«Δεν έχουμε συμφωνήσει να συμμαχήσουμε ούτε με τους Σοσιαλδημοκράτες ούτε με το Κόμμα Ελευθερίας», δήλωσε ο επόμενος καγκελάριος της Αυστρίας, Sebastian Kurz, στο δίκτυο ORF, διαμηνύοντας ότι θα συνομιλήσουν με τους πάντες. Την ίδια στιγμή, και οι Σοσιαλδημοκράτες (SPO) δηλώνουν έτοιμοι να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι με τα άλλα δύο κόμματα, ενώ κάτι ανάλογο κάνει και ο ηγέτης της Ακροδεξιάς (FPO), Heinz-Christian Strache.
Θεωρητικά, λοιπόν, όλα τα σενάρια παραμένουν ανοιχτά για την επόμενη κυβέρνηση της Αυστρίας, με μόνο βέβαιο (εκτός αν συμβεί κάποια πρώτης τάξης έκπληξη) ότι στο τιμόνι της θα είναι ο 32χρονος Kurz. Η αλήθεια, ωστόσο, είναι ότι το SPO θα διστάσει να ξαναμπεί σε κυβέρνηση «μεγάλου συνασπισμού» φοβούμενοι ότι, όπως εκτίμησαν και οι γερμανοί όμοροί τους, κάτι τέτοιο θα τους προξενούσε νέες βαριές πολιτικές απώλειες, ενώ θα άφηνε ελεύθερο το Κόμμα Ελευθερίας να «αλωνίζει» στην αντιπολίτευση.
Γι'' αυτό, ίσως, η Ευρώπη δείχνει να ανησυχεί για το ενδεχόμενο συνεργασίας του Kurz με τον Strache, κάτι που θα έφερνε την Ακροδεξιά στην κυβέρνηση της χώρας για τρίτη φορά μετά την περίοδο 2000-2007 -όταν, μάλιστα, η Ε.Ε. είχε επιβάλει προσωρινές κυρώσεις κατά της Βιέννης, επειδή ο τότε αρχηγός του Κόμματος Ελευθερίας, Joerg Haider, είχε εκφράσει τον θαυμασμό του στην πολιτική απασχόλησης που είχαν εφαρμόσει οι Χιτλερικοί στη Γερμανία.
Στο Βερολίνο, μάλιστα, όπου είναι νωπή ακόμη η ανάδειξη του «αδελφού» κόμματος του FPO, της Εναλλακτικής για τη Γερμανία, σε τρίτο κόμμα, η An. Merkel χαρακτήρισε τα αποτελέσματα στην Αυστρία ως «μεγάλη πρόκληση», ενώ το στέλεχος των Φιλελευθέρων, Alexander Lambsdorff, έκανε λόγο «για κάλεσμα αφύπνισης για την προσφυγική πολιτική, την οποία επιτέλους πρέπει να οργανώσουμε από κοινού».
«Δεν πρέπει κανείς να ξεχνά ότι λιγότερο από ένα χρόνο νωρίτερα, η Αυστρία εξέλεξε τον πρώτο Πράσινο ως πρόεδρό της, όμως τώρα φαίνεται ότι οι Πράσινοι δεν θα καταφέρουν καν να εισέλθουν στη Βουλή. Αυτό αντικατοπτρίζει μια μεγάλη μεταβλητότητα στις τάξεις των ψηφοφόρων», δήλωσε στις Βρυξέλλες ο Johannes Hahn, επίτροπος για θέματα διεύρυνσης και σχέσεων με τις γειτονικές χώρες.
«Καμπανάκι» για την Ιταλία
«Η αυστριακή ψήφος αποτελεί καμπανάκι για την Ιταλία», σύμφωνα με τον αναλυτή της εφημερίδας La Repubblica και τηλεοπτικό σχολιαστή Massimo Giannini. «Οι εκλογές στην Αυστρία αποδεικνύουν πόσο γελοία είναι η θέση όσων υποστηρίζουν ότι μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς, πλέον, δεν υπάρχουν διαφορές. Στην Βιέννη συνέβη κάτι το οποίο επιβεβαιώνει ότι τις δυο αυτές πολιτικές κουλτούρες, τις χωρίζει αβυσσαλέα απόσταση», υπογραμμίζει ο γνωστός Ιταλός σχολιαστής.
«Στην Αυστρία κέρδισε η χειρότερη δυνατή Δεξιά», προσθέτει ο ίδιος, ο οποίος υπενθυμίζει ότι η Δεξιά του Kurz στήριξε το κλείσιμο του Βαλκανικού Διαδρόμου για τους πρόσφυγες, μια κίνηση που προκάλεσε την τραγωδία της Ειδομένης». «Παράλληλα, ένα ξενοφοβικό κόμμα, με ακροδεξιά ταυτότητα- εκείνο του Strache, θέτει τώρα υποψηφιότητα για να συγκυβερνήσει τη χώρα», υπογραμμίζει ο ιταλός δημοσιογράφος.
Σύμφωνα με τον Giannini, «ο επόμενος σταθμός θα είναι η Ιταλία, όπου υπάρχει επίσης μια Δεξιά που θέλει να κερδίσει τις εκλογές, μια Δεξιά η οποία ενώνει τον λαϊκισμό του Berlusconi, και την ακραία Λέγκα του Matteo Salvini». Κατά την άποψη του αναλυτή της La Repubblica, η Δεξιά αυτή έχει πραγματικές πιθανότητες να κερδίσει, «υπερισχύοντας του κινήματος Πέντε Αστέρων που δεν θέλει να συμμαχήσει με κανέναν, και μιας Κεντροαριστεράς, η οποία δεν βρίσκει, πλέον, τον τρόπο να ενωθεί, να ξαναδημιουργήσει μια συμμαχία με στόχο τη διακυβέρνηση της χώρας».
«Η Αυστρία στρίβει δεξιά, και μας δείχνει μια δυσαρέσκεια η οποία αυξάνεται», γράφει στην εφημερίδα Corriere della Sera o γνωστός ιταλός συγγραφέας, Claudio Magris. Πιο αναλυτικά σημειώνει ότι «η Αυστρία, τώρα, έχει μολυνθεί από μια δυσαρέσκεια η οποία αυξάνεται και μεταδίδεται, σαν μια επιδημία, σε τόσες χώρες του κόσμου. Μια πραγματικότητα που μπορεί να μας κάνει να νιώσουμε ξένοι στον κόσμο αυτό.
Οι σημερινοί νικητές, όμως, δεν είναι πρωταγωνιστές. Είναι ένα φαινόμενο, ένας πυρετός, η επιστροφή του χειρότερου παρελθόντος, το οποίο τρέφεται από τα πιο δραματικά προβλήματα του παρόντος. Είναι ένας καθρέφτης μας, ο οποίος μας δείχνει ένα καθόλου ευχάριστο πρόσωπό μας», γράφει ο Ιταλός διανοούμενος με καταγωγή από την πόλη της Τεργέστης, η οποία μέχρι τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ανήκε στην Αυστρο-Ουγγρική Αυτοκρατορία».
Ο άξονας των «σκληρών» στην Ε.Ε.
Αναμφίβολα, στην περίπτωση που το FPO βρεθεί τελικώς στην κυβέρνηση, στο πλάι ενός Kurz ο οποίος σε πολλά θέματα υποστηρίζει παρόμοιες θέσεις με αυτό, τότε θα ισχυροποιηθεί ο «άξονας των σκληρών» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου εκτός από τις χώρες τους Βίζεγκραντ (Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία και Ουγγαρία) θα συμμετέχει και μια παραδοσιακή δυτικοευρωπαϊκή χώρα, η Αυστρία (έστω κι αν έγινε πλήρες μέλος της Ε.Ε. το 1995).
Κι αυτό, όπως είναι προφανές, θα έχει επίπτωση στους συσχετισμούς εντός Ε.Ε όχι μόνο στο προσφυγικό, αλλά σε μια σειρά ακόμη θέματα, ειδικά ενόψει των μεγάλων αλλαγών που δρομολογούν Γερμανία και Γαλλία.
Τα τελικά αποτελέσματα
Πιθανότατα, πάντως, αρκετά μπορεί να κριθούν από τα τελικά αποτελέσματα των εκλογών, καθώς σήμερα αναμένεται να ενσωματωθούν και οι σχεδόν 900.000 επιστολικές ψήφοι, που αποτελούν αριθμό-ρεκόρ για τη χώρα. Μέχρι στιγμής, η μάχη για τη δεύτερη θέση είναι σκληρή, καθώς το αρχικό προβάδισμα του FPO στα exit polls ανατράπηκε και έχουν πάρει βραχεία κεφαλή οι Σοσιαλδημοκράτες.
Εάν, τελικά, κατορθώσουν να περιορίσουν τις απώλειές τους, τότε δεν αποκλείεται να επιλέξουν να συμμετέχουν εκ νέου στην κυβέρνηση. Σε αντίθετη περίπτωση, ο δρόμος για τον Strache είναι ορθάνοιχτος...
Φωτογραφία από Wikimedia Commons
