Την έντονη ανησυχία τους για ανατροπή του νομικού κεκτημένου σε σχέση με την προστασία των προσφύγων και το σεβασμό της ανθρώπινης αξίας, εκφράζουν οκτώ ανθρωπιστικές οργανώσεις, που συμμετέχουν στο δίκτυο «Καμπάνια για την Πρόσβαση στο Άσυλο».
Όπως ανέφεραν σε σημερινή συνέντευξη τύπου οι οργανώσεις Αίτημα, Άρσις, Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών, Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι, Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, Ελληνικό Φόρουμ Προσφύγων, Praksis και Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, ανησυχία προκαλούν, η συνέχιση των πολιτικών των κλειστών χερσαίων συνόρων, το σχέδιο χαρακτηρισμού της Τουρκίας ως «ασφαλούς τρίτης χώρας» για τους πρόσφυγες και η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, που θα διαδραματίσει ενεργό ρόλο στη διαχείριση των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών.
Όπως επισήμαναν οι εκπρόσωποι των οργανώσεων, «η παρεμπόδιση των προσφύγων που βρίσκονται στην Τουρκία να φτάσουν σε ελληνικό/ ευρωπαϊκό έδαφος για να ζητήσουν προστασία, συνιστά ευθεία παραβίαση της αρχής της μη επαναπροώθησης, η οποία αποτελεί θεμελιώδη λίθο του διεθνούς, ενωσιακού και εθνικού δικαίου. Στο διεθνές και ενωσιακό δίκαιο προσκρούει και ενδεχόμενος χαρακτηρισμός της Τουρκίας ως «ασφαλούς τρίτης χώρας» και η συνακόλουθη επιστροφή στην Τουρκία αιτούντων άσυλο και προσφύγων.
Για παράδειγμα, στην Τουρκία, όπως εξήγησε η Μαρία Παπαμηνά από το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, οι πρόσφυγες στερούνται το δικαίωμα οικογενειακής επανένωσης, δεν έχουν πρόσβαση σε στέγαση, ενώ και η πρόσβασή τους στην αγορά εργασίας δεν είναι εγγυημένη. Από τα δύο εκατομμύρια Σύρων προσφύγων που βρίσκονται στη χώρα με προσωρινό καθεστώς προστασίας, άδειες εργασίας έχουν λάβει μόλις 4.000 πρόσφυγες. «Επίσης, στην Τουρκία καταγράφονται από διεθνείς οργανισμούς, περιπτώσεις αυθαίρετης κράτησης και παράνομης επαναπροώθησης Σύρων προσφύγων πίσω στη Συρία. Όλα τα παραπάνω δημιουργούν προβληματισμό για το κατά πόσο μπορεί η Τουρκία να θεωρηθεί ασφαλής τρίτη χώρα», πρόσθεσε η ίδια.
Στην καταπάτηση των δικαιωμάτων των προσφύγων συντελεί και η προσπάθεια μετατόπισης των διαδικασιών εξέτασης αιτημάτων ασύλου σε τρίτες χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που τελικά εναποθέτει τις τύχες των προσφύγων σε χώρες που δεν προσφέρουν αποτελεσματική προστασία, όπως και η ανάθεση του ελέγχου των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ μέσω της Frontex και του ΝΑΤΟ. «Ο συνδυασμός της στρατιωτικοποίησης του ελέγχου των εξωτερικών συνόρων και της επανεισδοχής σε υποτιθέμενα ασφαλείς τρίτες χώρες, ακυρώνει ουσιαστικά τη δυνατότητα των προσφύγων να υποβάλουν αίτηση ασύλου στην ευρωπαϊκή επικράτεια και αυτή να εξεταστεί σε ευρωπαϊκό έδαφος», εξήγησε ο Σπύρος Ριζάκος από την οργάνωση «Αίτημα».
Ειδικότερα η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο «συμβολοποιεί το προσφυγικό ως μια απειλή εισβολής, ως ένα κίνδυνο για τις χώρες που καλούνται να διαχειριστούν τις ροές και επίσης συμβολοποιεί τους πρόσφυγες και τους μετανάστες ως εν δυνάμει εισβολείς», υπογράμμισε με τη σειρά της η Ιωάννα Κούρτοβικ, εκ μέρους του Δικτύου Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών, και πρόσθεσε: «Βλέπουμε ότι η Ευρώπη ανοίγει την πόρτα στην εμπλοκή χωρών, δομών και πολιτικών που είναι υπόλογες για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Οι οργανώσεις ζητούν να διασφαλιστεί ο σεβασμός του διεθνούς και ευρωπαϊκού νομικού κεκτημένου για την προστασία των δικαιωμάτων των προσφύγων και μεταναστών και προτείνουν να ενισχυθούν αποφασιστικά τα προγράμματα επανεγκατάστασης από τις τρίτες χώρες προς την ΕΕ, να διευρυνθεί το πρόγραμμα μετεγκατάστασης από την Ελλάδα προς τα άλλα κράτη μέλη τόσο ως προς τον αριθμό των προσφύγων, όσο και ως προς τις επιλέξιμες χώρες καταγωγής τους, να εξασφαλιστεί η δυνατότητα ασφαλούς διόδου των προσώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας στο ευρωπαϊκό έδαφος και να δοθεί υλικοτεχνική και οικονομική υποστήριξη στα κράτη-μέλη που βρίσκονται στα σύνορα της ΕΕ, με στόχο να δημιουργηθούν κατάλληλες συνθήκες υποδοχής με σεβασμό πρωτίστως της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
