Όσοι είναι συνδρομητές στο κορυφαίο πολιτικό και οικονομικό εβδομαδιαίο περιοδικό Economist, έχουν περάσει εξαιρετικά δύσκολες στιγμές σαν αναγνώστες τα τελευταία χρόνια και κυρίως κατά την περίοδο, που ο μεγάλος πολιτικός οργανοπαίκτης «βάραγε τα νταούλια για να χορέψουν οι αγορές». Δύσκολες στιγμές, αφού η χώρα μας πρωταγωνιστούσε με αρνητικό τρόπο σε εξώφυλλα και γελοιογραφίες.
Πολλά τεύχη του Economist, είχαν φιλοξενήσει αναλύσεις, έρευνες και μελέτες για την πολιτική και οικονομική κατάσταση της χώρας μας. Και δεν ήταν λίγες οι φορές που τα εξώφυλλα, αλλά και οι στήλες με τις γελοιογραφίες φιλοξενούσαν συνθέσεις ή σκίτσα που σατίριζαν τα εγχώρια πολιτικά γεγονότα μέσα από την καυστική αίσθηση του βρετανικού χιούμορ.
Οπότε δεν ήταν διόλου ευχάριστο σε όσους είχαμε συνεργασίες με το εξωτερικό, να δεχόμαστε με αφορμή αυτές τις εικόνες, δεικτικά σχόλια για την Ελλάδα σαν μέρος της «μικρής συζήτησης» που γίνεται πάντοτε πριν από κάθε επαγγελματική συνάντηση. Και δυστυχώς αυτές οι εικόνες δόμησαν με τη σειρά τους ισχυρά στερεότυπα για την εικόνα της χώρας μας και την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.
Επομένως, η ακόλουθη φωτογραφία από την πρόσφατη έκδοση του Economist, που φέρνει την Ελλάδα στην 1η θέση ανάμεσα σε 35 χώρες του ΟΟΣΑ επισφραγίζει την αλλαγή σελίδας της Ελλάδας, όχι μόνο σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο εικόνας προς τον υπόλοιπο κόσμο. Διότι μπορεί να μην παρακολουθούν όλοι το πως μας αξιολογήσει η Fitch και η Moody’s, αλλά όλοι βλέπουν το εξώφυλλο και τις κεντρικές γελοιογραφίες του Economist.
Πριν από μια δεκαετία, η εικόνα της Ελλάδας όπως εμφανιζόταν στα εξώφυλλα του Economist δεν ήταν κολακευτική. Και έτσι με αυτόν τον τρόπο έκανε τον γύρο του κόσμου αφήνοντας ένα αρνητικό αποτύπωμα.
Η Ελλάδα εμφανιζόταν σαν η Αχίλλειος πτέρνα της Ευρώπης.
Ο λαμπαδηδρομία της Ολυμπιακής φλόγας εμφανιζόταν σαν εμπρησμός του ευρώ.
Το μέλλον της Ελλάδας φαινόταν να χάνεται στην αποχέτευση ενός νιπτήρα.
Στα εξώφυλλα του Economist, είχαμε δει τον Αλέξη Τσίπρα να παλεύει μέσα στο κύματα, οδηγώντας τη βάρκα του, δηλαδή την Ελλάδα, στα βράχια που έμοιαζαν με τη Γερμανίδα καγκελάριο Άγγελα Μέρκελ.
Είχαμε δει ακόμα το σενάριο του μεγάλου ελληνικού διαζυγίου με πρωταγωνιστές τον Αλέξη Τσίπρα και την Άγγελα Μέρκελ και πάλι.
Δυστυχώς, δεν υπήρχε τίποτα το ψευδές σε όσα απεικονίζονταν στα συγκεκριμένα εξώφυλλα τoυ Economist. Ας μην γελιόμαστε. Αυτή ήταν η εικόνα της Ελλάδας καθ’ όλη τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης χρέους που επισημοποιήθηκε το 2009. Βέβαια, οι συνδρομητές και αναγνώστες του Economist, είχαν σαφή αίσθηση του πως κινούνταν τα πράγματα πολύ πριν από την επίσημη πτώχευση, αφού πάντα το βρετανικό περιοδικό, μέσω ενδελεχών αναλύσεων παρουσίαζε επί σειρά ετών, τα δομικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και τις διάχυτες στρεβλώσεις της.
Επομένως, το γεγονός ότι το εξειδικευμένο διεθνές κοινό στο οποίο απευθύνεται ο Economist, διαβάζει σήμερα ότι η Ελλάδα για δεύτερη συνεχή φορά βρίσκεται στην κορυφή μιας λίστας 35 επιλεγμένων πλουσίων χωρών του ΟΟΣΑ είναι από μόνο του σοβαρό, αλλά και ενθουσιώδες. Ενθαρρυντικό και πολλά υποσχόμενο. Αφού θέτει την ελληνική οικονομία στο μικροσκόπιο επιφανών οικονομικών και πολιτικών στελεχών που αποτελούν την παγκόσμια αφρόκρεμα αυτών που ονομάζουμε «opinion makers» και «opinion leaders». Δηλαδή αυτών που συμβουλεύουν, αλλά και λαμβάνουν σημαντικές αποφάσεις.
Αναλυτικός πίνακας της βαθμολογίας των 35 χωρών του ΟΟΣΑ:
Μελετώντας τον πίνακα, αντιλαμβάνεται ο κάθε αναγνώστης ότι η Ελλάδα δεν είναι πλέον η χώρα που τζογάρει με το μέλλον της και κινδυνεύει να τα χάσει όλα, όπως γινόταν επί Αλέξη Τσίπρα και Πάνου Καμμένου.
Δεν βαδίζει στο κενό, απομακρυνόμενη από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη, όπως είχε κάνει επί Αλέξη Τσίπρα και Πάνου Καμμένου.
Η Ελλάδα δεν φλερτάρει με τη Ρωσία, όπως είχε κάνει επί Αλέξη Τσίπρα και Πάνου Καμμένου.
Δεν πειραματίζεται με πτήσεις στο κενό, όπως είχε κάνει επί Αλέξη Τσίπρα και Πάνου Καμμένου.
Η Ελληνική οικονομία βρίσκεται πρώτη ανάμεσα σε 35 χώρες μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ, η Νότιος Κορέα, το Ισραήλ, το Λουξεμβούργο, ο Καναδάς, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Πολωνία, η Ιρλανδία, η Δανία και άλλες, με βάση συνδυαστικά κριτήρια πέντε διαφορετικών οικονομικών και χρηματοοικονομικών δεικτών.
Η συγκριτικά καλύτερη πορεία του πληθωρισμού και του «εύρους του πληθωρισμού», η άνοδος του ΑΕΠ, η αύξηση των θέσεων απασχόλησης και οι εξαιρετικές επιδόσεις του Χρηματιστηρίου Αθηνών, που ανεβάζουν την Ελλάδα στον αφρό ανάμεσα σε πολλές σημαντικές οικονομίες, δεν αποτελούν τυχαία γεγονότα.
Οι επιδόσεις αυτές δεν είναι τυχαίες. Αποτελούν προϊόν σκληρής δουλειάς από την πλευρά της κυβέρνησης και προϊόν συναίνεσης από τους πολίτες. Και αυτό το μήνυμα περνάει στο εξωτερικό. Ταυτόχρονα οι επιδόσεις αυτές αποτελούν τις βάσεις πάνω στις οποίες μπορεί να στηριχθεί η βελτίωση των εισοδημάτων των εργαζομένων και των νοικοκυριών, που υπολείπονται από τα αντίστοιχα δεδομένα των περισσοτέρων από τις 35 χώρες του πίνακα.
Όλοι αντιλαμβάνονται ότι η Ελλάδα δεν είναι πλέον ένα Δούρειος Ίππος για την παγκόσμια οικονομία, όπως ήταν επί Αλέξη Τσίπρα και Πάνου Καμμένου.
Ότι η Ελληνική οικονομία δεν βρίσκεται στα χέρια άσχετων ανθρώπων που πειραματίζονται, όπως γινόταν επί Αλέξη Τσίπρα και Πάνου Καμμένου.
Και ότι τις τύχες της Ελλάδας δεν τις διαχειρίζονται εμμονικοί και αυτοκτονικοί πολιτικοί.
* Οι φωτογραφίες είναι από εξώφυλλα και γελοιογραφίες του Economist, που δημοσιεύτηκαν κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας
