Ο Ταγίπ Ερντογάν φρόντισε να κάνει σαφείς τις διαθέσεις του, μετά από τη συνάντηση του με τον Μάριο Ντράγκι στην Άγκυρα, όσον αφορά στην Ελλάδα. Ο Τούρκος πρόεδρος προσπάθησε να εμφανίσει την Ελλάδα ως κίνδυνο για την Ιταλία, λόγω των επαναπροωθήσεων μεταναστών, το οποίο έχει ως αποτέλεσμα να εκτρέπονται οι ροές προς την Ιταλία. Βέβαια, είναι μάλλον απίθανο ο Ντράγκι να πείστηκε από τις αιτιάσεις Ερντογάν, όπως μαρτυρά και η αναφορά του πως μία χώρα υποδοχής δεν είναι δυνατόν να είναι απεριόριστα ανοιχτή.
Στη Ρώμη ανησυχούν περισσότερο για τον ρόλο της Τουρκίας στη Λιβύη, καθώς εκτός των άλλων από εκεί προέρχονται σημαντικά μεταναστευτικά ρεύματα που αγγίζουν την Ιταλία. Είναι ενδεικτικές οι περιοδικές ιταλοτουρκικές επαφές που φαίνεται να καταλήγουν σε ένα κοινό σχέδιο Ιταλίας, Τουρκίας και Αιγύπτου για την επόμενη μέρα στη Λιβύη. Βέβαια, οι ιταλικές ανησυχίες εκτείνονται στο ενεργειακό κομμάτι και τον ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή.
Εκεί άλλωστε εστιάζονται οι βλέψεις του Ντράγκι να μεσολαβήσει στο ελληνοτουρκικό ζήτημα, όπως αποτυπώθηκαν στον ιταλικό τύπο. Βέβαια, το εγχείρημα είναι δύσκολο να στεφθεί με επιτυχία, ακόμα κι αν ο Τουρκός πρόεδρος είναι αναγκασμένος να φέρεται πιο ήρεμα μετά από τη σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη. Ενδεχομένως ο Ιταλός πρωθυπουργός να έχει κατανοήσει πως o Ερντογάν δεν ενδιαφέρεται για κάτι παραπάνω, από τη φαινομενική ηρεμία από μέρους τους. Ωστόσο, η ρωσική εισβολή και η συνεπαγόμενη ενεργειακή κρίση που πλήττει όλη την Ευρώπη έχει στρέψει την Ιταλία να αναζητά νέες πηγές ενέργειας και ανεφοδιασμού.
Η Ιταλία άλλωστε έχει παραδοσιακά παρουσία και συμφέροντα στη Λιβύη, όπου αποτελεί ένα βασικό σημείο ενδιαφέροντος πλέον. Ωστόσο, η ιταλική θεώρηση για την περιοχή είναι ευρύτερη και στη Ρώμη θεωρούν πως οι φιλοδοξίες της Τουρκίας στον ενεργειακό κομμάτι μπορεί να έχουν τη δική τους σημασία. H ανακοίνωση του Τούρκου υπουργού Ενέργειας, Φατίχ Ντονμέζ, κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στο λιμάνι της Μερσίνας για την έναρξη γεωτρήσεων με το γεωτρύπανο «Αμπντουλχαμίτ Χαν» δείχνει παραστατικά πως η Άγκυρα επιθυμεί να εμφανιστεί ως ένας σημαντικός παίκτης στον τομέα της ενέργειας, κάτι που δεν περνά απαρατήρητο στην Ιταλία.
Το κομμάτι της εμπορικής και αμυντικής συνεργασίας είναι το πιο κομβικό στη μεταξύ τους σχέση. Οι δύο χώρες έχουν έναν σημαντικό όγκο εμπορίου και οι ιταλικές επενδύσεις στην Τουρκία αποτελούν ένα στοιχείο που απασχολεί τον Ταγίπ Ερντογάν. Όμως είναι το κομμάτι των εξοπλισμών που αποτελεί ενδεχομένως ένα σημείο όπου ενώνονται οι στοχεύσεις των δύο πλευρών.
Η Ιταλία εξάγει από παλιά βαρέα πυρομαχικά στην Τουρκία και πλέον ο στόχος είναι η ανάπτυξη ενός νέου πυραυλικού συστήματος. Από το 2017 η Άγκυρα είχε συμφωνήσει με μία γαλλοϊταλική κοινοπραξία για την ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής της Τουρκίας κι έπειτα ξεκίνησε ο σχεδιασμός για ένα κοινό αντιβαλλιστικό πυραυλικό σύστημα.
Η επιθετικότητα της Τουρκίας απέναντι στους Κούρδους και η εισβολή στη Συρία έθεσε νέους περιορισμούς στις σχέσεις των δύο κρατών, λόγω των κυρώσεων σε επίπεδο ΕΕ το 2019. Ωστόσο, εσχάτως η Ρώμη προσπαθεί να φέρει πιο κοντά το Παρίσι με την Άγκυρα. Τον Μάρτιο ο Ντράγκι προανήγγειλε την επανέναρξη της τριμερούς συνεργασία στον τομέα της άμυνας αφού συναντήθηκε με τον Ερντογάν συναντήθηκε στο περιθώριο της έκτακτης συνόδου κορυφής των ηγετών του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες.
Όπως έγινε εμφανές, με τους λεονταρισμούς της Τουρκίας για την είσοδο Σουηδίας και Φινλανδίας, η Άγκυρα θέλει να άρει κάθε περιορισμό στην πώληση και αγορά εξοπλιστικών και να μπει ακόμα πιο δυνατά στις αγοραπωλησίες όπλων, αν και δεν είναι καθόλου σίγουρο πως θα τα καταφέρει. Σε αυτό τον στόχο της όμως, θεωρεί πως έχει βρει συμμάχους. Ο Ερντογάν άλλωστε στο τέλος της 3ης διακυβερνητικής συνάντηση κορυφής μεταξύ Τουρκίας και Ιταλίας χαρακτήρισε την Ιταλία ως στρατηγικό, σύμμαχο και φίλο της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ.
