Ο Έντι Ράμα μετέφρασε ουσιαστικά την εκλογική του νίκη στη μοναδική βιώσιμη επιλογή για τη χώρα του. Έχοντας μία φρέσκια εντολή από τις πρόσφατες εκλογές, ο Αλβανός πρωθυπουργός προσπαθεί να πείσει τους Ευρωπαίους για την ανάγκη εισόδου της χώρας του στην ΕΕ. Ίσως να κατανοεί πως είναι κι τελευταία ευκαιρία που θα του δοθεί. Ήδη το ότι κατάφερε να κερδίσει μία τρίτη θητεία είναι πρωτοφανές στην Αλβανία μετά τον Χότζα.
Το ζήτημα της εισόδου της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει όμως συνδεθεί με την είσοδο του γειτονικού κράτους της Βόρειας Μακεδονίας. Η πρόθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να προχωρήσει ανεξάρτητα η ενταξιακή πορεία της Αλβανίας συνάντησε σφοδρή αντίδραση στους κόλπους των Ευρωπαίων.
Η Γαλλία παρέχει το πιο θεμελιωμένο σκεπτικό για τη σύνδεση των δύο κρατών, καθώς και για το σύνολο των Δυτικών Βαλκανίων. Σύμφωνα με τη θεώρηση του Εμμάνουελ Μακρόν, οι εξελίξεις στην περιοχή είναι αλληλένδετες και η εγκαθίδρυση μίας ομαλής κατάστασης μπορεί να επιτευχθεί, εάν κινούνται ταυτόχρονα τα κράτη σε μία μεταρρυθμιστική κατεύθυνση.
Πίσω από τη Γαλλία, στοιχίζονται αρκετά κράτη, η Αυστρία για παράδειγμα, που μπορεί κάποιος να σκεφτεί ότι ο λόγος δεν είναι η πραγματική ενασχόλησή με την καθεστώς του κράτους δικαίου στα Βαλκάνια, αλλά η καθυστέρηση της ένταξης κι άλλων κρατών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Καθώς υφίσταται η σύνδεση των δύο υποψηφιοτήτων, η πορεία της Αλβανίας παραμένει μετέωρη. Η Βουλγαρία μπλοκάρει την προώθηση της ένταξης της Βόρειας Μακεδονίας, λόγω της γλωσσικής διαμάχης.
Θα μπορούσε να υπάρξει κάποια εξέλιξη μετά τη συγκρότηση μιας νέας κυβέρνησης μετά τις πρόσφατες εκλογές; Μάλλον απίθανο. Η ενίσχυση ακροδεξιών σχηματισμών, αλλά και συντηρητικών λογικών καθώς κι ο πολυκερματισμός θα πιέσει τη θέση της Βουλγαρίας σε μεγαλύτερη αδιαλλαξία.
Οι τελευταίες εξελίξεις φανερώνουν την καθοριστική θέση της Ελλάδας στο ζήτημα των δυτικών Βαλκανίων. Η Ελλάδα αποτελεί τον στιβαρότερο παράγοντα σταθερότητας στην περιοχή και συνεχίζει να το αποδεικνύει σήμερα με την εφαρμογή των συμφωνηθέντων με τα Σκόπια από την πλευρά της, καθώς και με την προσφυγή του ζητήματος των θαλασσίων ζωνών στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, ως τρόπο ειρηνικής διευθέτησης διεθνών διαφορών.
Θα είχε πετύχει η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα Δυτικά Βαλκάνια, για την απομάκρυνση των ακραίων εθνικιστικών στοιχείων, χωρίς την Ελλάδα του σήμερα; Αυτό είναι ένας στοιχείο που θα πρέπει να πιστώνεται επανειλημμένα στην Ελλάδα και να εκτιμάται δεόντως από τους εταίρους μας στη Δύση.
Η συζήτηση για το μέλλον της Βοσνίας Ερζεγοβίνης αποδεικνύει την αβεβαιότητα για το μέλλον της περιοχής. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να κινηθεί με γοργά βήματα στην πλήρη ενσωμάτωση των Δυτικών Βαλκανίων στους κόλπους της, όσο βέβαια υπάρχει η ανταπόκριση από την άλλη πλευρά.
Η προσπάθεια της Αλβανίας δεν αναμένεται να δρέψει καρπούς ενόψει του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Ιουνίου, καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση ανέκρουσαν πρύμναν, παρά τις αρχικές δηλώσεις του Επίτροπου για τη Διεύρυνση, καταλήγοντας πως δεν μπορούν να προωθηθούν οι υποψηφιότητες κατά μόνας. Όσο όμως η Ευρώπη καθυστερεί, δεν θα εκπλήσσεται κάνεις αν τα σχέδια επί χάρτου για το μέλλον της περιοχής πολλαπλασιαστούν. Και κάποια από αυτά, δεν θα ηχούν ευχάριστα στις Βρυξέλλες.
