Το πενθήμερο μεταξύ της 12ης Σεπτεμβρίου και 17ης Σεπτεμβρίου είναι εξαιρετικά σημαντικό για τη διεθνή επενδυτική κοινότητα, καθώς για πρώτη φορά μετά το 2008 αναμένεται τα Διοικητικά Συμβούλια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Federal Reserve να συγκλίνουν ταυτόχρονα στην κατεύθυνση της επιστροφής στην πολιτική της ποσοτικής χαλάρωσης.
Όπως έχουμε ήδη εκτενώς αναλύσει οι συνεντεύξεις Τύπου μετά τις ανακοινώσεις θα είναι κομβικές, καθώς οι Κεντρικοί Τραπεζίτες θα πρέπει να επιχειρηματολογήσουν σχετικά με τους λόγους που τους υποχρεώνουν σε μια συντονισμένη κίνηση ανάλογης κλίμακας με εκείνη που ακολούθησε την κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008.
Τα επιχειρήματα που θα παρουσιάσουν θα πρέπει πάνω απ'όλα να πείσουν τους επενδυτές ότι η αλλαγή πλεύσης από το αρχικό πλάνο της ποσοτικής σύσφιξης δεν κρύβει πανικό λόγω της τάσης επιβράδυνσης της οικονομικής δραστηριότητας και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού, μέσα σε ένα περιβάλλον πολιτικής έντασης, εμπορικών συγκρούσεων και γεωπολιτικών αναταραχών με ταυτόχρονη αύξηση χρέους και παρά τους τεράστιους όγκους χρηματοδότησης μηδενικού κόστους από τις Κεντρικές Τράπεζες.
Στις ΗΠΑ οσο πλησιάζει η 17η Σεπτεμβρίου αυξάνεται η πίεση από τον Αμερικανό Πρόεδρο για ισχυρή μείωση των επιτοκίων και εκκίνηση ενός τρίτου QE, ενώ ταυτόχρονα πολλοί από τους ομοσπονδιακούς Κεντρικούς Τραπεζίτες της Fed, ασκούν από την μεριά τους πιέσεις για μια πολύ πιο μετριοπαθή ποσοτική χαλάρωση.
Προς τα πού θα γύρει η ζυγαριά για τον Ζερόμ Πάουελ;
Στην Ευρώπη αντίστοιχα ο Μάριο Ντράγκι και ο Ολι Ρεν έχουν ήδη προετοιμάσει τις αγορές για έναν νέο κύκλο ισχυρής ποσοτικής χαλάρωσης, ο οποίος σύμφωνα με πληθώρα δημοσιευμάτων- και προσδοκιών- θα περιλαμβάνει:
-Μείωση επιτοκίων αποδοχής καταθέσεων από -0,40% σε - 0,60%,
-νέο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, ύψους 40 -50 δισ. μηνιαίως,
-αγορές όχι μόνο κρατικών αλλά και εταιρικών ομολόγων,
-αγορές μετοχών και αγορές δανείων με όρους φυσικά και προϋποθέσεις.
Ωστόσο, μια τόσο επιθετική δράση από την ΕΚΤ καλό θα ήταν να μην θεωρείται δεδομένη, τουλάχιστον όχι σε όλα τα σκέλη της, καθώς δεν φαίνεται όλα τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου να είναι σύμφωνα με την παρέμβαση «μαμούθ» του Super Mario.
Ο Έβαλντ Νοβότνι για παράδειγμα, κεντρικός τραπεζίτης της Αυστρίας και μέλος του Δ.Σ. της ΕΚΤ, θεωρεί ότι όχι μόνο η ΕΚΤ δεν οφείλει να κινείται στη βάση των προσδοκιών των αγορών, αλλά αντιθέτως «θα πρέπει να τολμά και να τις απογοητεύει προκειμένου να αποφεύγει βιαστικές ενέργειες και λάθη».
Η επισήμανσή αυτή αντανακλά πρόσφατα σχόλια του αντιπροέδρου της ΕΚΤ, Λούις ντε Γκίντος, ο οποίος υπογράμμισε ότι τα μέτρα θα πρέπει να λαμβάνονται αποκλειστικά με βάση τα μακροοικονομικά δεδομένα, επικρίνοντας την άποψη ότι μέσα στα καθήκοντα της ΕΚΤ είναι να «καθυσυχάζει και τις αγορές.
Τρίτο μέλος του ΔΣ, ο Ολλανδός Klaas Knot δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι το outlook δεν είναι ακόμη αρκετά αδύναμο για να δικαιολογήσει την επαναφορά των αγορών ομολόγων (QE). Χωρίς μάλιστα να είναι δογματικά αρνητικός τοποθετήθηκε πολύ λογικά απέναντι στο ενδεχόμενο ενός νέου QE δηλώνοντας: «Αν οι κίνδυνοι αποπληθωρισμού επανέλθουν στην ημερήσια διάταξη τότε νομίζω ότι το πρόγραμμα αγοράς περιουσιακών στοιχείων (QE) είναι το κατάλληλο μέσο που πρέπει να ενεργοποιηθεί, αλλά δεν είναι απαραίτητο, έτσι όπως διαβάζω τις προοπτικές του πληθωρισμού. Η μη επανενεργοποίηση του προγράμματος σημαίνει επίσης ότι κρατάμε κάποια όπλα για όταν θα συμβούν πραγματικά απρόβλεπτα πράγματα στο μέλλον.»
Τέταρτο μέλος, ο Sabine Lautenschlaeger δήλωσε ότι αντιτίθεται στην επανεκκίνηση της ποσοτικής χαλάρωσης, λέγοντας ότι πρέπει να αποτελέσει μόνο έσχατη λύση. Τα σχόλιά του ήρθαν σε συνέχεια αντίστοιχων δηλώσεων του Γερμανού Jens Weidmann, ο οποίος δήλωσε ότι «οι εικασίες για ένα μεγάλο πακέτο κινήτρων δεν αντανακλούν τα πιο πρόσφατα δεδομένα.
Αν και οι παραπάνω αξιωματούχοι είναι γνωστοί για την επιθετικότητά τους, εντούτοις θα πρέπει να λάβουμε υπόψιν τις δηλώσεις τους, καθώς προετοιμάζουν προτάσεις για τη συνεδρίαση της ΕΚΤ στις 12 Σεπτεμβρίου. Επιπλέον τα πρόσφατα οικονομικά στοιχεία θα τους δώσουν ένα πλεονέκτημα, καθώς ναι μεν ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη παραμένει στο 1%, αλλά ταυτόχρονα η ανεργία διαμορφώθηκε στο 7,5%, το χαμηλότερο επίπεδο από το 2008.
Ως εκ τούτου, καλό θα ήταν να προετοιμαστούμε για νέα νευρικότητα στις αγορές.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι βρίσκονται σε πρωτοφανή ύψη οι εισροές κεφαλαίων στα ασφαλή κρατικά ομόλογα, οδηγώντας τις αποδόσεις τους κάτω από το μηδέν, ενώ ταυτόχρονα «κρατάνε» την πρόσφατη άνοδο όλα τα επενδυτικά καταφύγια, όπως ο χρυσός, το ελβετικό φράγκο-και μάλιστα παρά τις παρεμβάσεις της Κεντρικής Τράπεζας της Ελβετίας- αλλά και το γιεν.
*Αποποίηση Ευθύνης: Το υλικό αυτό παρέχεται για πληροφοριακούς και μόνο σκοπούς. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκληφθεί ως προσφορά, συμβουλή, ή προτροπή για αγορά ή πώληση των αναφερομένων προϊόντων. Παρόλο που οι πληροφορίες που περιέχονται, βασίζονται σε πηγές που θεωρούνται αξιόπιστες, καμία διασφάλιση δεν δίνεται ότι είναι ακριβείς ή πλήρεις και δεν θα πρέπει να εκλαμβάνονται ως τέτοιες.
