Το σόου Τραμπ δεν αρκεί για να ανατρέψει το προβάδισμα Μπάιντεν

Το σόου Τραμπ δεν αρκεί για να ανατρέψει το προβάδισμα Μπάιντεν

Οι τηλεμαχίες σπανίως καθορίζουν το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ ή αλλάζουν ριζικά την εικόνα των δημοσκοπήσεων και τις τάσεις που επικρατούν εντός του εκλογικού σώματος. Πολύ περισσότερο όταν δεν πρόκειται για αναμετρήσεις ανάμεσα στους υποψήφιους προέδρους των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά ανάμεσα στα πρόσωπα τα οποία έχουν επιλέξει για τη θέση του αντιπροέδρου τους. 

Αυτή τη φορά, ωστόσο, τα πράγματα μπορεί και να είναι διαφορετικά. Με τους ψηφοφόρους να έχουν πάθει... βέρτιγκο από τις μεταμορφώσεις του Ντόναλντ Τραμπ – ο οποίος τη μία είναι σοβαρά άρρωστος και μεταφέρεται εσπευσμένα σε νοσοκομείο και την άλλη κόβει βόλτες, βγάζει πανηγυρικά την μάσκα του και «μπιζάρει» τους οπαδούς του – και να κοντεύουν να... αποκοιμηθούν από τον τόνο που κυριαρχεί στις εμφανίσεις του Τζο Μπάιντεν, το σημερινό και μοναδικό μέχρι την 3η Νοεμβρίου τετ-α-τετ που θα έχουν μπροστά στον τηλεοπτικό φακό ο Μάικ Πενς και η Καμάλα Χάρις κεντρίζει, αν μη τι άλλο, το ενδιαφέρον. 

Άλλωστε, σχεδόν δύο 24ωρα μετά την χολυγουντιανής έμπνευσης σκηνοθεσία που πλαισίωσε την περιπέτεια του Τραμπ και το «χάπι εντ» (μέχρι στιγμής, τουλάχιστον) με την επιστροφή του στον Λευκό Οίκο, το ενδιαφέρον πολλών θα επιστρέψει σταδιακά στην ουσία. Καθώς δε οι δύο μονομάχοι απέδειξαν πως δεν μπορούν να προσφέρουν πολλές σημαντικές ειδήσεις σε αυτό το επίπεδο, ίσως έρθουν οι «υπαρχηγοί» τους να ρίξουν λίγο περισσότερο φως. 

Η «ορμητική» Καμάλα

Δεν αποκλείεται, μάλιστα, αυτό να γίνει και με τρόπο που θα κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον των τηλεθεατών. Κι αυτό διότι ναι μεν ο Πενς δεν πρόκειται να εμφανιστεί περισσότερο επιθετικός και προκλητικός από τον Τραμπ, όμως η Χάρις έχει αποδείξει πως διαθέτει εκρηκτικό ταμπεραμέντο και, σε αντίθεση με τον πολιτικό της προϊστάμενο, είναι σε θέση να καταφέρει ισχυρά και αποτελεσματικά, ενίοτε δε και απρόσμενα, χτυπήματα στον αντίπαλό της – παρά το «τείχος» από πλέξιγκλας που θα τους χωρίζει για λόγους (υγειονομικής) ασφαλείας. 

Την ίδια στιγμή, σε επίπεδο δημοσκοπήσεων, η εικόνα δείχνει να ξεκαθαρίζει και, σε αρκετές περιπτώσεις, να παγιώνεται. Έτσι, στο Ουισκόνσιν, την Πενσιλβάνια και το Μίσιγκαν – τρεις από τις πολιτείες-κλειδιά τις οποίες είχε κερδίσει ο νυν πρόεδρος το 2016, διασφαλίζοντας τους 46 εκλέκτορές τους, αλλά τώρα είναι πιθανό να αλλάξουν χέρια – το προβάδισμα που καταγράφει ο υποψήφιος των Δημοκρατικών ξεπερνά τις 5 ποσοστιαίες μονάδες και μοιάζει ολοένα δυσκολότερο, αν όχι αδύνατο, να αντιστραφεί. 

Αντιθέτως, στην Φλόριντα (29 εκλέκτορες), τη Βόρεια Καρολίνα (15), το Οχάιο (18) και την Αριζόνα (11), όλα τα σενάρια παραμένουν ανοιχτά και δεν αποκλείεται το τελικό αποτέλεσμα να κριθεί και πάλι για λίγες χιλιάδες ψήφους. Κάτι που, με τη σειρά του, μπορεί να δώσει το δικαίωμα στον Τραμπ να υλοποιήσει την έμμεση απειλή του για μπαράζ προσφυγών με αίτημα είτε την επανακαταμέτρηση είτε και την ακύρωση των εκλογών λόγω παρατυπιών. 

Τα... μαθηματικά των εκλεκτόρων

Θεωρητικά και μαθηματικά, πάντως, ακόμη και εάν ο Τραμπ χάσει μόνο το Ουισκόνσιν, την Πενσιλβάνια και το Μίσιγκαν και υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα κάνει την έκπληξη κάπου αλλού αποσπώντας κάποια ή κάποιες πολιτείες που είχε χάσει πριν μια τετραετία, αυτό θα είναι αρκετό για να ηττηθεί. Κι αυτό διότι έτσι θα έχει απωλέσει και την πλειοψηφία του σώματος των εκλεκτόρων, οι οποίοι τελικώς θα ορίσουν τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ. 

Υπενθυμίζεται, εξάλλου, ότι το 2016 είχε «κλειδώσει» 306 από τους 538 ψήφους τους (αν και είχε πάρει σχεδόν 3 εκατ. ψήφους λιγότερες από την Χίλαρι Κλίντον...), κάτι που σημαίνει ότι χάνοντας τους 46 των τριών παραπάνω πολιτειών θα υποχωρήσει κάτω από τον «μαγικό αριθμό» των 270.