Οι παγίδες και οι δυσκολίες στην εφαρμογή της συμφωνίας Ε.Ε.-Τουρκίας

Οι παγίδες και οι δυσκολίες στην εφαρμογή της συμφωνίας Ε.Ε.-Τουρκίας

Πριν στεγνώσει η υπογραφή των 28 και του Α. Νταβούτογλου στην Συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας για την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών, ήταν προφανές ότι αυτή η συμφωνία, με την οποία η κ.Μερκελ έβαζε τα «ρέστα» της στην Τουρκία προκειμένου να διασώσει έστω και προσωρινά την πολιτική ηγεμονία της στην Γερμανία και στην Ευρώπη, θα αντιμετώπιζε σοβαρότατα προβλήματα εφαρμογής.

Προβλήματα που δεν εστιάζονται μόνο στο τιτάνιο έργο που πρέπει να φέρουν εις πέρας μέσα σε λίγες ημέρες ο ελληνικός κρατικός μηχανισμός και οι γραφειοκράτες της Κομισιόν, με επικεφαλής τον τοποτηρητή Μαρτιν Βερφέι, αλλά και λόγω των διαθέσεων της Τουρκίας που από την πρώτη στιγμή έδειξε ότι αντιμετωπίζει την συμφωνία αυτή ως μέσο πίεσης προς την Ευρώπη και όχι φυσικά ως συμβολή της στην ανακοπή των μεταναστευτικών ροών και συγκράτηση τους στο τουρκικό έδαφος.

Η Συμφωνία της Παρασκευής, επιχειρούσε να στείλει καθησυχαστικά μηνύματα στην ανήσυχη και ολοένα και πιο εχθρική προς τους μετανάστες ευρωπαϊκή κοινή γνώμη και τελικά δικαίωσε απολύτως τους σκληρούς της Ε.Ε., την Αυστρία και τις χώρες του Visegrad, καθώς η Βαλκανική Διαδρομή είναι και θα παραμείνει κλειστή, και βάσει της απόφασης θα ληφθούν μέτρα ώστε να μην υπάρξουν εναλλακτικές διαδρομές. Στο πλαίσιο αυτό έγινε και η δήλωση της αυστριακής υπουργού εσωτερικών για σφράγισμα και της Διαδρομής των Ανατολικών Βαλκανίων (μέσω της Βουλγαρίας). Επίσης όλη η συμφωνία βασίζεται στην επανεγκατάσταση προσφύγων σε εθελοντική βάση και όχι μέσω υποχρεωτικών ποσοστώσεων, όπως από την αρχή ζητούσαν οι χώρες αυτές, ενώ τέθηκε και το ανώτατο πλαφόν για την υποδοχή προσφύγων στις 72.000.

Με τα σημερινά δεδομένα ο μεγάλος χαμένος είναι η Ελλάδα καθώς η κυβέρνηση και ο Αλ. Τσίπρας θέλοντας να φανούν χρήσιμοι στην Α. Μέρκελ αποδέχθηκαν ήδη από τον Οκτώβρη για την Ελλάδα τον ρόλο του στρατοπέδου συγκέντρωσης όσων ούτε στην Ευρώπη θα επανεγκατασταθούν ως πρόσφυγες δικαιούμενοι διεθνούς προστασίας, ούτε ως παράτυποι μετανάστες θα μπορούσαν να επιστραφούν στην Τουρκία.

Αποδεχόμενη σε ελληνικό έδαφος Τούρκους τοποτηρητές, έχοντας αποδεχθεί την «νατοποίηση» του Αιγαίου και μετατρέποντας την Ελλάδα σε στρατόπεδο αποθήκευσης ψυχών, οι χειρισμοί της κυβέρνησης οδηγούν σε αμφισβήτηση της εθνικής κυριαρχίας και υπονόμευση της κοινωνικής συνοχής και ανάκαμψης της χώρας…

Οι «τουλάχιστον» 50.000 θέσεις φιλοξενίας που από τον Οκτώβριο ανέλαβε να δημιουργήσει η Ελλάδα σε όλο το ελληνικό έδαφος θα είναι «μόνιμες» για όσο διάστημα διαρκεί η μεταναστευτική κρίση και μέχρι ότου βρεθεί άλλη πιο σίγουρη εναλλακτική διαδρομή προς την Ευρώπη.

Όμως αυτό που δεν είχε γίνει σαφές είναι ότι η Ελλάδα ανέλαβε εκτός των άλλων την υποχρέωση δημιουργίας 20.000 θέσεων κράτησης και φιλοξενίας μεταναστών και αιτούντων ασύλου στα ελληνικά νησιά, ως μιας από τις πολλές προϋποθέσεις για να τεθεί σε λειτουργία το σύστημα επιστροφής μεταναστών στην Τουρκία και η φόρμουλα «ένας προς έναν» Σύρο πρόσφυγα.

Από αυτές τις θέσεις ένα μεγάλο μέρος θα αφορά «κλειστού τύπου» χώρους κράτησης που θα αφορά τους παράτυπους μετανάστες και ανοικτούς χώρους υποδοχής και φιλοξενίας για τους αιτούντες ασύλου.

Το γεγονός ότι υπολογίζεται ότι στα νησιά υπάρχουν μόνον 6.000 θέσεις αποκαλύπτει ένα ακόμη σοβαρότατο πρόβλημα για την έναρξη εφαρμογής μιας απολύτως προβληματικής συμφωνίας, όπου μάλιστα η ευθύνη θα επιρριφθεί στην Ελλάδα.

Η δημιουργία και κλειστού τύπου κέντρων κράτησης των παράτυπων μεταναστών -οι οποίοι θα επιστραφούν στην Τουρκία όταν αρχίσει να εφαρμόζεται η συμφωνία- αναμένεται να δημιουργήσει και πρόσθετα ζητήματα ασφάλειας, καθώς κανείς απ' όσους έχουν περάσει με κίνδυνο της ζωής τους και με αντίτιμο μερικές χιλιάδες δολάρια στην Ελλάδα δεν θα δεχθεί αδιαμαρτύρητα να παραμείνει κρατούμενος σε κέντρα τύπου Αμυγδαλέζας περιμένοντας να επιστραφεί στην Τουρκία.

Είναι επίσης προφανές ότι η δημιουργία τέτοιου τύπου κέντρων στα ελληνικά νησιά θα έχει αρνητικότατες επιπτώσεις στον τουρισμό.

Ένα ακόμη προβληματικό σημείο στην εφαρμογή της Συμφωνίας προέκυψε χθες όταν η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες προειδοποίησε ότι η επιστροφή μεταναστών και προσφύγων στην Τουρκία θα μπορεί να ξεκινήσει μόνον όταν υπάρχουν διαπιστωμένα επαρκείς δομές υποδοχής και φιλοξενίας τους στην Τουρκία…

Το ενημερωτικό σημείωμα που έδωσε στην δημοσιότητα η Κομισιόν αποτυπώνει το μεγάλο και ιδιαίτερα φιλόδοξο σχέδιο που προβλέπει την κινητοποίηση ενός μηχανισμού μερικών χιλιάδων ανθρώπων και δημιουργία υποδομών, ώστε να μπορεί να λειτουργήσει το σύστημα επιστροφής μεταναστών και Σύρων στην Τουρκία.

Η Κομισιόν υπολογίζει ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί:

- Προσωπικό 4000 ανθρώπων από την Ελλάδα, τα κράτη μέλη το Ευρωπαϊκό Γραφείο Υποστήριξης Ασύλου (EASO) και η FRONTEX.

- Για την διαδικασία του ασύλου: 200 Έλληνες υπάλληλοι για τις υπηρεσίες ασύλου, 400 εξειδικευμένοι σε θέματα ασύλου υπάλληλοι από τα Κράτη Μέλη που θα αναπτυχτούν από τον EASO και 400 διερμηνείς.

- Για την Διαδικασία Εφέσεων: 10 Επιτροπές Εφέσεων που θα αποτελούνται από 30 μέλη από την Ελλάδα καθώς και 30 δικαστές με εξειδίκευση στο Δίκαιο του Ασύλου από τα κράτη μέλη και 30 διερμηνείς.

- Για την διαδικασία επιστροφών: 25 Έλληνες αξιωματούχοι για τις επανεισδοχές, 250 Έλληνες αστυνομικοί και 50 εξειδικευμένοι άνδρες της Frontex και 1500 ακόμη αστυνομικοί (που το κόστος θα καλυφτεί από την Frontex).

- Ασφάλεια :1000 άνδρες από Σώματα Ασφάλειας η τον Στρατό Υλικοτεχνική Υποδομή.

- Μεταφορές: επιστροφή από τα νησιά: 8 πλοία της Frontex με την δυνατότητα μεταφοράς 300-400 επιβατών το κάθε σκάφος και 28 λεωφορεία.

- Στέγαση: 20.000 θέσεις μικρής διάρκειας στα ελληνικά νησιά (από τις οποίες μόνο 6000 υφίστανται).

- Διοίκηση: 190 κοντέινερ εκ των οποίων τα 130 για το προσωπικό της EASO.

 

Διαβάστε ακόμα:

- Έφτασαν οι πρώτοι Τούρκοι αστυνομικοί στη Χίο