Οι Φρουροί της Επανάστασης του Ιράν πλήττουν με πυραύλους περιοχές του Ιράκ, της Συρίας και του Πακιστάν. Η κυβέρνηση της Τεχεράνης αναφέρεται στα «νόμιμα δικαιώματα της», επικαλείται λόγους εθνικής ασφάλειας, υποστηρίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο οι Φρουροί της Επανάστασης αφενός εξασφαλίζουν την κυριαρχία και την ασφάλεια της χώρας τους και αφετέρου καταπολεμούν την τρομοκρατία.
Το ολοκληρωτικό θεοκρατικό καθεστώς του μεγαλύτερου κράτους – τρομοκράτη του πλανήτη, πέταξε τη σκοτεινή μπούργκα που σκέπαζε το αποκρουστικό καταπιεστικό προσωπείο του και πήρε πλέον θέση στην κεντρική σκηνή των τρομοκρατικών επιθέσεων στη Μέση Ανατολή και την ευρύτερη περιοχή.
Μέχρι τώρα η Τεχεράνη δρούσε μέσω αντιπροσώπων. Κινούσε τα νήματα πίσω από την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς και της Παλαιστινιακής Ισλαμικής Τζιχάντ στις 7 Οκτωβρίου στο Ισραήλ, πίσω από τις πυραυλικές επιθέσεις της Χεζμπολάχ στο Βόρειο Ισραήλ και πίσω από τις 28 συνολικά πειρατικές ενέργειες και επιθέσεις των ανταρτών Ansar Allah ή Χούθι της Υεμένης, κατά του διεθνούς εμπορικού στόλου που διαπλέει τα στενά του Μπαμπ ελ Μαντέμπ της Ερυθράς Θάλασσας.
Διεξήγαγε δηλαδή τον πόλεμο της κατά της Δύσης, βάζοντας μπροστά τις μαριονέτες της, που δεν είναι άλλες από τις τρομοκρατικές οργανώσεις που μόνο δυστυχία, φτώχεια και καταστροφή έχουν φέρει στις περιοχές που χρησιμοποιούν σαν ορμητήρια τους.
Οι Ταξιαρχίες Izz ad-Din al-Qassam, που αποτελούν την ένοπλη πτέρυγα της Χαμάς, αριθμούν περίπου 30.000–40.000 τρομοκράτες, στηρίζονται στη χρηματοδότηση από το Ιράν και το Κατάρ, καθώς και στην κατάσχεση των πόρων που διοχετεύει η Δύση και οι διεθνείς οργανισμοί προς τη Λωρίδα της Γάζας, για την ενίσχυση των δυστυχούντων Παλαιστινίων που ζουν όμηροι κάτω από το καθεστώς της Χαμάς. Έτσι η ανθρωπιστική βοήθεια από το εξωτερικό, αποκλίνει του αρχικού στόχου της, μετατρεπόμενη σε σήραγγες και πυραύλους, σε εκρηκτικούς μηχανισμούς και αποστολές αυτοκτονίας.
Σύμφωνα με τους ηγέτες της Χαμάς οι τρομοκρατικές δυνάμεις έχουν αποκτήσει τα τελευταία χρόνια, όπλα, βόμβες και πυραύλους που μπορούν να στηρίξουν ένα πόλεμο κατά του Ισραήλ για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 2 ετών. Και είναι κατανοητό, ότι το κόστος απόκτησης αυτών των οπλικών συστημάτων, έχει αφαιρεθεί από τις πραγματικές ανάγκες των Παλαιστινίων, τη στιγμή που το μέσο μηνιαίο οικογενειακό εισόδημα στη Λωρίδα της Γάζας ανέρχεται μόλις στα $250.
Η Χεζμπολάχ, που ιδρύθηκε το 1982 μετά τον πόλεμο του Λιβάνου, διαθέτει τουλάχιστον 20.000 μόνιμους στρατιώτες και επιπλέον 30.000 εφεδρικά μέλη. Υπάρχουν δε και εκτιμήσεις που ανεβάζουν τον αριθμό τους, κοντά στις 100.000. Η συγκεκριμένη τρομοκρατική οργάνωση χρηματοδοτείται αφειδώς από το καθεστώς της Τεχεράνης. Μιλάμε για εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια, ενώ ταυτόχρονα τους παρέχεται στρατιωτικός εξοπλισμός υψηλών προδιαγραφών, διαρκής εκπαίδευση και πολιτική παρέμβαση.
Η Χεζμπολάχ κυριαρχεί σε ένα «failed state». Δηλαδή σε ένα κράτος οικονομικά και κοινωνικά αποτυχημένο. Διότι ο Λίβανος, το πρώην διαμάντι της Ανατολικής Μεσογείου είναι σήμερα μια χώρα σε αποσύνθεση, με τον μέσο μηνιαίο οικογενειακό εισόδημα να βρίσκεται στα 122 δολάρια και τον πληθωρισμό να καλπάζει με ρυθμούς της τάξης του +225%. Αλλά και εδώ, όπως και στη Λωρίδα της Γάζας, πρώτιστη προτεραιότητα είναι η τρομοκρατική δράση κατά του Ισραήλ και της Δύσης.
Ό, τι συμβαίνει στη Λωρίδα της Γάζας με τη Χαμάς και στον Λίβανο με τη Χεζμπολάχ, συμβαίνει και με τους «αντάρτες» Ansar Allah ή Χούθι στη Δυτική Υεμένη. Σε μια από τις πτωχότερες περιοχές του πλανήτη, που μαστίζεται από έναν μακροχρόνιο εμφύλιο πόλεμο, από ελλείψεις τροφίμων και φαρμάκων, από λειψυδρία και αυξημένη παιδική και βρεφική θνησιμότητα, η προτεραιότητα των τρομοκρατών είναι η επίθεση σε ισραηλινούς και δυτικούς στόχους και η διατάραξη της παγκόσμιας εφοδιαστικής αλυσίδας.
Την ίδια στιγμή που η μέση οικογένεια στην Υεμένη ζει με 150 δολάρια τον μήνα, με το ποσοστό των κατοίκων που ζουν σε καθεστώς απόλυτης φτώχειας να υπερβαίνει το 50%, η ηγεσία των Χούθι αγοράζει αφειδώς όπλα τα οποία χαρακτηρίζονται διεθνώς με τον όρο «ACW», δηλαδή ανεπτυγμένα συμβατικά όπλα.
Το Ιράν, οι τρομοκράτες των Χούθι και οι τρομοκράτες της Χεζμπολάχ είναι Σιίτες, σε αντίθεση με τους τρομοκράτες της Χαμάς που είναι Σουνίτες. Ωστόσο, το κοινό τους μίσος για το Ισραήλ και τη Δύση, τους έχει οδηγήσει στο ξεπέρασμα της ισχυρής θρησκευτικής σύγκρουσης ανάμεσα σε αυτά τα δυο διαφορετικά δόγματα. Σε παγκόσμια κλίμακα οι Σουνίτες αντιπροσωπεύουν το 85% έως 90% του μουσουλμανικού κόσμου.
Μένει να αποδειχθεί, εάν η Τεχεράνη θα εξακολουθήσει να ασκεί τρομοκρατία μέσω αντιπροσώπων ή εάν μετά από τα πλήγματα μέσω πυραύλων στη Συρία, στο Ιράκ και στο Πακιστάν, αναλάβουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο οι Φρουροί της Επανάστασης και όχι οι Μαριονέτες τους.
