Photo by Reuters/Tony Gentile
Πολιτικά στρατόπεδα διαμορφώνονται από εντελώς διαφορετικές αφετηρίες μπροστά στη διεκδίκηση της ψήφου των ιταλών πολιτών συνθέτοντας ένα παράξενο κι αντιφατικό μωσαϊκό. Πόσα έχουν να χωρίσουν το πρώην δεξί χέρι του Berlusconi, ο τραπεζίτης Denis Verdini, και ο ξάδερφος του Berlinguer και πρώην υπουργός Παιδείας, Luigi Berlinguer;
Τι ενώνει τον Silvio Berlusconi και τον πρώην βουλευτή Antonio Di Pietro, ο οποίος έκανε πολιτική καριέρα λόγω της ιδιότητάς του ως εισαγγελέας όταν ανέλαβε την υπόθεση κατά της διαφθοράς “Mani Pulite” (Καθαρά Χέρια); Τι συνδέει τη δεξιά Giorgia Meloni, υπουργό Νεολαίας επί κυβέρνησης Berlusconi και την Κομμουνιστική Επανίδρυση;
Το στρατόπεδο του “ναι”
Το “BastaunSi”, δηλαδή “Αρκεί ένα Ναι”, είναι το μεγάλο σύνθημα του μετώπου του “ναι” και περιλαμβάνει – προφανώς – το Δημοκρατικό Κόμμα του Matteo Renzi, τους Ιταλούς Σοσιαλιστές και υποστηρικτές όπως ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας, Giorgio Napolitano, ο υφυπουργός Οικονομίας, Enrico Zanetti (Scelta Civica) και η Confindustria – δηλαδή η Ιταλική Ένωση Βιομηχάνων – η οποία αποζητά τη σταθερότητα στη χώρα και θεωρεί ότι το “ναι” είναι το κατάλληλο όχημα για αυτό.
Photo by Reuters/Stefano Rellandini
“Ναι” λέει και ο κεντροδεξιός τραπεζίτης Denis Verdini, δίνοντας ψήφο εμπιστοσύνης όχι μόνο στη μεταρρύθμιση Renzi – Boschi, αλλά και στην κυβέρνηση συνολικά. Η προσωποποίηση του δημοψηφίσματος από πλευράς Renzi αποτέλεσε δίκοπο μαχαίρι για τον ιταλό πρωθυπουργό, καθώς αρκετοί ήταν αυτοί που θέλησαν να στηρίξουν την αναθεώρηση αλλά δεν το έκαναν γιατί δεν ήθελαν να στηρίξουν τον ίδιο. Ακριβώς γι'' αυτό η καμπάνια “BastaunSi” από νωρίς αφαίρεσε κάθε αναφορά στον Matteo Renzi από το προπαγανδιστικό υλικό της.
Ένας ακόμα πολιτικός που στηρίζει το “ναι” είναι ο βασικός σύμμαχος του M. Renzi και υπουργός Εσωτερικών, Angelino Alfano. “Η μάχη γίνεται ανάμεσα σ'' αυτούς που θέλουν ν'' αλλάξουν τη χώρα και σ'' αυτούς που θέλουν να διατηρηθεί η υπάρχουσα τάξη πραγμάτων”, δήλωσε.
Το στρατόπεδο του “όχι”
Το μέτωπο του “όχι” περιλαμβάνει επιφανείς νομικούς, επίτιμους προέδρους του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Ιταλίας, όπως ο Gustavo Zagrebelsky, μια μειοψηφία του Δημοκρατικού Κόμματος του Matteo Renzi, τη ριζοσπαστική και αντικαπιταλιστική Αριστερά της Ιταλίας, αλλά και τμήματα του Κινήματος των Πέντε Αστέρων (M5S), του Forza Ιταλία, της ακροδεξιάς Λίγκα του Βορρά. Ακόμα και την Εθνική Ένωση Παρτιζάνων της Ιταλίας.
“Αυτή η μεταρρύθμιση περιλαμβάνει μακροσκελή άρθρα που είναι ακατανόητα για την πλειοψηφία. Πρέπει να επιστραφεί στον αποστολέα”, διαμήνυσε ο επικεφαλής του Κινήματος των Πέντε Αστέρων, Beppe Grillo.
Photo by Reuters/Remo Casilli
“Θα δώσουμε τη μάχη του “όχι” με σιγουριά και αποφασιστικότητα”, δήλωσε ο Berlusconi για το δημοψήφισμα. “Η μεταρρύθμιση που έχουμε εμείς στο μυαλό μας είναι πολύ διαφορετική από αυτήν που επιβλήθηκε από την κυβέρνηση στο Κοινοβούλιο και που δεν αλλάζει τίποτα όσον αφορά την αποδοτικότητα και την εξοικονόμηση κόστους, αλλά αντίθετα είναι επικίνδυνη, διότι μειώνει το δημοκρατικό χώρο προς όφελος ενός μόνο κόμματος και ατόμου".
Το πιο “βαρύ” όχι για τον Renzi, ωστόσο, ήρθε εκ των έσω, με τον Pier Luigi Bersani τον πρώην αρχηγό του κόμματος να παίρνει αποστάσεις από τον πρωθυπουργό όσον αφορά το Italicum, δηλαδή την προτεινόμενη συνταγματική αναθεώρηση. Όπως δήλωσαν τα μέλη του Δημοκρατικού Κόμματος “δεν πιστεύουμε πια στα ανοίγματα του Renzi”. “Δεν μπορούν να με πείσουν ότι ο γάιδαρος πετάει”, δηλώνει ο Bersani που είναι κάθετα αντίθετος με τη μεταρρύθμιση και πλέον δεν ενδιαφέρεται να “βελτιώσει” την υπάρχουσα πρόταση.
“Εδώ και τριάμισι χρόνια μού πάνε κόντρα με μοναδική επιδίωξη να μου επιτεθούν”, απαντάει ο Matteo Renzi, ενώ συμπληρώνει “η αλήθεια είναι όμως πως αυτοί άλλαξαν γνώμη για τη μεταρρύθμιση”.
Πλησιάζοντας προς τη μέρα του δημοψηφίσματος τόσο ο ιταλικός όσο και ο παγκόσμιος Τύπος έχουν αρχίσει να κάνουν λόγο για επικράτηση του “όχι”, εκθέτοντας ενδεχόμενα σενάρια για την επόμενη μέρα. Σίγουρα το μπλοκ του “όχι” είναι ποσοτικά μεγαλύτερο από αυτό του “ναι”, ωστόσο μένει να φανεί τι θα επιλέξουν οι Ιταλοί ανάμεσα στην “πολιτική σταθερότητα” ή την “οικονομική αβεβαιότητα”. Ο χάρτης των συμμαχιών δεν πρόκειται να αλλάξει μέχρι την Κυριακή, ωστόσο το μόνο σίγουρο είναι πως θα διαλυθεί μόλις κλείσουν οι κάλπες.
Επιμέλεια: Δανάη Μαραγκουδάκη
