Του Γιώργου Παυλόπουλου
Οι σχέσεις του Βλαντιμίρ Πούτιν και του Ταγίπ Ερντογάν πηγαίνουν, κατά τα φαινόμενα, περίφημα και μάλιστα σε όλα τα επίπεδα – πολιτική, οικονομία, ενέργεια, εξοπλισμοί. Οι δύο πρόεδροι διαβεβαιώνουν, την ίδια στιγμή, ότι οι σχέσεις τους μπορούν να πάνε ακόμη καλύτερα, προς όφελος φυσικά των ταμείων αμφότερων των χωρών τους.
Για του λόγου το αληθές, μετά τους S-400 που έχουν αρχίσει να φτάνουν, οι Ρώσοι πρότειναν στους Τούρκους να τους πουλήσουν και αεροσκάφη τελευταίας γενιάς, ώστε να καλύψουν τη χασούρα των F-35 που έχουν μπλοκάρει οι Αμερικανοί. Οι δε τουρίστες του καταφθάνουν στις τουρκικές πόλεις και παραλίες κατά εκατομμύρια, καθιστώντας τη Ρωσία τον μεγαλύτερο τουριστικό εταίρο της Τουρκίας. Το ρωσικό αέριο, είναι αυτό που κυρίως τροφοδοτεί τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά της Τουρκίας. Και η Μόσχα έσπευσε να καταδικάσει τις κυρώσεις της ΕΕ σε βάρος της Άγκυρας.
Την ίδια στιγμή, ωστόσο, πίσω από την ειδυλλιακή εικόνα που παρουσιάζουν Πούτιν και Ερντογάν, το τοπίο είναι πολύ πιο μουντό. Και όταν σβήνουν τα φώτα της δημοσιότητας, οι δύο πρόεδροι κάθονται στα αναμμένα κάρβουνα της οικονομίας, που απειλεί να γίνει πυρκαγιά και να τους κάψει. Από χθες, μάλιστα, έχουν και οι δύο ένα παραπάνω λόγο για να αισθάνονται ακόμη πιο άβολα.
ΔΝΤ και Reuters
Ο μεν Πούτιν, διότι προφανώς πληροφορήθηκε τις προβλέψεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το οποίο αναθεώρησε αρνητικά την πρόβλεψή του για τον ρυθμό ανάπτυξης του 2019, τοποθετώντας τον πλέον στο 1,2%, έναντι 1,4% που ήταν. Όπως δε συνηθίζει το ΔΝΤ, επέκρινε τα σχέδια δημόσιων επενδύσεων που παρουσίασε πρόσφατα το Κρεμλίνο – στην υγεία, την παιδεία, τις υποδομές και άλλους τομείς – με σκοπό να τονώσει την οικονομική δραστηριότητα, με «όχημα» το εθνικό ταμείο που έχει δημουργηθεί κυρίως από τα έσοδα των εξαγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Ο δε Ερντογάν διότι ασφαλώς και πληροφορήθηκε τα αποτελέσματα της έρευνας του Reuters σε 40 οικονομολόγους, βάσει των οποίων η οικονομία της χώρας του θα συνεχίσει να κινείται σε τροχιά ύφεσης τουλάχιστον μέχρι το τελευταίο τρίμηνο του έτους, προτού αρχίσει να ανακάμπτει σταδιακά – και δειλά. Μάλιστα, δεν αποκλείεται η κρίση να παραταθεί, μιας και πάνω από το κεφάλι του προέδρου της Τουρκίας κρέμεται η απειλή των αμερικανικών κυρώσεων, εξαιτίας της αγοράς των ρωσικών πυραύλων.
Θα πει, βεβαίως, κανείς ότι Πούτιν και Ερντογάν δεν φημίζονται για την εκτίμηση που τρέφουν προς το ΔΝΤ, το Reuters, αλλά και τους οίκους αξιολόγησης, που έχουν βάλει στο στόχαστρο της υποβάθμισης την Ρωσία και την Τουρκία. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι προσπερνούν τις προβλέψεις και προειδοποιήσεις τους σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Εξάλλου, τόσο ο «τσάρος» όσο και ο «σουλτάνος» είναι γνωστό ότι κινούν τα νήματα και της οικονομικής και νομισματικής πολιτικής στις χώρες τους και ελάχιστοι τολμούν να τους πάνε κόντρα – ο τελευταίος που το επιχείρησε, ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Τουρκίας, εκδιώχθηκε κακήν-κακώς από τη θέση του. Έτσι, όμως, εκτός από τους καρπούς της επιτυχίας που δρέπουν σε περιόδους «παχιών αγελάδων», είναι καταδικασμένοι να πληρώνουν και τον λογαριασμό όταν έρχεται η στιγμή αυτές να αντικατασταθούν από τις «ισχνές αγελάδες».
Όπως δείχνει να συμβαίνει τώρα, δηλαδή...
Sergei Chirikov/Pool Photo via AP
