όπως και την υλοποίηση πρωτοβουλιών. Οι Ρεπουμπλικάνοι ή η Δημοκρατικοί χρησιμοποιούσαν την εξουσία τους για να καθυστερούν τον εκάστοτε πρόεδρο, αν και δεν κάτι τέτοιο δεν συνέβαινε τόσο συχνά. Ωστόσο, αυτή η εξέλιξη έγινε πολύ πιο διαδεδομένη τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα οι πρόεδροι να μπορούν να προσαρμοστούν.
Κατά συνέπεια, οι Ρεπουμπλικάνοι προσπαθούσαν να καταταγούν μία περήφανη νίκη και στα δύο σώματα, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να αποτρέψουν κάθε περιθώριο ελιγμού του Τζο Μπάιντεν. Οι υπερβολές του Ντόναλντ Τραμπ ήταν χαρακτηριστικές, αλλά και τα άλλα κομματικά στελέχη των Ρεπουμπλικανών κινούνταν προς αυτή την κατεύθυνση. Τα αποτελέσματα όμως σε Αριζόνα και Νεβάδα με την επικράτηση των Δημοκρατικών υποψηφίων δείχνουν πως δεν επετεύχθη ο σκοπός τους.
Ακόμα κι αν η πολιτεία της Τζόρτζια καταλήξει τον Ρεπουμπλικάνο τραμπικό υποψήφιο Χέρσελ Γουόκερ, η ψήφος της Κάμαλα Χάρις, αντιπροέδρου των ΗΠΑ, θα γέρνει την πλάστιγγα προς τους Δημοκρατικούς σε περιπτώσεις ισοψηφίας. Η διατήρηση του Μπομπ Μενέντεζ ως πρόεδρου της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας είναι από θετικά στοιχεία για την Ελλάδα.
Βέβαια, οι Ρεπουμπλικάνοι φαίνεται να καταφέρνουν να κερδίσουν τον έλεγχο του κογκρέσου, έστω και αν έχουν μόνο μερικούς βουλευτές παραπάνω από τους Δημοκρατικούς. Ωστόσο, ακόμα και αυτή η εξέλιξη δεν φαίνεται να προβληματίζει ιδιαίτερα τον Λευκό Οίκο, καθώς είναι μάλλον σύνηθες πρόσφατα να χάνεται ο έλεγχος της Βουλής μετά από μία δύσκολη περίοδο διοίκησης. Ας μην ξεχνάμε, πως η προεδρία Μπάιντεν εκτυλίσσεται εν μέσω μίας πρωτοφανούς ενεργειακής κρίσης και πληθωρισμού, που έχει άμεσο αντίκτυπο στον καθημερινό Αμερικανό, που πρέπει να πληρώνει περισσότερα για μία ευρεία γκάμα αγαθών, από τη βενζίνη μέχρι τα τρόφιμα.
Σε αυτή τη χρονική στιγμή, οι Δημοκρατικοί ποντάρουν στην εμπειρία του Τζο Μπάιντεν να διαχειριστεί τις σχέσεις του με τους Ρεπουμπλικάνους βουλευτές για το υπόλοιπο της θητείας του. Ο Αμερικανός πρόεδρος άλλωστε αμέσως μετά από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων ξεκίνησε να αναφέρεται στην ανάγκη συνεργασίας με τους Ρεπουμπλικάνους βουλευτές για το καλό της χώρας. Προφανώς, ο Μπάιντεν, έχοντας υιοθετήσει ήπιους τόνους, στρέφεται στους μετριοπαθείς Ρεπουμπλικάνους για να συνεχίσει μία λειτουργική σχέση με το Κογκρέσο.
Η στρατηγική του Μπάιντεν έχει λογική, καθώς οι υποψήφιοι που βρίσκονται στο στρατόπεδο του Τραμπ αποτελούν ένα κομμάτι μόνο του ρεπουμπλικανικού κόμματος. Ο Μπάιντεν για παράδειγμα σε ορισμένα θέματα ενδεχομένως να αισθάνεται πως μπορεί να συνεννοηθεί πιο εύκολα με τους παραδοσιακούς δεξιούς ρεπουμπλικάνους, παρά με τους ριζοσπάστες αριστερούς που έχουν αναδυθεί στο εσωτερικό του Δημοκρατικού Κόμματος. Κομβικής σημασίας φαίνεται να είναι δηλαδή η σχέση με την αειθαλή Νάνσι Πελόζι, που μόλις δήλωσε πως δεν σχεδιάζει να αποχωρήσει από το Κογκρέσο σύντομα.
