Από αυτό τον πόλεμο, το ανθρώπινο είδος θα βγει νικητής. Με συντροφιά του την ελπίδα που εκφράζει ο γνωστός στίχος «ό,τι δεν με σκοτώνει με κάνει πιο δυνατό». Κι αυτό θα γίνει έστω κι αν πληγωθεί, έστω και αν υποστεί σημαντικές απώλειες, το μέγεθος των οποίων εξαρτάται από πολλά – κυρίως δε από την υπευθυνότητα και την κινητοποίηση των κυβερνώντων στα κρίσιμα μέτωπα.
Η αλήθεια είναι ότι ορισμένοι δείχνουν να ανταποκρίνονται και να τα καταφέρνουν, έστω και πολύ αργοπορημένα. Άλλοι, όμως, αναγκάζουν τους ειδικούς να προβαίνουν σε ανατριχιαστικές προβλέψεις. Όπως οι τρεις Αμερικανοί επιστήμονες οι οποίοι, με άρθρο τους που δημοσιεύτηκε χθες στον βρετανικό The Guardian, προειδοποίησαν ότι εάν ο Τραμπ και η κυβέρνησή του δεν αλλάξουν τροπάριο, ενδέχεται να δει τους νεκρούς να ξεπερνούν τον αριθμό των πεσόντων στον Πρώτο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο!
Στο μεταξύ, πάντως, οφείλουμε να διαπιστώσουμε κάτι ακόμη: Ότι παράλληλα με τον μεγάλο πόλεμο, διεξάγονται και αρκετοί επιμέρους, που έχουν τη δική τους σημασία. Κυρίως όσον αφορά στο τοπίο στο οποίο θα ξημερώσουμε την επόμενη ημέρα, την πρώτη στην μετά-κορονοϊό εποχή.
Πόλεμος για τις καρδιές και τον νου
Ένας από αυτούς έχει να κάνει με τις καρδιές και τον νου των ανθρώπων σε ολόκληρο τον πλανήτη, μαζί φυσικά και της Ευρώπης. Ποιοι θα κερδίσουν εκεί μια προνομιούχο θέση με τη στάση και τις αποφάσεις τους σε αυτή την «κρίση του αιώνα» (όπως έχει ονομαστεί από αρκετούς); Και ποιοι, από την άλλη, θα δουν να υψώνονται τείχη τα οποία θα εμποδίζουν τη φωνή τους και την δύναμή τους να φτάσουν εκεί που θέλουν;
Σε αυτό το επίπεδο, λοιπόν, είναι γεγονός ότι υπάρχουν κάποιοι που έχουν αρχίσει να παίρνουν κεφάλι. Κι αυτοί δεν είναι άλλοι από τους Κινέζους οι οποίοι, παρά το κόστος σε ανθρώινες ζωές και το πλήγμα στην οικονομία τους, μοιάζουν να περνούν τον κάβο. Την ούτως ή άλλως ανερχόμενη υπερδύναμη του 21ου αιώνα, η οποία τώρα μοιάζει να δέχεται νέα ώθηση, η οποία οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στα λάθη των βασικών ανταγωνιστών της, Αμερικανών και Ευρωπαίων.
«Ο κόσμος φοβόταν την Κίνα στην υπόθεση του κορονοϊού. Τώρα, τα πράγματα έχουν αντιστραφεί», ήταν ο χαρακτηριστικός τίτλος σε σχετική ανάλυση που δημοσίευσαν οι New York Times χθες, που ήταν και το πρώτο 24ωρο στο οποίο δεν ανακοινώθηκε ούτε ένα νέο κρούσμα του Covid-19 από την χώρα των 1,5 και πλέον δισ. κατοίκων.
«Η πανδημία η οποία ξεκίνησε από την Κίνα μεταναστεύει και αρχίζει να ανακυκλώνεται. Στην Ασία, όπου Σιγκαπούρη, Ταϊβάν και Νότια Κορέα αντιμετώπισαν με επιτυχία και έγκαιρα τον ιό, μαζί φυσικά με την Κίνα, μπορεί κανείς να διαπιστώσει μια αυξανόμενη αίσθηση φόβου και ανασφάλειας. Μεγάλο μέρος (των λαών) της περιοχής κοιτά προς την κατεύθυνση της Δύσης και ρωτά: Εμείς τα κάναμε σωστά, εσείς γιατί δεν μπορείτε;».
Πολύ πιο ευθύβολος και προκλητικός, αποφεύγοντας τις περιστροφές, ήταν ο τίτλος που επέλεξε το Politico στο δικό του αντίστοιχο κομμάτι: «Η Κίνα κερδίζει τον πόλεμο της προπαγάνδας γύρω από τον κορονοϊό». Μάλιστα, το γνωστό Μέσο επιλέγει συγκεκριμένα παραδείγματα για να αποδείξει τον ισχυρισμό του, ότι η Κίνα έχει πάρει το πάνω χέρι.
Οι Κινέζοι μας βοήθησαν!
Ανάμεσα σε αυτά είναι το φορτίο με τις 300.000 μάσκες, δωρεά του ιδρυτή της Alibaba Τζακ Μα, που έφτασε αυτή την εβδομάδα στο Βέλγιο, μέσα σε κοντέινερ που κοσμούσε η επιγραφή «Η ενότητα δίνει δύναμη», γραμμένη στα γαλλικά, τα φλαμανδικά και τα κινεζικά. Ένα ακόμη είναι η διαπίστωση του πρέσβη της Ιταλίας στις Βρυξέλλες, ο οποίος έγραψε: «Δυστυχώς, ούτε μία χώρα της ΕΕ δεν ανταποκρίθηκε στην έκκληση της Κομισιόν» για αποστολή του αναγκαίου εξοπλισμού στη χώρα του, η οποία πλήττεται βάναυσα από τον νέο κορονοϊό. «Μόνο η Κίνα ανταποκρίθηκε σε διμερές επίπεδο. Και σίγουρα, αυτό δεν είναι καλό σημάδι για την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη».
Προφανώς, από τα παραδείγματα δεν θα μπορούσε να λείπει και η πρόσφατη δήλωση του προέδρου της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, ότι «η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη δεν υπάρχει. Ήταν ένας μύθος», καθώς και το γεγονός ότι έστειλε προσωπικό μήνυμα στον ομόλογό του, Σι Τζινπίνγκ, χαρακτηρίζοντάς τον ως «αδελφό», επειδή οι Κινέζοι «είναι οι μόνοι που μπορούν να μας βοηθήσουν» σε αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση.
Κι εμείς, θα μπορούσαμε φυσικά να προσθέσουμε την προκλητική συμπεριφορά του Ντόναλντ Τραμπ. Του προέδρου των ΗΠΑ οποίος, μέσα στον γενικό χαμό, έφτασε στο σημείο να κάνει προσφορά εξαγοράς, σχεδόν με... λευκή επιταγή, μιας γερμανικής εταιρίας που φαίνεται να έχε κάνει σημαντική πρόοδο στην έρευνα για το εμβόλιο που θα αφορά τον ιό-φονιά, υπό τον όρο το σύνολο της παραγωγής της να αφορά αποκλειστικά Αμερικανούς πολίτες!
Πλεονέκτημα και στην οικονομία
Παράλληλα, όσο κι είναι πρόωρο να γίνουν εκτιμήσεις σε αυτό το επίπεδο, η Κίνα μοιάζει να βγαίνει κερδισμένη και στην οικονομία. Μπορεί να χρειάστηκε να «παγώσει» μεγάλο μέρος της παραγωγής της για ένα περίπου δίμηνο – κάτι που θα της κοστίσει σημαντική συρρίκνωση του ΑΕΠ για τους πρώτους τρεις μήνες του έτους – μπορεί επίσης να υπολογίζει σε σημαντική μείωση των εξαγωγών της εξαιτίας της διαφαινόμενης παγκόσμιας ύφεσης, όμως έχει αποκομίσει δύο σημαντικά πλεονεκτήματα από αυτή την υπόθεση.
Το ένα είναι ότι κατάφερε να θέσει υπό έλεγχο την κρίση και να ετοιμάζεται να ανασυγκροτηθεί χωρίς απρόοπτα σχετικά γρήγορα, τη στιγμή που στη Δύση ουδείς μπορεί ακόμη να προβλέψει πόσο θα διαρκέσει το θανατικό και η οικονομική καταστροφή. Όσο για το δεύτερο, έχει να κάνει με το γεγονός ότι, εκμεταλλευόμενο τα τεράστια συναλλαγματικά αποθέματα που έχει στον «κουμπαρά» του, το Πεκίνο δεν θα αναγκαστεί να εκτινάξει ακόμη περισσότερο το χρέος του, σε αντίθεση με τους Δυτικούς – είναι χαρακτηριστικό ότι δεν έχει ανακοινώσει έκτακτο «πακέτο» αντίστοιχο με αυτά της Fed και της ΕΚΤ.
Εάν σε αυτά προσθέσει κανείς και την εικόνα του «σωτήρα» που θα έχει δημιουργηθεί για την Κίνα σε εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους, τότε δεν είναι δύσκολο να καταλήξει στο συμπέρασμά του.
AP Photo/Andy Wong
