Και επισήμως αναλαμβάνει το μεσημέρι ο Μάρτιν Σούλτς την προεδρία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, στην οποία διαδέχεται τον νυν επικεφαλής της γερμανικής διπλωματίας και αντικαγκελάριο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ.
Σύμφωνα με τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης, μπορεί να συγκεντρώσει πάνω από το 90% των ψήφων, ακόμη και να πλησιάσει το ιστορικό ρεκόρ του 99,71% που είχε επιτευχθεί το 1948. Τον Δεκέμβριο 2015, ο Γκάμπριελ δεν είχε συγκεντρώσει παρά το 74,3%.
Ο Μάρτιν Σουλτς σημειώνει άνοδο στις δημοσκοπήσεις από τα τέλη Ιανουαρίου που ορίσθηκε υποψήφιος του SPD για την καγκελαρία ενόψει των βουλευτικών εκλογών της 24ης Σεπτεμβρίου, στις οποίες η Άγγελα Μέρκελ θα διεκδικήσει μια τέταρτη θητεία για τους συντηρητικούς.
Προηγουμένως θα διεξαχθούν τρεις περιφερειακές ψηφοφορίες που έχουν αξία τεστ, με πρώτες τις εκλογές στο μικρό περιφερειακό κρατίδιο Σάαρλαντ (δυτική Γερμανία) σε μια εβδομάδα, όπου οι σοσιαλδημοκράτες απειλούν την CDU της Μέρκελ.
Καθώς στις δημοσκοπήσεις έρχεται στήθος με στήθος με την Μέρκελ, με λίγο περισσότερο από 30%, ο Σουλτς δεν κρύβει τις ορέξεις του: «Έχω τη φιλοδοξία να γίνω καγκελάριος» και να κάνω το SPD «την πρώτη πολιτική δύναμη της χώρας», λέει ενώ η Μέρκελ βρίσκεται στην εξουσία από το 2005 .
Η τελευταία εμφανίζεται γαλήνια μπροστά στις φιλοδοξίες του αντιπάλου της: «ο ανταγωνισμός τονώνει τα πράγματα», είπε την Παρασκευή στην περιφερειακή εφημερίδα Saarbruecker Zeitung. Όμως ένα μέλος του περιβάλλοντός της εξομολογήθηκε σε ιδιωτική συζήτηση: «η κατάσταση είναι δύσκολη».
Γνωστός για το ρητορικό ταλέντο του, ο Μάρτιν Σουλτς έχει περάσει το κύριο μέρος της σταδιοδρομίας του σε ευρωπαϊκό επίπεδο και δεν είχε μέχρι τώρα λάβει κάποια σημαντική εντολή στη Γερμανία. Εξαιτίας αυτού δεν είχε χρειαστεί να υποστηρίξει την κυβερνητική πολιτική, που ασκούνταν από έναν συνασπισμό στον οποίο μετείχε το κόμμα του, και μπορεί να εμφανίζεται σαν ένας καινούριος άνθρωπος.
Ο σοσιαλδημοκράτης Σουλτς έχει πλέον αποκαλύψει μερικά από τα μέτρα που εξετάζει να πάρει: επιδόματα ανεργίας για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, περισσότερες εγγυημένες συντάξεις, σχεδόν κατάργηση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου προς όφελος των συμβάσεων αόριστου χρόνου.
Αν η γερμανική ριζοσπαστική αριστερά χειροκροτεί και δεν αποκλείει πλέον έναν ενδεχόμενο συνασπισμό με το SPD μετά τις βουλευτικές εκλογές, οι συντηρητικοί και η εργοδοσία ομιλούν για «λαϊκισμό».
Πρόκειται για μια πορεία προς τα αριστερά, για την οποία ο γερμανικός Τύπος του έχει ήδη δώσει το προσωνύμιο «ο Ρομπέν των Δασών του SPD».
