Το βασικό ερώτημα στο οποίο πρέπει να απαντήσει η οργάνωση «Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα», είναι πώς τα κατάφερε να φέρει ψηλά στην κατάταξη της «αξιολόγησής» της όλες εκείνες τις χώρες όπου ο Τύπος δεινοπαθεί – ανάμεσά τους μια σειρά από χούντες και χώρες που θεωρούνται από τις πιο επικίνδυνες για να ζουν και να εργάζονται οι δημοσιογράφοι.
Υπάρχουν κι’ άλλα ερωτήματα. Για παράδειγμα για ποιον λόγο υπήρξαν περιπτώσεις που η συγκεκριμένη οργάνωση – παραβιάζοντας τις ίδιες της τις δεσμεύσεις – συνέχισε να τοποθετεί ψηλά χώρες όπου έχουν αλλάξει τα δεδομένα μετά από ένα πραξικόπημα.
Η απάντηση είναι απλή: Επιμένουν να στηρίζουν τις έρευνές τους σε «καταγγελίες» μεμονωμένων δημοσιογράφων. Χωρίς προφανώς προηγούμενη έρευνα η οποία θα έπρεπε να περιλαμβάνει μια γενικότερη αξιολόγηση, που λογικά θα περιλάμβανε πόσες εφημερίδες κυκλοφορούν, πόσες πρόσκεινται στην κυβέρνηση και πόσες στην αντιπολίτευση, κατά πόσον οι «διώξεις» στις οποίες αναφέρονται οφείλονται σ’ αυτά καθαυτά τα ρεπορτάζ, την αρθρογραφία και την κριτική ή πρόκειται για απλές συκοφαντικές δυσφημήσεις.
Το πρόβλημα με τις «καταγγελίες» μάλιστα έχει και μια άλλη πτυχή: Στις χούντες οι δημοσιογράφοι απλά δεν καταγγέλλουν, διότι φοβούνται!
Μια απλή ματιά σε κάποιες από τις χώρες που οι «Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα» τοποθέτησαν ψηλά – και πάντως πάνω από την Ελλάδα – στην περίφημη λίστα τους, αποδεικνύει πως ήλθε πια η ώρα να κάνουν την αυτοκριτική τους.
Με πρώτον και καλύτερο τον επικεφαλής του γραφείου Ευρωπαϊκής Ένωσης και Βαλκανίων, Πάβολ Σζλάι, ο οποίος μίλησε με πολύ προσβλητικό τρόπο, που αγγίζει τα όρια της συκοφαντικής δυσφήμησης – πού αλλού; - στο Documento.gr.
Μίλησε για απειλές σε δημοσιογράφους από το οργανωμένο έγκλημα – ενώ κρατά πάνω από την Ελλάδα χώρες όπου επίσης έχουν δολοφονηθεί δημοσιογράφοι, όπως για παράδειγμα η Μάλτα.
Μίλησε για «αδιαφανή και άδικη διανομή δημόσιων πόρων στα ΜΜΕ». Αλλά τοποθετεί την Αυστρία στην 31η θέση, ενώ είναι γνωστό το σκάνδαλο των στημένων δημοσκοπήσεων από συγκεκριμένη εφημερίδα που οδήγησε στην παραίτηση του καγκελάριου Κουρτς – γεγονός που έδωσε την ευκαιρία στον ΣΥΡΙΖΑ να προβεί σε συγκρίσεις, αν και στην Ελλάδα τα ΜΜΕ στηρίχθηκαν με νόμο και με δημόσια ανακοίνωση, ενώ στην Αυστρία «κάτω από το τραπέζι».
Είπε κι’ άλλα ο κ. Σζλάι: Για νομοθεσία που ποινικοποιεί τη διάδοση ψευδών ειδήσεων (ενώ κατά την γνώμη του οι ψευδείς ειδήσεις πρέπει να κυκλοφορούν ανεμπόδιστες), για αστυνομική βία και αυθαίρετες συλλήψεις δημοσιογράφων (παρεμβαίνει δηλαδή στην Δικαιοσύνη), επιθέσεις κατά δημοσιογράφων και μέσων ενημέρωσης που θεωρούνται υποστηρικτικές της κυβέρνησης (ξεχνάει τις στοχοποιήσεις δημοσιογράφων επί ΣΥΡΙΖΑ), έλλειψη ανεξαρτησίας των δημόσιων μέσων ενημέρωσης (ξεχνώντας επίσης τις περίφημες εκπομπές επί ΣΥΡΙΖΑ και την προσπάθεια να στηθούν φιλικά προς την κυβέρνησή του μέσα ενημέρωσης. Και αδιαφορώντας και πάλι για το γεγονός ότι πρόκειται για θέματα με τα οποία ασχολείται η ανεξάρτητη ελληνική Δικαιοσύνη).
Και σα να μην έφθαναν οι διεθνείς κήνσορες, έχουμε και τους εγχώριους που εξυμνούν όλες τις χούντες, προκειμένου να στηρίξουν το αφήγημά τους.
Πάμε τώρα (ενδεικτικά) σε κάποιες χώρες που κατά τους «Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα» διαθέτουν μεγαλύτερη ελευθερία του Τύπου από την Ελλάδα.
Παραδείγματα «ανεξάρτητης δημοσιογραφίας»
ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ: Βρέθηκε μια χαρά στη θέση 29. Με την διαφορά ότι όταν, τον Φεβρουάριο του 2021, μία δικαστής κάλεσε τον δημοσιογράφο Σαντιάγκο Ο’ Ντόνελ να παραδώσει, στο πλαίσιο προανάκρισης, τις κασέτες με τα αποδεικτικά στοιχεία για το ρεπορτάζ του σχετικά με υπόθεση πολιτικού χρήματος που αφορούσε τον πρώην πρόεδρο Μαουρίτσιο Μάκρι, οι δημοσιογραφικές ενώσεις της χώρας ύψωσαν με τις διαδηλώσεις τους τείχος προστασίας γύρω από τον συνάδελφό τους. Για να μην μιλήσουμε για όσα τραβούσαν όσοι δημοσιογράφοι διαφωνούσαν με την αγαπημένη του ΣΥΡΙΖΑ πρώην προέδρου Κριστίνα Κίρχνερ και όλους τους περονιστές.
ΜΠΟΥΤΑΝ. Βρέθηκε στην περίοπτη θέση 33. Προφανώς! Εδώ και χρόνια οι δημοσιογράφοι έχουν… εξαφανιστεί από τη χώρα, δηλαδή έχουν εγκαταλείψει το επάγγελμα λόγω των πολύ σκληρών συνθηκών κατά την άσκηση της αποστολής τους!
Την απάντηση άλλωστε στην ΜΚΟ έχουν δώσει με τον πιο γλαφυρό τρόπο οι ίδιοι οι εναπομείναντες δημοσιογράφοι: «Αν τα μέσα ενημέρωσης, ειδικά τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, δεν ενδιαφέρονται για τις κραυγές των δημοσιογράφων από χώρες όπως το Μπουτάν, δεν υπάρχει καμιά ελπίδα για έναν ελεύθερο και δίκαιο Τύπο».
Το 2018, η ίδια οργάνωση μιλούσε για αυτολογοκρισία. Φυσικά υπήρξε πολιτική αλλαγή εκεί, αλλά τόσο γρήγορα επέστρεψε η δημοσιογραφία στη χώρα; Και πώς θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο όταν το 2018 στη χώρα είχαν απομείνει λιγότεροι από 100 δημοσιογράφοι; Προφανώς δεν υπάρχουν πια πολλοί για να κάνουν τις καταγγελίες τους στην ΜΚΟ.
ΜΠΟΥΡΚΙΝΑ ΦΑΣΟ. Όταν τον περασμένο Ιανουάριο την εξουσία κατέλαβε η χούντα του συνταγματάρχη Πολ Ανρί Νταμίμπα, οι ίδιοι οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα κάλεσαν τους στρατιωτικούς – αν είναι δυνατόν! – να επιτρέψουν στους δημοσιογράφους να δουλέψουν ελεύθερα και με ασφάλεια! Αλλά στη λίστα τους τοποθέτησαν την Μπουρκίνα Φάσο στην θέση 41!
«Αμέσως την επομένη ημέρα μετά το πρώτο διάγγελμα του αρχηγού της στρατιωτικής κυβέρνησης, του υπενθυμίσαμε ότι η χούντα πρέπει να προστατέψει τους δημοσιογράφους από κάθε επίθεση και πως πρέπει να διασφαλίσει ότι τα μέσα ενημέρωσης πρέπει να κάνουν ελεύθερα τη δουλειά τους», δήλωσε ο Σαλιμπού Μαρόνγκ, επικεφαλής των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα στο Γραφείο Δυτικής Αφρικής. Και πρόσθεσε: «Η δημοσιογραφία κακοποιείτο ήδη σ’ αυτή τη χώρα, ως αποτέλεσμα της ανασφάλειας και της παρουσίας ένοπλων ομάδων στο Σαχέλ».
Τι να πει κανείς τώρα; Ο συνάδελφος του κ. Σζλάι, ο οποίος κατηγορεί την Ελλάδα, καλούσε την χούντα να σεβαστεί την ελευθερία του Τύπου!
Εις απάντηση, στρατιώτες εισέβαλαν στις 24 Ιανουαρίου 2022 στον κρατικό ραδιοσταθμό στην Ουαγκαντούγκου και υποχρέωσαν τους δημοσιογράφους να διαβάσουν τα ανακοινωθέντα της χούντας. Αφού προηγουμένως είχαν διακόψει τις επικοινωνίες και το Ίντερνετ!
Και τι έκαναν οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα; Απλά οδήγησαν στην 41η θέση την Μπουρκίνα Φάσο, στην οποία στην έκθεσή τους του 2021 είχαν επιφυλάξει την εξαιρετικά καλή θέση αριθμός 37, ενώ οι ίδιοι κατήγγελλαν ότι οι δημοσιογράφοι εργάζονταν υπό τις απειλές και επιθέσεις των τρομοκρατικών ομάδων! Και ενώ τον Μάιο του 2021 είχαν απαχθεί και δολοφονηθεί δύο Ισπανοί δημοσιογράφοι!
ΣΙΕΡΑ ΛΕΟΝΕ. Στην 46η θέση κατά την οργάνωση. Στις 17 Φεβρουαρίου 2022 ο δημοσιογράφος Αλουσίν Άνθα χτυπήθηκε βάναυσα την ώρα που κάλυπτε μια συνέλευση με αντικείμενο διένεξη για κτηματικές διαφορές. Η Επιτροπή Προστασίας Δημοσιογράφων ζήτησε άμεσο εντοπισμό των ενόχων. Σε μια άλλη περίπτωση, δημοσιογράφος διώχθηκε για σχόλιό του στο Fb που θεωρήθηκε υβριστικό για τον αρχηγό της αστυνομίας.
Το… θαύμα των Δυτικών Βαλκανίων!
Εδώ έχει γίνει πραγματικό θαύμα. Τα Σκόπια έχουν τοποθετηθεί στην 57η θέση μετά πολλών επαίνων, ενώ όλοι γνωρίζουμε πως οι δημοσιογράφοι εκεί έχουν βρεθεί στην δίνη των εσωτερικών συγκρούσεων. Το Κόσοβο βρέθηκε στην θέση 61, ενώ η κατάσταση στη χώρα μετατρέπει τους δημοσιογράφους σε «προδότες», «ξένους πράκτορες» και «εχθρούς του έθνους», ανάλογα με τις απόψεις τους. «Στο Κόσοβο ο καθένας έχει την δική του αλήθεια», έχει πει ο πρώην διευθυντής της Κόχα Ντιτόρε, Νάσερ Μιφτάρι. Ακριβώς στις 3 Μαΐου 2022, η Ένωση Δημοσιογράφων Κοσόβου «γιόρτασε» την Παγκόσμια Ημέρα του Τύπου με το σύνθημα «Η ενημέρωση δεν είναι ο εχθρός». Με τον πρόεδρό της να απαιτεί από την κυβέρνηση να σεβαστεί την δουλειά των δημοσιογράφων, καταγγέλλοντας «συνεχείς και ενορχηστρωμένες επιθέσεις».
Όπως είπε, οι δημοσιογράφοι αντιμετωπίζονται ως εχθροί. Και, όπως επίσης είπε, όταν αυτό το λεκτικό ακούγεται καθημερινά, τότε αποτελεί ευθεία απειλή για την ασφάλεια των δημοσιογράφων. Προφανώς, ουδείς από τους Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα θέλησε να ακούσει τη φωνή του…
Και στο Μαυροβούνιο, που βρέθηκε στη θέση 63, οι απειλές και οι επιθέσεις κατά δημοσιογράφων καταγγέλλονται συνεχώς. Δημοσιογράφοι έχουν πυροβοληθεί επειδή ερευνούν θέματα για το οργανωμένο έγκλημα και τη διαφθορά. Και τα σωματεία τους καταγγέλλουν ότι η Δικαιοσύνη δεν είναι σε θέση να τους προστατέψει.
Στη Βοσνία Ερζεγοβίνη πάλι, οι δημοσιογράφοι καταγγέλλουν ότι οι απανωτές αγωγές οδηγούν στην φίμωσή τους. Τον Ιούλιο του 2020 η ίδια η οργάνωση κατήγγειλε την απόφαση της Δικαιοσύνης να απαλλάξει από κάθε κατηγορία άτομο που κατηγορήθηκε πως απείλησε να δολοφονήσει αρχισυντάκτη εφημερίδας.
Στις 3 Μαΐου 2022 η Ένωση Βόσνιων Δημοσιογράφων κατήγγειλε πως οι δημοσιογράφοι δέχονται αυξανόμενες πιέσεις και απειλές. Όπως ανέφεραν, το 2021 καταγράφηκαν 71 παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους και της ελευθερίας του Τύπου, τρεις επιθέσεις με τραυματισμούς, έξι επιθέσεις με απειλές και 17 απειλές κατά της ζωής τους. Καταγράφηκαν επίσης και οκτώ βίαιες επιθέσεις κατά γυναικών δημοσιογράφων. Και σημείωσαν σειρά πολιτικών παρεμβάσεων με σκοπό τον έλεγχο του Τύπου.
Στην έκθεσή τους για το 2021, οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα μιλούσαν για «έλεγχο των μέσων για πολιτικούς σκοπούς, ιδιαίτερα στα δημόσια μέσα ενημέρωσης». Προφανώς στο μεταξύ έγινε κάποιο θαύμα και η Βοσνία βρέθηκε φέτος στη θέση 67.
«Μάρτυρες της αλήθειας» αποκαλούνται οι δημοσιογράφοι της Σερβίας, που κατηγορούνται για διασυνδέσεις με το οργανωμένο έγκλημα κάθε φορά που υποβάλλουν μια ενοχλητική ερώτηση. Αλλά η οργάνωση τοποθέτησε την Σερβία στη θέση 79.
Όσο για την Αλβανία, βρέθηκε στην 103η θέση, με τους δημοσιογράφους να κινδυνεύουν συνεχώς και να δέχονται τις επιθέσεις της αστυνομίας όταν καλύπτουν διαδηλώσεις.
Από την Αφρική ως τη Λατινική Αμερική και την Ασία
ΠΑΠΟΥΑ ΓΟΥΙΝΕΑ. Τον περασμένο Φεβρουάριο 19 δημοσιογράφοι απολύθηκαν από την κρατική τηλεόραση, όταν βγήκαν στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για την «τιμωρία» της διευθύντριάς τους Σίντσα Ντιμάρα με τρίμηνη στέρηση μισθού επειδή είχε ασκήσει κριτική στην αστυνομία, σχετικά με υπόθεση που συγκλόνιζε τη χώρα. Και δεν επρόκειτο για την μοναδική περίπτωση. Οι ίδιοι οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα έχουν κατά καιρούς προβεί σε σειρά καταγγελιών. Πλην όμως τώρα ο βαθμός ήταν 62.
ΙΣΗΜΕΡΙΝΟΣ. Η χώρα του Λένιν Μορένο έλαβε τον αριθμό 68 στην κατάταξη. Αλλά τρεις δημοσιογράφοι απήχθησαν και δολοφονήθηκαν από τους τρομοκράτες του FARC στα σύνορα με την Κολομβία, όπου διεξάγεται το εμπόριο των ναρκωτικών. Καταγγέλλεται πως καμιά από τις κυβερνήσεις των δύο χωρών δεν κάνει κάτι γι’ αυτό. Επιπλέον, 13 δημοσιογράφοι πέθαναν από Covid καθώς κάλυπταν τις συνθήκες που επικρατούσαν στη χώρα κατά την πανδημία. Στην προσπάθειά τους να αποκαλύψουν πως η κυβέρνηση δεν έλεγε την αλήθεια για τον αριθμό των θανάτων, προσέγγιζαν περιοχές όπου οι νεκροί κείτονταν στους δρόμους.
ΚΕΝΥΑ. Οι επιθέσεις κατά δημοσιογράφων που προσπαθούσαν να ανακαλύψουν την αλήθεια όσον αφορά στην κατάσταση κατά την πανδημία έφθασαν τις 22. Το 2021 οκτώ δημοσιογράφοι δολοφονήθηκαν και άλλοι 88 έπεσαν θύματα επίθεσης. Το «λάθος» τους ήταν πως έγραφαν ρεπορτάζ για διαφθορά, τράφικινγκ και βία.
Στη διάρκεια της πανδημίας, το Συμβούλιο Τύπου της χώρας δημοσιοποίησε μέσω έκθεσης αύξηση των παραβιάσεων όσον αφορά στην ελευθερία του Τύπου, απολύσεις, λουκέτα σε μέσα ενημέρωσης. Το Συμβούλιο σημείωσε παραβιάσεις 13 άρθρων του Συντάγματος. Ναι, αλλά η Κένυα βρέθηκε στη θέση 69, πολύ πάνω από την Ελλάδα…
ΑΪΤΗ. Τον Ιανουάριο του 2022 τρεις δημοσιογράφοι έχασαν τη ζωή τους ενώ ερευνούσαν την δράση των συμμοριών στη χώρα. Λίγο αργότερα την ζωή του έχασε ένας φωτορεπόρτερ. Ένας άλλος αγνοείται από το 2018. Από το 2000, 16 δημοσιογράφοι έχουν χάσει τη ζωή τους, οι άνθρωποι του Τύπου βρίσκονται συνεχώς στο στόχαστρο, ενώ στοχοποιήθηκαν και στη διάρκεια της πανδημίας.
Μετά τον θάνατο τριών δημοσιογράφων στους πρώτους τρεις μήνες του 2022, η Επιτροπή Προστασίας δημοσιογράφων ανέφερε σε ανακοίνωσή της ότι η Αϊτή έγινε το χειρότερο μέρος στο ημισφαίριο για να ζει ένας δημοσιογράφος.
Στις 3 Μαΐου, ο ΟΗΕ εξέδωσε ανακοίνωση με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Τύπου, όπου ανέφερε πως «στην Αϊτή η ανασφάλεια των δημοσιογράφων και η ατιμωρησία ενθαρρύνουν την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την ελευθερία της έκφρασης και την ελευθερία του Τύπου, ενισχύοντας κάθε εγκληματική δράση. Με αφορμή την σημερινή ημέρα, τα Ηνωμένα Έθνη επιθυμούν να υπενθυμίσουν σε όλους τους εμπλεκόμενους και τον λαό πόσο σημαντική είναι η ελευθερία του Τύπου στην προστασία της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου στην Αϊτή».
Μετά το τέλος της δικτατορίας του Ντιβαλιέ, το 1986, στη χώρα έγιναν αρκετές προσπάθειες, αλλά λίγα πράγματα έχουν αλλάξει. Παρ’ όλα αυτά, στην περίφημη κατάταξη της οργάνωσης, η Αϊτή καταλαμβάνει την θέση 70, φυσικά σε καλύτερη θέση από την Ελλάδα!
ΚΙΡΓΙΣΤΑΝ. Στην 72η θέση στην κατάταξη. Και όμως. Μόλις στις 3 Μαρτίου, λίγο μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο διευθυντής του NEXT TV Τααλάι Ντουϊσέμπιεφ συνελήφθη και ανακρίθηκε από τις αρχές, όταν στα social media του τηλεοπτικού δικτύου αναρτήθηκε ένα post πολίτη που υποστήριζε πως η Κιργισία θα προσφέρει στρατιωτική βοήθεια στην Ρωσία για τον πόλεμο που διεξάγει στην Ουκρανία. Η Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας ανακοίνωσε ότι ξεκινά ποινική διαδικασία και οι δημοσιογράφοι της χώρας βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν.
Στο μεταξύ, ο δημοσιογράφος παρέμεινε προφυλακισμένος και στο τηλεοπτικό δίκτυο επιβλήθηκε αναστολή λειτουργίας. Σύμφωνα με τις αρχές, η δίωξη οφείλεται στην διασπορά ψευδών ειδήσεων – μια ποινικοποίηση την οποία οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα δεν θεωρούν θεμιτή και την χρησιμοποιούν ως επιχείρημα κατά της Ελλάδας. Αλλά παρ’ όλα αυτά, η Κιργισία βρέθηκε σε καλύτερη θέση!
Η συγκεκριμένη δίωξη μάλιστα δεν αποτελεί την εξαίρεση, αλλά τον κανόνα. Σε μια άλλη περίπτωση, στις 22 του περασμένου Ιανουαρίου, συνελήφθη ο δημοσιογράφος Μπολότ Τεμίροφ που διεξήγαγε έρευνα για υπόθεση διαφθοράς σχετικά με παράνομες δραστηριότητες του ανιψιού του επικεφαλής της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφαλείας. Ένοπλοι μασκοφόροι όρμησαν στο γραφείο του, χτύπησαν τον ίδιο και τους συναδέλφους του και τους έριξαν στο πάτωμα. Μετά είπαν ότι βρήκαν χασίς στην τσέπη του δημοσιογράφου, ο οποίος παραπέμφθηκε για κατοχή ναρκωτικών.
Από τον Ιανουάριο του 2015 ως τον Ιούλιο του 2021 ο γενικός εισαγγελέας απήγγειλε κατηγορίες σε 42 δημοσιογράφους.
Οι άνθρωποι της ενημέρωσης δέχθηκαν επιθέσεις, απειλήθηκαν, είδαν να καταστρέφονται οι κάμερες και τα αυτοκίνητά τους, δέχθηκαν εισβολές στα γραφεία τους, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις πυρπολήθηκαν. Και φυσικά έλαβαν πολλές αγωγές εκ μέρους υψηλόβαθμων αξιωματούχων.
ΣΕΝΕΓΑΛΗ. Καταλαμβάνει την 73η θέση. Πάνω από την Ελλάδα κι’ αυτή! Παρά το γεγονός ότι μέχρι τον περασμένο Απρίλιο πολλοί δημοσιογράφοι δέχθηκαν επιθέσεις κατά της ζωής τους σε αλλεπάλληλα περιστατικά βίας, με την ίδια την οργάνωση να εκδίδει ανακοινώσεις, καλώντας την κυβέρνηση να λάβει μέτρα ώστε οι δημοσιογράφοι να κάνουν τη δουλειά τους με ασφάλεια και απαριθμώντας ένα ένα τα περιστατικά.
ΠΑΝΑΜΑΣ. Οι δημοσιογράφοι συνεχίζουν να δέχονται επιθέσεις και να δολοφονούνται – πέρσι έχασε την ζωή του ένας ρεπόρτερ που ερεύνησε υπόθεση διαφθοράς όσον αφορά στα εμβόλια – ενώ οι ίδιες οι δημοσιογραφικές ενώσεις ζητούν την προστασία των λειτουργών του Τύπου και υποστηρίζουν ότι αν και το καθεστώς άλλαξε, οι διώξεις κατά των δημοσιογράφων συνεχίζονται. Παρ’ όλα αυτά, την περίφημη λίστα, ο Παναμάς καταλαμβάνει την 74η θέση.
ΝΕΠΑΛ. Οι δημοσιογράφοι δεινοπαθούν εξαιτίας της καταστολής που έχει επιβάλει το κυβερνών κομμουνιστικό (μαοϊκό) κόμμα. Μόλις στις 3 Μαΐου, οι δημοσιογράφοι κατήγγειλαν ότι τους επιβάλλεται ο «νόμος της σιωπής» - όπως συνέβη με γυναίκα ρεπόρτερ που πραγματοποιούσε έρευνα για τους βιασμούς.
Ακριβώς την ημέρα του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Τύπου, το Φόρουμ Ελευθερίας, στην ετήσια έκθεσή του, ανέφερε ότι «οι δημοσιογράφοι δέχονται απειλές από τοπικούς αξιωματούχους, υπουργούς και άλλους όταν ερευνούν υποθέσεις διαφθοράς και εγκληματικής δράσης. Οι δημοσιογράφοι πρέπει να αισθάνονται ασφαλείς για να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους». Στη λίστα, το Νεπάλ καταλαμβάνει την 76η θέση, ενώ τουλάχιστον δέκα δημοσιογράφοι δέχθηκαν απειλές για τον τρόπο που κάλυπταν την πανδημία.
ΜΑΛΑΟΥΪ. Βρίσκεται στην 80ή θέση ενώ στις 3 Μαΐου, οι δημοσιογράφοι της χώρας κάλεσαν την κυβέρνηση να σταματήσει να σταματήσει να ελέγχει τις πηγές τους και να τους κατασκοπεύει. Στις 6 του περασμένου Απριλίου η αστυνομία συνέλαβε, ανέκρινε και προχώρησε σε κατάσχεση του υλικού του δημοσιογράφου Γκρέγκορι Γκόντβε, που είχε δημοσιεύσει ρεπορτάζ για τις μυστικές σχέσεις της κυβέρνησης με επιχειρηματία που δικάζεται για διαφθορά.
Μια χαρά και στα Κατεχόμενα!
Κατά τους Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα, δεν πρόκειται για τμήμα της Κύπρου όπου έχει εισβάλει και κατέχει η Τουρκία, αλλά για μια χώρα που ονομάζεται… «Βόρεια Κύπρος»! Και μόνο γι’ αυτό, ΣΥΡΙΖΑ και λοιποί έπρεπε να είχαν απορρίψει την έκθεση! Και όχι να την επικαλούνται! Η θέση των Κατεχομένων στη Λίστα είναι αριθμός 81. Πάνω από την Ελλάδα λοιπόν και το ψευδοκράτος, ενώ όλοι γνωρίζουμε – με πρώτες τις δημοσιογραφικές μας ενώσεις που έπρεπε να έχουν καταγγείλει την επιλογή της συγκεκριμένης ΜΚΟ – πως κάθε τόσο υψώνουμε φωνή διαμαρτυρίας για τον έλεγχο της ενημέρωσης στα Κατεχόμενα και για τις διώξεις και καταδίκες που υφίστανται οι δημοσιογράφοι με πρώτο τον Σενέρ Λεβέντ.
Τον Μάρτιο του 2021, οι Τουρκοκύπριοι δημοσιογράφοι διαδήλωσαν με συνθήματα όπως «Η ελευθερία έκφρασης είναι τιμή μας», «Η ελευθερία του Τύπου είναι ελευθερία ζωής», «ελεύθερος Τύπος, ελεύθερη κοινωνία», «Εσείς δεν μπορείτε να μου διδάξετε την δουλειά μου», «Δεν είμαστε, πράκτορες», «Ο ελεύθερος Τύπος δεν μπορεί να εμποδιστεί».
Την πορεία διαμαρτυρίας με τίτλο «Πορευόμαστε γιατί δεν φοβόμαστε» διοργάνωσαν η συντεχνία των εργαζομένων στον Τύπο, Basın Sen και ο σύνδεσμος Τουρκοκύπριων δημοσιογράφων, KTGB.
Το κοινό ανακοινωθέν των δύο οργανώσεων των δημοσιογράφων και εργαζομένων στα ΜΜΕ ανέγνωσε η δημοσιογράφος Μουαζέζ Γκαζιχάν, που είχε δεχθεί επίθεση σε ζωντανή εκπομπή από τον Τούρκο έποικο, δολοφόνο του Τάσου Ισαάκ, Ερχάν Αρικλί, ο οποίος είναι ο αποκαλούμενος «υπουργός οικονομίας και ενέργειας».
Στις 28 του περασμένου Φεβρουαρίου, ο πρόεδρος τη συντεχνίας δημοσιογράφων Αλί Κισμίρ οδηγήθηκε στο «κακουργιοδικείο» στην κατεχόμενη Λευκωσία, κατηγορούμενος ότι προσέβαλε και συκοφάντησε με άρθρο του την «πνευματική προσωπικότητα της διοίκησης των σωμάτων ασφαλείας» - όπως αναφέρεται ο τουρκικός κατοχικός στρατός κατοχής.
Στα τέλη Απριλίου, ο δημοσιογράφος Σενέρ Λεβέντ, που μόνιμα βρίσκεται στο στόχαστρο του κατοχικού καθεστώτος, έλαβε άλλη μια καταδικαστική απόφαση για προσβολή του Τούρκου Προέδρου. Αυτή τη φορά από δικαστήριο της Άγκυρας – ο ίδιος δήλωσε ότι δεν αναγνωρίζει την απόφαση - για άλλο ένα άρθρο του στην εφημερίδα του «Αφρίκα» - πρώην «Αβρούπα».
Και ο κατάλογος συνεχίζεται…
Και για να μην το κουράζουμε. Πάνω από την Ελλάδα όσον αφορά στην ελευθερία του Τύπου βρέθηκαν:
Οι Κομόρες (θέση 83), όπου οι ίδιοι οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα προχωρούν σε συνεχείς καταγγελίες – πρόσφατα για δίωξη δημοσιογράφου για ρεπορτάζ του για την πανδημία.
Η Γουινέα (θέση 84) με χούντα από το 2021.
Η Μογγολία (θέση 90), όπου ο ΟΗΕ συχνά καταγγέλλει παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και περιστολή της ελευθερίας του λόγου και του Τύπου με τους δημοσιογράφους να δέχονται επιθέσεις και απειλές.
Η Γουινέα Μπισάου (θέση 92), όπου στις 26 Απριλίου, λίγες μέρες πριν από την δημοσιοποίηση της έκθεσης των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα, η κυβέρνηση έκλεισε 79 ραδιοφωνικούς σταθμούς!
Το Κογκό Μπραζαβίλ (θέση 93), όπου οι ίδιοι οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα κατήγγειλαν τον Μάρτιο του 2021 ως παράνομη και απάνθρωπη την επί τρεις μήνες προφυλάκιση του δημοσιογράφου Ρέιμοντ Μαλόνγκα. Κατηγορήθηκε ότι στην σατιρική του εφημερίδα προσέβαλε την σύζυγο του επικεφαλής της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφαλείας, ο οποίος είναι ανιψιός του 77χρονου προέδρου Ντένις Σάσου Νγκουέσο, στην εξουσία τα 37 από τα τελευταία 41 χρόνια. Ο δημοσιογράφος συνελήφθη μέσα στο νοσοκομείο ενώ νοσηλευόταν για ελονοσία. Και δεν ήταν η μοναδική περίπτωση!
Η Τυνησία (θέση 94) όπου οι δημοσιογράφοι κατέβηκαν σε απεργία στις 2 του περασμένου Απριλίου, διαμαρτυρόμενοι για τις προσπάθειες του προέδρου Καϊς Σαγέντ να ελέγξει τα δημόσια μέσα ενημέρωσης. Σημειώστε ότι τον Ιούλιο του 2021, ο Σαγέντ έκλεισε το κοινοβούλιο, ανέλαβε όλες τις εξουσίες και ανέστειλε όλες τις ελευθερίες μετά από πραξικόπημα. Αλλά και η Τυνησία τα πάει καλύτερα από την Ελλάδα κατά τους Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα!
Η Μποτσουάνα (θέση 95) όπου δημοσιογράφοι διώχθηκαν επειδή δημοσίευσαν ρεπορτάζ με στοιχεία σύμφωνα με τα οποία στις εκλογές του 2019 έγινε νοθεία.
Η Παραγουάη (θέση 96) όπου οι δημοσιογράφοι βρίσκονται συνεχώς στο στόχαστρο των συμμοριών προκειμένου να φιμωθούν.
Λουκέτα και συλλήψεις
Η Μαυριτανία (θέση 97) όπου οι δημοσιογράφοι διώκονται, συλλαμβάνονται, ανακρίνονται – περιστατικά που η ίδια η οργάνωση καταγγέλλει.
Η Μαδαγασκάρη (θέση 98) όπου η κριτική στην κυβέρνηση δεν γίνεται ανεκτή και η ίδια η οργάνωση κατήγγειλε πέρσι ότι μπήκε λουκέτο σε εννέα ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς επειδή έκαναν ρεπορτάζ για την πανδημία! Πολλοί δημοσιογράφοι δήλωσαν στην οργάνωση ότι δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους, διότι δεν έχουν πρόσβαση σε στοιχεία για μολύνσεις και θανάτους και δεν τους επιτρέπεται να μπαίνουν στα νοσοκομεία.
Η Αγκόλα (θέση 99), όπου στις 13 του περασμένου Απριλίου στρατιωτικοί και αστυνομικοί στην πρωτεύουσα Λουάντα εμπόδισαν δημοσιογράφους να κάνουν ρεπορτάζ για τις κατεδαφίσεις σπιτιών προκειμένου να κατασκευαστεί το νέο αεροδρόμιο. Και όπου δημοσιογράφοι συλλαμβάνονται μόνο και μόνο επειδή καλύπτουν τις διαδηλώσεις.
Το Τόγκο (θέση 100), όπου δημοσιογράφοι συλλαμβάνονται όταν αγγίζουν θέματα διαφθοράς και πολιτικού χρήματος. Και όπου εφημερίδες κλείνουν με κρατική εντολή.
Η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (θέση 101), χώρα που εδώ και χρόνια στενάζει στα χέρια ένοπλων ομάδων, ντόπιοι και ξένοι δημοσιογράφοι δέχονται επιθέσεις και ξυλοκοπούνται με αγριότητα και τρεις δημοσιογράφοι έχουν εξαφανιστεί χωρίς ποτέ να βρεθούν τα ίχνη τους. Όπως έγινε γνωστό, ερευνούσαν τη δράση των μισθοφόρων του Ομίλου Βάγκνερ, δια των οποίων η Ρωσία μετέχει στην εμφύλια σύρραξη και θεωρούνται υπεύθυνοι για την αιματοχυσία.
Το Μπουρούντι (θέση 107), όπου ο νόμος περί Τύπου είναι δρακόντειος και οι δημοσιογράφοι συλλαμβάνονται και κρατούνται χωρίς δίκη – κάτι που επίσης καταγγέλλουν οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα…
Σύμφωνα με τους οποίους, όλες αυτές οι χώρες διαθέτουν μεγαλύτερη ελευθερία του Τύπου από την Ελλάδα, την οποία κατέταξαν στη θέση 108…
Είναι προφανές ότι μετά από όλα αυτά όχι μόνο δεν χρειάζεται να συζητάμε, αλλά πρέπει και κάποιοι να απολογηθούν!
*Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος
