Οι διαδηλώσεις μετά από τον θάνατο της νεαρής Κούρδισσας Μάχσα Αμινί συνεχίζονται για 11η ημέρα στο Ιράν, δίχως όμως να αγγίζουν το θεοκρατικό καθεστώς. Η σκληρή καταστολή των διαδηλωτών που αντιδρούν στο οπισθοδρομικό σύστημα και την καταπίεση των γυναικών βαίνει αμείωτη, καθώς το καθεστώς στην Τεχεράνη φαίνεται να είναι αποφασισμένο να περιχαρακωθεί ακόμα περισσότερο.
Οι χιλιάδες διαδηλωτές σε πολλές πόλεις του Ιράν και οι γυναίκες που κόβουν τα μαλλιά τους και καίνε τις χιτζάμπ τους έχουν καταλάβει τους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για το σύστημα που οδήγησε την Αμινί στον θάνατο και χιλιάδες γυναίκες στην απόγνωση. Παρά την αγανάκτηση που εξαπλώνεται σε όλη τη χώρα, το ιρανικό καθεστώς δεν δείχνει ούτε ένα σημάδι πως θα αλλάξει ότι συμβαίνει μέχρι σήμερα.
Με την έλευση του Ιμπραήμ Ραϊσί στην προεδρία της χώρας, το θεοκρατικό κατεστημένο είδε έναν δικό του άνθρωπο σε μία από τις πιο καίριες θέσεις. Ο μετριοπαθής Ροχανί αποτελούσε ένα ανάχωμα στο βαθύ κράτος του Ιράν, προσπαθώντας να διατηρήσει ανοιχτές χαραμάδες στο κλειστό σύστημα που έχει επιβληθεί. Ο Ραϊσί φαίνεται αδύναμος να συγκρατήσει τις ακραίες δυνάμεις που έχουν ως βασικό πρόταγμα την επιβολή του ισλαμικού νόμου που πρεσβεύουν.
Στενά εξαρτημένος από το θρησκευτικό κατεστημένο, ο Ραϊσί φαίνεται να εποφθαλμιά τη θέση του Αγιατολάχ Χαμενεϊ, για την οποία προαλείφεται. Κατά συνέπεια, δεν θέλει να δυσαρεστήσει ή να αποστασιοποιηθεί από το σύστημα που τον ανέδειξε. Ο θάνατος των νεαρών γυναικών που ακολούθησαν την Αμινί, από τις δυνάμεις ασφαλείας είναι δυστυχώς το φυσικό επακόλουθο ενός καθεστώτος που έχει δομηθεί με βάση τη διαιώνιση του θεοκρατικού κατεστημένου.
Βέβαια, ήδη φαίνεται πως το καθεστώς στο Ιράν δεν καταφέρνει ούτε να επιτύχει την οικονομική ανάπτυξη, ούτε καν να αντιμετωπίσει βασικές ανάγκες των πολιτών της χώρας. Ένα τεράστιο τμήμα του πληθυσμού βιώνει συνθήκες απόλυτης φτώχειας ενώ ακόμα περισσότεροι δεν μπορούν πλέον να προμηθευθούν τα στοιχειώδη αγαθά. Η καταπίεση και η προσήλωση στο παρελθόν παραμένουν τα στηρίγματα του καθεστώτος, δίχως όμως να μπορούν να αποτρέψουν τις όλο και πιο συχνές εκδηλώσεις δυσαρέσκειας των ανθρώπων στη χώρα απέναντι του.
