Ήττα-τομή του AfD
AP Photo/Markus Schreiber, File
AP Photo/Markus Schreiber, File

Ήττα-τομή του AfD

Αυτό που αποκαλούμε σύγχρονη ακροδεξιά ουδεμία σχέση έχει με την ιστορική αντικομμουνιστική άκρα Δεξιά που επαγγελλόταν και την υπεράσπιση των παραδοσιακών, συντηρητικών αξιών. Η σημερινή ακροδεξιά είναι σχεδόν πάντα ρωσόφιλη και νεοναζιστική, εμφανώς ή κεκαλυμμένα. Συνεπώς, επιβάλλεται να τεθεί σε πολιτική καραντίνα, από όλες τις πολιτικές δυνάμεις της Ευρώπης που σέβονται τις αρχές επάνω στις οποίες θεμελιώθηκε το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Ως εκ τούτου ο ηγέτης των Χριστιανοδημοκρατών -εκ του αποτελέσματος- φάνηκε ότι διέπραξε μεγάλο πολιτικό λάθος που συνεργάστηκε στο νομοσχέδιο για το μεταναστευτικό με ένα ρωσόφιλο και νεοναζιστικό κόμμα που επαγγέλλεται την έξοδο της Γερμανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ. Και πολύ πιθανόν αυτό το λάθος να το πληρώσει στις εκλογές που θα διεξαχθούν σε λίγες μέρες.

Τι μήνυμα βγαίνει από τη στάση της πλειοψηφίας των Γερμανών βουλευτών κατά τη δεύτερη ψηφοφορία, όταν και καταψηφίστηκε το σχετικό νομοσχέδιο; Πως η ιστορική μνήμη, σε κρίσιμες στιγμές, αναδύεται στην επιφάνεια και υψώνει, χωρίς διοικητικές απαγορεύσεις, πολιτικά αναχώματα σε κόμματα και σχηματισμούς που θέλουν να αναβιώσουν θλιβερές καταστάσεις του παρελθόντος. Και το AfD συμπυκνώνει αυτές τις καταστάσεις με τα ιδεολογικά και πολιτικά του προτάγματα.

Στην Ελλάδα ευτυχώς τα ρωσόφιλα κόμματα είναι περιθωριακά, όμως η ρωσοφιλία μόνον περιθωριακή δεν είναι. Τελευταία είναι επενδεδυμένη και με έναν κραυγαλέο αντισυστημισμό, σχεδόν όμοιο με αυτόν που κυριαρχεί σε όλη την Ευρώπη. Ας μη λησμονούμε πώς και από πού ξεκίνησε η θεωρία του ξυλόλιου και ποιος παρήγγειλε δημοσκόπηση ενώ ακόμα το κλίμα των κυριακάτικων συγκεντρώσεων δεν είχε εκτονωθεί. Η επιδίωξη του προφανής.

Εκεί μέσα στο ΠΑΣΟΚ, μπλεγμένοι στα εσωτερικά τους προβλήματα, αδυνατούν να δουν τη μεγάλη εικόνα που τείνει να λάβει όλα τα χαρακτηριστικά της πολιτικής αποσταθεροποίησης, όχι πια της κυβέρνησης, αλλά του πολιτικού συστήματος. Αδυνατούν να θέσουν ένα όριο στην, κατά τα άλλα αναμενόμενη, πολιτική εκμετάλλευση της τραγωδίας των Τεμπών. Και αναφέρομαι στο ΠΑΣΟΚ γιατί πάντα αποτελούσε στις κρίσιμες στιγμές μια σταθερά του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.

Σήμερα μπορεί να μην υπάρχει ένας ισχυρός ρωσόφιλος, αντισυστημικός πολιτικός πόλος, υπάρχουν όμως διάσπαρτες τέτοιες νησίδες που ίσως -με την κατάλληλη καθοδήγηση-  συγκροτήσουν ένα ανεξέλεγκτο ρεύμα ικανό να οδηγήσει σε απρόβλεπτες καταστάσεις. Στον ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουν πως είναι ευκαιρία να πάρουν τη ρεβάνς. Όμως ρεβάνς με 8% δεν μπορείς να πάρεις.

Συνεπώς, η μόνη δύναμη που μπορεί να θέσει ένα όριο στην καθοδηγούμενη οργή είναι το ΠΑΣΟΚ και ο αρχηγός του. Δε γνωρίζω αν έχει αντιληφθεί την ευρύτερη διακύβευση και κυρίως αν έχει αντιληφθεί τις δυνάμεις που θέλουν να εκτρέψουν την πατρίδα μας από την ομαλότητα. Τα μηνύματα πάντως είναι ευκρινή. Οφείλει με τη στάση του να μη νομιμοποιήσει την αναβίωση της πάνω και της κάτω πλατείας.

ΥΓ. Μου κάνει εντύπωση η επιμονή έγκυρων ρεπόρτερς σε «αποκαλύψεις» οι οποίες συνεχώς διαψεύδονται αναφορικά με τα Τέμπη. Φαίνεται ότι τελικά αποσκοπούν στο να δυναμιτίσουν και άλλο το κλίμα. Προφανώς, δεν αναφέρομαι στον κ. Γ. Παπαχρήστο των ΝΕΩΝ ο οποίος, σε δύσκολες εποχές, έδωσε μάχες κατά του λαϊκισμού.