Οι θηριωδίες που έλαβαν χώρα μετά την εισβολή στην Ουκρανία σόκαραν τη διεθνή κοινή γνώμη και πυροδότησαν εξελίξεις. Με πρωτοβουλία των Ηνωμένων Πολιτειών, ξεκίνησε μία διαδικασία για την αποβολή της Ρωσίας από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, που εδρεύει στη Γενεύη και έχει μία ιδιαίτερη συμβολική παρουσία διεθνώς. Οι 93 θετικοί ψήφοι για την αναστολή της ιδιότητας της Ρωσίας ως μέλους του Συμβουλίου του ΟΗΕ ήταν ένα ισχυρό χτύπημα, καθώς δεν είναι μία ασυνήθιστη ενέργεια, που γίνεται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Ωστόσο τα 24 κράτη που αντιτάχθηκαν στην πρωτοβουλία και τα 58 που απείχαν από την ψηφοφορία, ανέδειξαν μία διαφορετική πτυχή της κατάστασης.
Η Κίνα είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, της ανοχής που απολαμβάνει η Ρωσία διεθνώς. Άλλωστε το Πεκίνο είχε ξεκαθαρίσει εξ αρχής πως δεν πρόκειται να στηρίξει την αποβολή της Ρωσίας από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Διατηρώντας μία προσεκτική στάση απέναντι στη Μόσχα, βρίσκεται κοντά της από την αρχή της εισβολής. Όταν την 24η Φεβρουαρίου, ο Βλαντιμίρ Πούτιν κήρυξε την έναρξη της διαβόητης, είχε επιτύχει μία συμφωνία επί της αρχής με τον Σι Τζινπινγκ, καθώς οι δυο τους είχαν δημοσιοποιήσει ένα κείμενο, στο οποίο μεταξύ διατράνωναν την αντίθεση τους στην χρήση της έννοιας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τη Δύση. Κατά συνέπειά, από το Πεκίνο συνεχίζουν να κρατούν μία μάλλον ευνοϊκή στάση υπέρ της Μόσχας.
Όμως στις χώρες που αρνήθηκαν να ψηφίσουν θετικά στην αποβολή της Ρωσίας συμπεριλαμβάνονταν αρκετές που αποτελούν για παράδειγμα, κράτη των G20 και υποστηρικτές των Ηνωμένων Πολιτειών. Βραζιλία και Μεξικό απείχαν από την ψηφοφορία, όπως το ίδιο έκανε και η Σαουδική Αραβία, που αποτελεί έναν από τους βασικούς Αμερικανούς συμμάχους. Το Ριάντ άλλωστε έχει αρνηθεί να ακολουθήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλα ζητήματα, σε σχέση με τη ρωσική εισβολή, όπως για παράδειγμα τη στήριξη της πετρελαϊκής παραγωγής, για τη συγκράτηση των τιμών παγκοσμίως.
Η αποχή της Ινδίας βέβαια είχε ιδιαίτερη σημασία καθώς, πέρα από το γιγάντιο οικονομικό και πληθυσμιακό μέγεθος που αντιπροσωπεύει, αποτελεί μία χώρα, που συνήθως αποτελεί στήριγμα για τη Δύση, λόγω και του δημοκρατικού πολιτεύματος της. Όμως από την αρχή της ρωσικής εισβολής, η Ινδία έχει ακολουθήσει μία μοναχική πορεία, μην ακολουθώντας τις δυτικές κυρώσεις στη Ρωσία, προκαλώντας ιδιαίτερη αμηχανία στην Ουάσιγκτον.
Αντιστοίχως, σε αυτή την περίπτωση, η Ινδία έθεσε ζητήματα ουσίας αλλά και διαδικασίας ώστε να δικαιολογήσει τη στάση του Πόντιου Πιλάτου που ακολουθεί. Από το Νέο Δελχί παράλληλα αναφέρθηκε πως η Ινδία έχει επικεντρωθεί στη σταθεροποίηση των οικονομικών δεσμών της με τη Ρωσία, προσπαθώντας να δημιουργήσει έναν μηχανισμό για τις πληρωμές, εν μέσω των δυτικών κυρώσεων. Οι επιπτώσεις στην οικονομία της, έπειτα από την υγειονομική κρίση, βαραίνουν ιδιαίτερα τη λήψη αποφάσεων της Ινδίας.
Παρά τις τραγικές εξελίξεις στην Ουκρανία, η ομοψυχία στη διεθνή κοινότητα είναι ένα σπάνιο φαινόμενο. Αυτό το ρευστό διεθνές τοπίο εκμεταλλεύεται το Κρεμλίνο για να ελιχθεί, εν μέσω ασφυκτικών πιέσεων τόσο για την καταπάτηση των ανθρωπίνων ελευθεριών, αλλά και από τις στρατιωτικές απώλειες από τον πόλεμο στην Ουκρανία, που αρχίζει σταδιακά να αποδέχεται η Μόσχα.
