Η παρακμή του Σύριζα είχε ξεκινήσει ήδη από την πρώτη ημέρα της διακυβέρνησης της χώρας από το πολιτικό δίδυμο Τσίπρα – Καμμένου. Η εικόνα του αριστερού και προοδευτικού κόμματος, είχε αρχίσει να ξεφτίζει από την επαφή και τριβή με την κυβερνητική πραγματικότητα. Και σήμερα, ο Στέφανος Κασσελάκης διαλύει και επισήμως, ό,τι απέμεινε από το κυβερνητικό κόμμα του 35,46%.
Η απουσία καθαρής πολιτικής ταυτότητας, η αδυναμία ταύτισης με την κομματική βάση του Σύριζα και η «τραμπικής έμπνευσης» προσπάθεια παρέμβασης του στα πολιτικά δρώμενα της χώρας, έχει βάλει ταφόπλακα στη βαθιά αριστερή ψυχή και στις παγιωμένες διαδικασίες και λειτουργίες των κομματικών και διεκδικητικών μηχανισμών της αριστεράς.
Από αυτήν την άποψη ο Στέφανος Κασσελάκης είναι πραγματικά ένας εθνικός πολιτικός ευεργέτης που εμφανίστηκε από το πουθενά και απαξίωσε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα ένα πολιτικό χώρο που μόνο δεινά έχει προσφέρει στη χώρα μας. Πού βρισκόμαστε σήμερα;
Ο κομματικός μηχανισμός του Σύριζα έχει διαλυθεί. Τα κομματικά όργανα δε λειτουργούν. Και ο νέος πρόεδρος «επικοινωνεί» μέσω των εφηβικών ψηφιακών μέσων κοινωνικής δικτύωσης, με τη δική του προσωπική ατζέντα απευθυνόμενος σε πενήντα χιλιάδες ακόλουθους τους, πέρα και έξω από κάθε μορφή κομματικής διαδικασίας. Το σκληρό κομματικό δυναμικό του Σύριζα που είχε επωμιστεί το κυβερνητικό έργο της περιόδου 2015-2019, έχει αποχωρήσει. Και όπως δείχνουν πρόσφατα δημοσκοπικά ευρήματα, το κομμάτι αυτό των στελεχών που αποχώρησε θα έχει την τύχη της ομάδας Λαφαζάνη, της ομάδας Βαρουφάκη και όλων των μικρών ομάδων που έχουν αποχωρήσει από την κεντρική ραχοκοκαλιά της Αριστεράς, που είναι γεμάτη με διασπάσεις, αποχωρήσεις και διαγραφές.
Ένα άλλο τμήμα ψηφοφόρων φαίνεται να μετακομίζει προς στο ΠΑΣΟΚ, δίχως οι μετακινήσεις αυτές να μπορούν να του προσδώσουν μια νέα δυναμική. Διότι όσοι πηγαίνουν στο ΠΑΣΟΚ, δεν έχουν την παραμικρή επαφή με το κόμμα Ανδρουλάκη. Απλά είναι απελπισμένοι με όσα συμβαίνουν στον Σύριζα.
Ένα άλλο τμήμα φαίνεται να στρέφεται στον επίσημο αντιπρόσωπο της κομμουνιστικής παράδοσης στη χώρα μας. Έτσι βλέπουμε το ΚΚΕ να καρπούται σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις έως και δυο ποσοστιαίες μονάδες, από τις μετακινήσεις των φίλων του Σύριζα προς τα αριστερά.
Ωστόσο, η ενδυνάμωση αυτή του ΚΚΕ, είναι αδιάφορη για την κεντρική πολιτική σκηνή, διότι το κόμμα αυτό βρίσκεται ιδεολογικά καθηλωμένο στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, υποστηρίζοντας μάλιστα πρότυπα τα οποία έχουν καταρρεύσει μαζί με το Τείχος Βερολίνου στη δεκαετία του ’90. Και δεν πρέπει να λησμονούμε ότι τον Οκτώβριου του 2011, ήταν οι ροπαλοφόρες δυνάμεις του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, αυτές που είχαν αποτρέψει την εισβολή δεκάδων χιλιάδων αγανακτισμένων διαδηλωτών στη Βουλή των Ελλήνων.
Όταν χρειάστηκε δηλαδή, το ΚΚΕ περιφρούρησε με τον καλύτερο τρόπο τη δημοκρατία, αποκρούοντας την επίθεση εναντίον των βουλευτών στο κοινοβούλιο, κατά τη διάρκεια της ψήφισης των βασικότερων μνημονιακών νόμων που κράτησαν όρθια τη χώρα εκείνες τις δύσκολες στιγμές.
Επομένως, με ένα γραφικό ΚΚΕ, δυο τρία νέα κομματίδια και έναν Σύριζα που χαροπαλεύει πολιτικά, η ρευστοποίηση της Αριστεράς αποτελεί γεγονός.
Ειδικά όταν ο πρόεδρος του Σύριζα, αυτοπροβάλλεται σαν μια αξιόπιστη πολιτική λύση, επειδή μοιάζει με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Επειδή εργάσθηκε στην Goldman Sachs και κατάλαβε «από τα μέσα» το πόσο κακός είναι ο καπιταλισμός και το κεφάλαιο.
Επειδή έζησε το αμερικάνικο όνειρο και κατάφερε να αποκτήσει μια περιουσία κάποιων δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ που του επιτρέπουν να μην έχει εξαρτήσεις και δεσμεύσεις.
Επειδή το 2012 στήριζε όλες τις μνημονιακές πολιτικές και ειδικά τις απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων.
Επειδή την ίδια περίοδο επικροτούσε τη μείωση του κατώτατου μισθού.
Επειδή έδινε σύμφωνα με το αφήγημα του, προσωπικές και οικογενειακές συμβουλές στον σημερινό πρωθυπουργό.
Επειδή του είχε προταθεί και πάλι σύμφωνα με το αφήγημα του, υπουργική θέση στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη το 2019.
Ο Στέφανος Κασσελάκης, που αυτοπροσδιορίζεται ως ο Κυριάκος Μητσοτάκης της Αριστεράς, παίρνει τον Σύριζα από το χέρι και από τους αγωνιστικούς δρόμους της Γένοβας που τον είχε περπατήσει ο Αλέξης Τσίπρας, και τον ξεναγεί τώρα στις Σπέτσες. Από τα τσίπουρα και τις ατέρμονες αναλύσεις, αερολογίες και συζητήσεις στους καφενέδες και στα κομματικά γραφεία, καλεί τους βουλευτές στο σπίτι του στις Σπέτσες με όλα τα έξοδα πληρωμένα, για «μπόντινγκ», για «μπρέιν-στόρμινγκ» μέσω «πάουερπόιντ». Θρυμματίζοντας με αυτόν τον τρόπο ολοκληρωτικά ό, τι έχει αφήσει όρθιο μέχρι τώρα στο πέρασμα του.
Αδυνατώ να προβλέψω, ποιο θα είναι το τέλος του πειράματος Κασσελάκη. Εκείνο που γνωρίζω όμως με σιγουριά, είναι ότι ο αρχηγός του Σύριζα είναι ένα μεγάλος εθνικός πολιτικός ευεργέτης που απορρύθμισε, ρευστοποίησε και αποτελείωσε την αριστερά και την τοξικότητα που τη συνοδεύει.
