Το όνομα της UNRWA, (United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees in the Near East), δηλαδή της Υπηρεσίας Αρωγής και Έργων του ΟΗΕ για τους Παλαιστινίους Πρόσφυγες στην Εγγύς Ανατολή που είναι η αποστολή του ΟΗΕ που δραστηριοποιείται στη Λωρίδα της Γάζας, έχει αναμειχθεί με τον τρομοκρατικό μηχανισμό της Χαμάς με δυο τρόπους.
Ο πρώτος τρόπος ήταν μέσω της ευθείας συμμετοχής μελών της UNRWA στην τρομοκρατική επίθεση της 7ης Οκτωβρίου της Χαμάς στο Φεστιβάλ Supernova και στα κιμπούτς του Νότιου Ισραήλ. Και ο δεύτερος τρόπος ήταν μέσω της μετατροπής τμημάτων των νοσοκομείων, σχολείων και χώρων φιλοξενίας προσφύγων της UNRWA, σε πολεμικές εγκαταστάσεις της Χαμάς. Που λειτουργούν είτε σαν αρχηγεία, είτε σαν αποθήκες πυρομαχικών, είτε σαν τμήματα ενός πολυδαίδαλου υπόγειου συστήματος μεταφοράς οπλισμού και πολεμοφοδίων, είτε σαν βάσεις εκτόξευσης ρουκετών και πυραύλων.
Έτσι το κύρος της UNRWA, έχει τρωθεί σε μεγάλο βαθμό στη συνείδηση των χωρών που εισφέρουν πόρους για τη λειτουργία της. Mε αποτέλεσμα περισσότερα από 16 κράτη, να έχουν διακόψει τις χορηγίες τους, συνολικού ύψους $450 εκατ. προς τη συγκεκριμένη αποστολή του ΟΗΕ. Σύμφωνα δε με δημοσίευμα των New York Times στις 24 Ιουνίου 2024, η UNRWA έχει κατηγορηθεί στα δικαστήρια των ΗΠΑ, για τη μεταφορά πόρων συνολικού ύψους $1 δισ. προς τους μηχανισμούς της Χαμάς.
Σήμερα, μετά τις τρομοκρατικές πυραυλικές και λοιπές επιθέσεις της Χεζμπολάχ από το Νότιο Λίβανο, κατά κατοικημένων περιοχών του Ισραήλ, στο μικροσκόπιο μπαίνει και η UNIFIL (United Nations Interim Force in Lebanon) η οποία έχει εγκατασταθεί από τον Μάρτιο του 1978 σε αυτήν την περιοχή. Η παραμονή της στο Νότιο Λίβανο είχε παραταθεί με αποφάσεις του ΟΗΕ, τόσο το 1982, όσο και το 2000. Και μετά την απόφαση 1701 του ΟΗΕ του 2006 η UNIFIL έχει αναλάβει εκτεταμένο ειρηνευτικό ρόλο στο Νότιο Λίβανο, σε μια σημαντική αποστρατιωτικοποιημένη περιοχή στα σύνορα του Λιβάνου με το Ισραήλ.
Ήταν ο Ιούλιος του 2006, όταν τρομοκράτες της Χεζμπολάχ είχαν περάσει τη «μπλε γραμμή» που είχε χαραχτεί μετά από την αποχώρηση των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων από τον Λίβανο το 2000, σύμφωνα με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Ομάδα τρομοκρατών της Χεζμπολάχ είχε διεισδύσει μέσα στο έδαφος του Ισραήλ και είχε επιτεθεί σε περιπολία Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων (IDF) σκοτώνοντας οκτώ στρατιώτες και προχωρώντας στην απαγωγή άλλων δύο. Ως απάντηση οι Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις είχαν προχωρήσει σε επιθέσεις εναντίον του Αρχηγείου της Χεζμπολάχ, εφαρμόζοντας έναν εναέριο και ναυτικό αποκλεισμό του Λιβάνου, ενώ ακολούθησε και χερσαία εισβολή στη χώρα.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου που διήρκησε μέχρι τον Αύγουστο του 2006, η Χεζμπολάχ στόχευσε εσκεμμένα τον άμαχο ισραηλινό πληθυσμό εξαπολύοντας περισσότερες από 4.000 ρουκέτες σε πυκνοκατοικημένες περιοχές του Ισραήλ σκοτώνοντας 44 άμαχους πολίτες και τραυματίζοντας πάνω από 600. Η Απόφαση 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ οδήγησε στην κατάπαυση του πυρός και στο τέλος του πολέμου. Η απόφαση έκανε έκκληση για τον πλήρη τερματισμό των εχθροπραξιών. Παράλληλα δημιούργησε μια ουδέτερη ζώνη από τον ποταμό Λιτάνι στο νότιο μέρος του Λιβάνου, που απέχει 29 χλμ. από τα βόρεια σύνορα του Ισραήλ, ως την μπλε γραμμή. Η απόφαση προέβλεπε παράλληλα την αποχώρηση του ισραηλινού στρατού και τον αφοπλισμό των παραστρατιωτικών μονάδων της Χεζμπολάχ. Στην περιοχή αυτή προβλεπόταν η ανάπτυξη των ειρηνευτικών δυνάμεων της UNIFIL, της οποίας το προσωπικό θα ήταν αυξημένο κατά 15.000 άτομα.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ είχε εγκρίνει παμψηφεί το ψήφισμα στις 11 Αυγούστου 2006. Την επόμενη ημέρα η κυβέρνηση του Λιβάνου ενέκρινε το ψήφισμα. Και στις 13 Αυγούστου το υπουργικό συμβούλιο του Ισραήλ με 24-0 είχε ψηφίσει και αυτό με τη σειρά του την περίφημη απόφαση 1701 του ΟΗΕ, με μια μόλις αποχή.
Ωστόσο, η συγκεκριμένη απόφαση μετά από σχεδόν 20 έτη έχει εφαρμοστεί πλημμελώς. Με αποτέλεσμα σε όλη την περιοχή από τον ποταμό Λιτάνι μέχρι τη μπλε γραμμή, να έχουν αναπτυχθεί δυνάμεις της Χεζμπολάχ, να έχουν διανοιχθεί υπόγειες σήραγγες, να έχει αποθηκευτεί βαρύς οπλισμός, με τον αριθμό των αποθηκευμένων βλημάτων, των ρουκετών και των βαλλιστικών πυραύλων να υπολογίζεται στις 200 χιλιάδες, και να έχουν εγκατασταθεί υπόγειες βάσης εκτόξευσης πυραύλων.
Δηλαδή η UNIFIL δεν εφάρμοσε για περίπου 20 έτη τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, επιτρέποντας με αυτόν τον τρόπο την ανάπτυξη των τρομοκρατικών παραστρατιωτικών υποδομών της Χεζμπολάχ στην αποστρατικοποιημένη ζώνη.
Όπως διαπιστώνουμε οι αποστολές του ΟΗΕ στην περιοχή, δηλαδή η UNRWA και η UNIFIL, όπως φαίνεται εκ του αποτελέσματος έχουν αποτύχει στον προορισμό τους βοηθώντας στην ουσία τους τρομοκράτες της Χαμάς και της Χεζμπολάχ. Παρ’ όλα αυτά ο ΟΗΕ δίχως να αναγνωρίζει τις βαριές ευθύνες του, συνεχίζει να καταδικάζει τον αμυντικό πόλεμο του Ισραήλ, απέναντι στις μαριονέτες του Ιράν.
