Χιλιάδες Σύροι αναζητούν απεγνωσμένα τους νεκρούς αγαπημένους τους, που έφυγαν βάναυσα από τη ζωή, βασανισμένοι στις φυλακές - κολαστήρια του Άσαντ.
Σε έναν ζωγραφισμένο τοίχο έξω από το νοσοκομείο Mustahed της Δαμασκού, υπάρχουν φωτογραφίες με πρόσωπα νεκρών και ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο πλήθος ανθρώπων τις εξετάζει, αλληθωρίζοντας ενάντια στον χαμηλό χειμωνιάτικο ήλιο και ψάχνοντας σε αυτές τα αγαπημένα τους πρόσωπα, που εν μία νυκτί «ξεριζώθηκαν» από τα σπίτια και τις οικογένειές τους, από το καθεστώς του Άσαντ.
Σύμφωνα με το BBC, ένα ρεύμα από συζύγους, αδελφούς, αδελφές και γονείς πηγαίνουν στο νοσοκομείο αναζητώντας πληροφορίες, ελπίζοντας να βρουν ένα πτώμα για να θάψουν.
Πλησιάζουν όσο πιο κοντά γίνεται στις φωτογραφίες, ψάχνοντας για οτιδήποτε στα πρόσωπα που αναγνωρίζουν. Κάποιοι από αυτούς βιντεοσκοπούν κάθε φωτογραφία για να την πάρουν στο σπίτι τους, για μια δεύτερη γνώμη.
Από τον τοίχο με τις φωτογραφίες, στο νεκροτομείο.
Άνθρωποι, συγγενείς ψάχνουν στο πλήθος, δείχνοντας φωτογραφίες των αγαπημένων τους.
Το νοσοκομείο Mustahed δέχτηκε πτώματα, τόσα πολλά που είναι πια γεμάτο και οι αίθουσες πλημμυρισμένες με καροτσάκια φορτωμένα με σακούλες με πτώματα.
Μέσα στο νεκροτομείο, τα πτώματα είναι απλωμένα σε ένα γυμνό τσιμεντένιο πάτωμα, και οι οικογένειες προσπαθούν να αναγνωρίσουν τα σώματα των συγγενών τους.
Μερικά πτώματα είναι τυλιγμένα χαλαρά σε σάβανα και αποκαλύπτουν πρόσωπα, τατουάζ ή ουλές, από τα οποία θα μπορούσαν να αναγνωρίσουν κάποιον.
Όλα τα πτώματα ήταν αδυνατισμένα. Οι γιατροί που τα εξέτασαν είπαν ότι είχαν σημάδια ξυλοδαρμού, συμπεριλαμβανομένων σοβαρών μωλώπων και πολλαπλών καταγμάτων.
«Ακούς πάντα ότι οι κρατούμενοι βασανίζονται και έπειτα εξαγφανίζονται, αλλά το να το βλέπεις είναι πολύ οδυνηρό.»
«Ήρθα εδώ χθες. Ήταν πολύ δύσκολο για μένα. Ελπίζουμε ότι το μέλλον θα είναι καλύτερο, αλλά αυτό είναι πολύ δύσκολο. Λυπάμαι πραγματικά για αυτές τις οικογένειες. Λυπάμαι πολύ γι' αυτούς», δηλώνει ιατροδικαστής που εξέτασε τα πτώματα.
Περισσότερα από 50 χρόνια Άσαντ, σημαίνουν 50 χρόνια εξαφανίσεων, φυλακίσεων και δολοφονιών. Σημαίνουν ανελέητη σκληρότητα, απέναντι στους φυλακισμένους, στις οικογένειες που προσπαθούν να τους βρουν και στον συριακό λαό που βρισκόταν εκτός του κύκλου εμπιστοσύνης του Άσαντ.
Στον τοίχο με τις φωτογραφίες και στο νεκροτομείο του νοσοκομείου Mustahed, οι συγγενείς ήθελαν να μάθουν τι είχε συμβεί, κάποιες πληροφορίες και αν ήταν πολύ τυχεροί, να αντικρίσουν τουλάχιστον ένα πτώμα.
Χρειάζονται έναν απολογισμό, αλλά και εκδίκηση. Πάνω απ' όλα, βέβαια, ονειρεύονται και ελπίζουν επιτέλους μια ζωή χωρίς φόβο.
Οι φυλακές - «κολαστήρια» του Άσαντ: Βασανιστήρια, θηλιές και άθλιες συνθήκες διαβίωσης
Ανταποκριτές διεθνών ΜΜΕ, έφτασαν στις φυλακές - κολαστήρια, του καθεστώτος του Άσαντ, και μεταξύ αυτών, στην πιο βάναυση, τη Sednaya, η οποία αποκαλείται «ανθρώπινο σφαγείο».
Συγκεκριμένα, ανταποκρίτρια του Sky News βρήκε στη Sednaya σακούλες με περιττώματα, θηλιές, έναν θάλαμο βασανιστηρίων και την πρέσα που φέρεται να συνέθλιβε ανθρώπους, ενώ οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν καταγγείλει εδώ και χρόνια τα απάνθρωπα βασανιστήρια και τις εκτελέσεις.
Μέχρι οι τζιχαντιστές να εισβάλουν στη Δαμασκό νωρίτερα αυτόν τον μήνα, ήταν αδύνατο για τους δημοσιογράφους να μπουν ελεύθερα στο εσωτερικό των φυλακών. Πλέον, χιλιάδες Σύροι έχουν συρρεύσει στον χώρο, αυτή την εβδομάδα, αναζητώντας τους αγαπημένους τους που αγνοούνται.
Η ρεπόρτερ του βρετανικού μέσου ενημέρωσης, ανέφερε ότι «υπάρχουν περισσότερες από είκοσι φυλακές, διάσπαρτες σε όλη τη χώρα, αλλά η Sednaya είναι η μόνη φυλακή που συνδέεται ωμά με τη βαρβαρότητα και τα βασανιστήρια του καθεστώτος Άσαντ».
Περνώντας δίπλα από θηλιές, πρόσθεσε ότι οι κρατούμενοι κρατούνταν, βασανίζονταν και μερικές φορές εκτελούνταν μέσα σε αυτές. «Κάθε μέρα, 50 άτομα έβγαιναν έξω για να τους στείλουν, υποτίθεται, σε κάποιο είδος πολιτικής φυλακής, ενώ στην πραγματικότητα, είχαν στόχο να τους κρεμάσουν», πρόσθεσε.
Προχωρώντας σε έναν χώρο, που τους είπαν ότι ήταν θάλαμος βασανιστηρίων, η ανταποκρίτρια δήλωσε ότι φαινόταν να έχει ηχομόνωση και να έχει τοποθετηθεί ένας ανεμιστήρας - πιθανώς για να διασπείρει κρύο αέρα, αέριο ή θερμότητα στο δωμάτιο. Στη συνέχεια είδε με τα μάτια της, την πρέσα στην οποία λέγεται, ότι κρατούμενοι αναγκάζονταν να μπουν και να συνθλιβούν μέχρι θανάτου.
«Όταν ήρθαν οι αντάρτες και κατέλαβαν αυτή τη φυλακή, είπαν ότι οι άνθρωποι δεν μπορούσαν καν να θυμηθούν ποιοι είναι», πρόσθεσε.
«Δεν μπορούσαν να θυμηθούν τα ονόματά τους όταν μπήκαν σε αυτές τις φυλακές, οι δεσμοφύλακες τους έλεγαν ότι ήταν ένας αριθμός, όχι ένα όνομα. Είχαν ξεχάσει ακόμη και ποιοι ήταν, επειδή τους κρατούσαν εκεί μέσα για τόσο πολύ καιρό», υπογράμμισε και συνέχισε λέγοντας: «Βασανίστηκαν. Τους βασάνισαν βάναυσα. Τους επιτέθηκαν σεξουαλικά και τους κακοποίησαν. Τους έκαναν ηλεκτροπληξία».
Σκόρπια μηνύματα
Σε ρεπορτάζ της Daily Mail γίνεται αναφορά στο λεγόμενο «λευκό κτίριο» - γνωστό και ως μπλοκ εκτέλεσης της φυλακής Sednaya.
Περίπου 4.300 κρατούμενοι κρατούνταν εκεί, στην πιο διεφθαρμένη από το δίκτυο φυλακών του Άσαντ, στο οποίο 60.000 άνθρωποι βασανίστηκαν και σκοτώθηκαν, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του.
Ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων λένε ότι περισσότεροι από 100.000 Σύροι έχουν εξαφανιστεί από την καταστολή του βίαιου δικτάτορα κατά των διαδηλώσεων υπέρ της δημοκρατίας το 2011, και μετά την πτώση του δικτάτορα, οι αγαπημένοι τους αναζητούν απαντήσεις
Μερικοί βρήκαν μόνο κάποια σκόρπια μηνύματα.
Πολλά μηνύματα φαίνονταν καμένα στους τοίχους και τις οροφές άλλων κελιών, ενώ στο πάτωμα των κελιών της φυλακής, υπήρχαν αμέτρητες φωτογραφίες αγαπημένων προσώπων που είχαν χωριστεί από την τρομοκρατία του Άσαντ.
Η τύχη αυτών των ανθρώπων δεν είναι γνωστή και ίσως να μη γίνει ποτέ. Αλλά οι Σύροι, απελπισμένοι για απαντήσεις, θα συνεχίσουν να αναζητούν τους αγαπημένους τους για πάντα, αναφέρει η Daily Mail.
