Υιοθετώντας τα όσα αναφέρει στην αναίρεσή της η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ξένη Δημητρίου, σχετικά με το δικαίωμα των πολυισοβιτών να λαμβάνουν άδειες, το ΣΤ΄ Τμήμα του Αρείου Πάγου προχώρησε στην έκδοση του βουλεύματος με το οποίο ανατρέπει την κρίση των δικαστών του Βόλου, σχετικά με την χορήγηση άδειας στον εκτελεστή της 17Ν, Δ. Κουφοντίνα.
Με τη σημερινή απόφαση το ΣΤ΄ Τμήμα του ανωτάτου δικαστηρίου έκανε δεκτή την αναίρεση, δρομολογώντας την επανεξέταση του αιτήματος του πολυισοβίτη από δικαστικό συμβούλιο του Βόλου με διαφορετική σύνθεση τις επόμενες ημέρες.
Σύμφωνα με το dikastiko.gr, στο υπ. αριθμ. 1001/2019 βούλευμα, χαρακτηρίζεται εσφαλμένη η θέση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου, η οποία φαίνεται να εδράζεται στη γραμματική διατύπωση του άρθρου 55 παρ. 1 του Σωφρονιστικού Κώδικα, καθώς «πρέπει να σημειωθεί ότι ο νομοθέτης, στο αφηρημένο επίπεδο της κατάστρωση διάταξης νόμου, χρησιμοποιεί πάντοτε τον ενικό αριθμό, χωρίς αυτό να υποδηλώνει ότι η εφαρμογή του εξαντλείται στην άπαξ πραγμάτωση του σχετικού κανόνα».
Επισημαίνεται επίσης ότι κακώς το συμβούλιο του Βόλου προχώρησε σε κρίση αναφορικά με τις ουσιαστικές προϋποθέσεις, αφού, σύμφωνα με τον Άρειο Πάγο, θα έπρεπε να απορρίψουν τύποις την αίτηση του Δημ. Κουφοντίνα και να μην προχωρήσει στην εξέταση των ουσιαστικών και υποθέσεων της χορήγησης τακτικής άδειας.
Σε κάθε περίπτωση, εξετάζουν και το ζήτημα των ουσιαστικών προϋποθέσεων, επισημαίνοντας:
«Το συμβούλιο προχώρησε στην εξέταση των ουσιαστικών προϋποθέσεων και δέχθηκε ότι δεν συνέτρεχαν ούτε αυτές, στηριζόμενο κυρίως στο ότι ο κρατούμενος δήλωσε ενώπιον του αυτολεξεί, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα: «Να πιάσουμε το κόκκινο νήμα της αντίστασης (…) αμφισβήτησα ένοπλα το κρατικό μονοπώλιο (της βίας), γι' αυτό καταδικάστηκα…». Το συμβούλιο εν προκειμένω δέχεται, αφενός μεν ότι στην έννοια του σωφρονισμού δεν περιλαμβάνεται η καθ' οιονδήποτε τρόπο ιδεολογική μεταστροφή του κατάδικου, στη συνέχεια όμως, αντιφατικά δέχεται ότι ο κρατούμενος δεν είναι πρόθυμος να αλλάξει στάση ζωής και να μεταμεληθεί αλλά εμμένει στην άποψη του περί ένοπλος ανατροπής του κρατικού μονοπωλίου της βίας και άρα καθιστά εναργές ότι, ευκαιρίας δοθείσης, δεν αποκλείεται να τελέσει και νέες αξιόποινες πράξεις ιδιαίτερες απαξίας».
Στο ίδιο πλαίσιο σημειώνοντα τα εξής: «το προσβαλλόμενο βούλευμα δέχεται ότι ο κρατούμενος δεν έχει τιμωρηθεί πειθαρχικά κατά τη διάρκεια της κράτησης του, έχει δείξει καλή διαγωγή, έχει λάβει έξι τακτικές άδειες, των οποίων έκανε καλή χρήση, αλλά δεν περιλαμβάνει περιστατικά κακής χρήσης κατά τη διάρκεια των αδειών αυτών, περιοριζόμενο στην παραδοχή ότι «κατά τη διάρκεια της προηγούμενης άδειας του έκανε αμέριμνος περίπατο στο κέντρο της Αθήνας και μάλιστα επέτρεψε να ληφθούν και να δημοσιευθούν φωτογραφίες του, σε σημεία πλησίον εκείνων που δολοφονήθηκαν συγκεκριμένα θύματα του συμπεριφορά όλως προκλητική, που καταδεικνύει έμπρακτα πέραν πάσης αμφιβολίας την έλλειψη σεβασμού στην μνήμη των θυμάτων».
