Η διαφορά της Δημοκρατίας

Η διαφορά της Δημοκρατίας

“Ζητούμε δημόσιο “συγγνώμη” για την “οποιαδήποτε ταλαιπωρία της εργαζόμενης ηχολήπτριας του Real”.

Με τα λόγια αυτά η οργάνωση “Χιλιάδες ήλιοι της νύχτας”, που  ανέλαβε την ευθύνη για την έκρηξη στα γραφεία της real, η οποία παραλίγο να έχει ως θύμα την περί ής ο λόγος ηχολήπτριας που είχε βάρδια στον ραδιοφωνικό σταθμό απολογείται με μια μακροσκελή προκήρυξη για την συγκεκριμένη επίθεση.

Μάλιστα φτάνει στο σημείο να κατηγορήσει και τα “αφεντικά της επιχείρησης που δεν προνόησαν για εύκολες διαφυγές του κτιρίου, επαρκώς”.

Για την ιστορία θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η εργαζόμενη ηχολήπτρια εντοπίστηκε από τους πυροσβέσετες, κατά τη διάρκεια της κατάσβεσης. Η ίδια, σε κατάσταση απόγνωσης, κάλεσε σε βοήθεια από παράθυρο του δευτέρου ορόφου, επί της παράπλευρης οδού Παρνασσού καθώς οι πυροσβέστες δεν μπορούσαν να προσεγγίσουν το κτίριο από την κυρία είσοδο της Κηφισίας, λόγω του αύλειο χώρου.

Οι πυροσβέστες την έβγαλαν από το κτίριο και η γυναίκα μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο, λόγω αναπνευστικών προβλημάτων που της είχαν προκαλέσει οι αναθυμιάσεις και οι καπνοί.

Όλη, αυτή, λοιπόν η κατάσταση που παραλίγο να δημιουργήσει σοβαρό πρόβλημα υγείας σε μια εργαζόμενη γυναίκα, ακόμη και τραυματισμό ή να επιφέρει το μοιραίο χαρακτηρίζεται απλώς ως “οποιαδήποτε ταλαιπωρία”. Σαν να βρίσκεται, για παράδειγμα, το μεσημέρι στην πλατεία Συντάγματος και να μην μπορεί να βρει ταξί.

Μάλιστα, όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο αξιωματικός της Πυροσβεστικής που συμμετείχε στην επιχείρηση διάσωσης για την κατάσταση στην οποία βρισκόταν η εργαζόμενη του ομίλου: «…φτάσαμε τρεις ανάσες πριν…».

Επιπρόσθετα,  όπως εκτιμούν εργαζόμενοι της εφημερίδας, κανείς δεν μπορεί να θεωρήσει πως οι δράστες εκτίμησαν πως στο κτίριο δεν είχε απομείνει κάποιος εργαζόμενος. Σε κανονικές συνθήκες, στον Real Fm βρίσκονται, εκτός από τους ηχολήπτες, ένας δημοσιογράφος καθώς και ένας ακόμα υπάλληλος του τηλεφωνικού κέντρου.

Από τύχη, λοιπόν, δεν θρηνήσαμε θύματα.

Από την άλλη πλευρά, με την ίδια προκήρυξη οι δράστες εξακολουθούν να προκαλούν και να απειλούν λέγοντας ότι σε περίπτωση που συμβεί κάποια βλάβη στην υγεία του απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη, ο οποίος τυπικά έχει εκτίσει τον προβλεπόμενο χρόνο της ποινής του και έχει ζητήσει την αποφυλάκιση του, με την απόφαση να αναμένεται στις 25 Ιουλίου, τότε “οι φλόγες μας θα τυλίξουνε σημεία που δεν το περιμένετε…” Και πιό κάτω “…η μητρόπολη δεν θα θυμίζει αυτό που είναι τώρα”.

Θα σταθώ σε δύο σημεία που επικαλείται η προκήρυξη.  Το πρώτο είναι αυτό για την ελευθερία του Τύπου και το δεύτερο αυτό για την Δικαιοσύνη. Μάλλον, για το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Κάτι που έχει ακουστεί πολύ στις ημέρες μας.

Σε ό,τι αφορά το πρώτο, την ελευθερία του Τύπου, να υπενθυμίσω ότι αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια θεμελιώδες συνταγματικό δικαίωμα και μια βάση για την Δημοκρατία.  Στην πάροδο του χρόνου, βρήκε πολλά εμπόδια και κατεστάλη   κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής και  της δικτατορίας του 1967. Μεταπολιτευτικά, πέρασε από πολλές κρίσεις, λειτουργεί κάτω από θεσμοθετημένο Κώδικα Δεοντολογίας και όποια προβλήματα εμφανίζονται κατά καιρούς αντιμετωπίζονται ή με διάλογο ή από τα αρμόδια όργανα της ΕΣΗΕΑ και των κατά τόπους Ενώσεων. Όχι με φωτιές και γκαζάκια.

Σε ό,τι αφορά την ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, οποιοσδήποτε πολίτης έχει το δικαίωμα να κρίνει μια απόφαση της και την προσβάλει, αν νομίζει ότι τον αδικεί, με τα σχετικά ένδικα μέσα. Όχι να την απειλεί και να επικαλείται το κοινό περί δικαίου αίσθημα, το οποίο, όπως έχω ξαναγράψει, οδήγησε σε τραγικά αποτελέσματα σε όλο τον κόσμο τους τελευταίους αιώνες.

Για το υπόλοιπο περιεχόμενο της προκήρυξης δεν έχω να κάνω κάποια παρατήρηση ή παρέμβαση. Οι συγγραφείς του κειμένου και δράστες έχουν το δικαίωμα να πιστεύουν ό,τι θέλουν και, φυσικά,  να διακινούν τις οποιεσδήποτε ιδέες τους. Χωρίς, όμως, να απειλούν, να τρομοκρατούν και να δημιουργούν προβλήματα στο κοινωνικό σύνολο.

Αυτή είναι η διαφορά της Δημοκρατίας.