Δριμεία κριτική στον Ταγίπ Ερντογάν ασκεί ο αρθρογράφος του POLITICO, Τζέιμι Ντέτμερ, με αφορμή την προφυλάκιση του Εκρέμ Ιμάμογλου, υπογραμμίζοντας πως «οι πολιτικοί αντίπαλοι του Ερντογάν δεν έχουν καμία αμφιβολία ότι αυτό ακριβώς επιδιώκει να κάνει ο άνθρωπος που θα γίνει χαλίφης - να χαντακώσει ό,τι έχει απομείνει από τη δημοκρατία της Τουρκίας εξουδετερώνοντας την κύρια αντιπολίτευση της χώρας και να στραφεί σε πλήρη απολυταρχία».
Εν συνεχεία, αναφέρει για τη σύλληψη Ιμάμογλου ότι «το timing της σύλληψής του ήταν περίεργo: Η αφαίρεση των πανεπιστημιακών του τίτλων θα ήταν αρκετή για να τον αποκλείσει από την υποψηφιότητα και, ούτως ή άλλως, οι προεδρικές εκλογές δεν πρόκειται να διεξαχθούν πριν από το 2028 - αν και έχει ακουστεί ότι θα μπορούσαν να διεξαχθούν νωρίτερα.
Γιατί, λοιπόν, να κινηθεί εναντίον του τώρα και να ξεκινήσει τις συλλήψεις άλλων 106 ατόμων, συμπεριλαμβανομένων στελεχών του CHP του Ιμάμογλου;
Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ο Ερντογάν δεν ήθελε να περιμένει και να δώσει την ευκαιρία στην υποψηφιότητα του δημάρχου της Κωνσταντινούπολης να αποκτήσει μεγαλύτερη δυναμική. Αλλά η Gönül Tol, συγγραφέας του βιβλίου «Ο πόλεμος του Ερντογάν: Ο αγώνας ενός ισχυρού άνδρα στο εσωτερικό και στη Συρία», υποψιάζεται ότι η εξήγηση βρίσκεται σε όσα συμβαίνουν πέρα από τα σύνορα της Τουρκίας: Ο Τούρκος ηγέτης πιθανότατα αισθάνθηκε ενθαρρυμένος από την εξελισσόμενη γεωπολιτική στροφή προς την απολυταρχία και έτσι θεώρησε ότι αυτή ήταν μια ευνοϊκή στιγμή για να χτυπήσει».
Σχετικά με μη αντίδραση από πλευράς Τραμπ, ο Ντέτμερ γράφει πως «ο Ερντογάν δεν είχε καμία ανησυχία όσον αφορά την αποδοκιμασία του Τραμπ. (...) Ο Ερντογάν δεν είναι ο μόνος μεταξύ των άλλοτε μαχόμενων απολυταρχών - και των επίδοξων απολυταρχών - που οσμίζονται την αλλαγή στον γεωπολιτικό αέρα και εκτιμούν ότι βρίσκονται στο μεταίχμιο μιας νέας εποχής, ικανής να διαγράψει τους κανόνες και τις νόρμες του παρελθόντος και να τους αντικαταστήσει με εκείνους που είναι περισσότερο στα μέτρα της αρεσκείας τους.
Και από ό,τι φαίνεται, είναι έτοιμοι να δώσουν και ο ένας στον άλλον ένα χέρι βοήθειας. Καθώς οι τουρκικές αρχές απαγόρευσαν τις δημόσιες συγκεντρώσεις και περιόρισαν την πρόσβαση του κοινού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο «καλύτερος φίλος» του Τραμπ, ο Ίλον Μασκ, ανέστειλε τους λογαριασμούς της τουρκικής αντιπολίτευσης στην πλατφόρμα του».
«Κατά καιρούς αυτοί οι ισχυροί άντρες φαίνεται να βρίσκονται σε μια σχεδόν φιλική αντιπαλότητα, ανταγωνιζόμενοι για το ποιος θα είναι ο πιο απροκάλυπτα ανελεύθερος που μπορεί να είναι. Και σε αυτόν τον φιλικό ανταγωνισμό, ο Ερντογάν είναι ο ξεκάθαρος νικητής αυτής της εβδομάδας», καταλήγει το άρθρο.
