Το Φθινόπωρο του 2000 το πλοίο Σάμινα έπεσε σε έναν ύφαλο κοντά στην Πάρο με αποτέλεσμα να βυθιστεί και να χάσουν τη ζωή τους 81 άνθρωποι.
Σύμφωνα με όσα καταγγέλθηκαν, «το πλοίο ήταν παλιό και λειτουργούσε με πατέντες, τα σωστικά του μέσα ήταν απαρχαιωμένα, κάποιοι από το πλήρωμα έβλεπαν έναν ποδοσφαιρικό αγώνα την ώρα της πρόσκρουσης, ο επικεφαλής της πλοιοκτήτριας εταιρείας αυτοκτόνησε μερικούς μήνες αργότερα».
Ο τότε υπουργός ναυτιλίας δεν παραιτήθηκε και η κυβέρνηση αρνήθηκε τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για να διερευνηθούν οι ευθύνες για το πολύνεκρο δυστύχημα.
Όταν το θέμα έφτασε να συζητηθεί στη Βουλή, ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης ανέφερε «Αυτή είναι η Ελλάδα, δεν τη γνωρίζουμε;». Η φράση έμεινε στην ιστορία σαν επιβεβαίωση της αδυναμίας να μεταρρυθμιστεί η χώρα.
Αν κάτι προσάπτουν στον Κυριάκο Μητσοτάκη οι σκεπτόμενοι οργισμένοι του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών είναι πως μετά από 25 χρόνια και τρία μεταρρυθμιστικά μνημόνια ο ίδιος δεν έχει καταφέρει να αλλάξει πολλά από το μπάχαλο και την αναξιοκρατία του ελληνικού Δημοσίου.
Στις τελευταίες έρευνες της κοινής γνώμης τα δυο τρίτα των ερωτώμενων προσάπτουν ευθύνες συγκάλυψης στην κυβέρνηση. Συγκεκριμένα, στην τελευταία έρευνα της Metron Analysis το 71% απαντά «Ναι», το 26% «Όχι» και το 3% Δεν ξέρω /Δεν απαντώ.
Είναι χαρακτηριστικό πως το 25% των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας απάντησε επίσης θετικά στο σενάριο της «συγκάλυψης».
Αν εξαιρέσουμε της θεωρίες συνωμοσίας των «ψεκασμένων» και των καιροσκοπούντων πολιτικών τυμβωρύχων υπάρχει μια μερίδα που αποδίδει ευθύνες στην κυβέρνηση γιατί παρά τις υποσχέσεις έχει πετύχει ελάχιστα στη μεταρρύθμιση του κομματοκρατούμενου πελατειακού κράτους.
Υπάρχει μια μερίδα που κινητοποιήθηκε τόσο ώστε να αναδειχθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας όσο και στη συνέχεια να κερδίσει τις εκλογές. Κινητοποιήθηκε και συστρατεύθηκε με βάση την επιθυμία μιας ήπιας μεταρρύθμισης που θα έφερνε την Ελλάδα μερικά βήματα εγγύτερα στην Ευρώπη.
Οι υποκλοπές, η κατάσταση ασυδοσίας στα πανεπιστήμια (πριν λίγες μέρες βιαιοπράγησαν και πάλι εναντίον καθηγητή) τραυμάτισαν τη σχέση του πρωθυπουργού με αυτό το κοινό.
Το δυστύχημα στα Τέμπη και η αδυναμία διαλεύκανσης της κατάστασης απειλεί με οριστικό διαζύγιο.
Από αυτούς κινδυνεύει η κυβέρνηση και όχι από τα πλήθη όσων ούτως ή άλλως είναι απέναντι και περιμένουν ένα στραβοπάτημα για να ξιφουλκήσουν με μανία.
Οι τελευταίοι τα ίδια έπρατταν και πριν τις τελευταίες εκλογές όταν έγραφαν στους τοίχους τη γνωστή προτροπή «Μητσοτάκη....» με τις ευλογίες της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης και μετά στις κάλπες έψαχναν να βρουν την ψήφο τους.
Οι άλλοι, οι οργισμένοι που σιωπούν είναι το πρόβλημα... από αυτούς κινδυνεύει ο Μητσοτάκης
Μήνυμα 1) Δεν είσαι μόνος
Καλημέρα κύριε Στούπα,
Σας γράφω με αφορμή το γράμμα του αναγνώστη Α.Π. με τίτλο «Δεν είσαι μόνος».
Ο Α.Π. θα ψηφίσει Λατινοπούλου μας λέει. Επειδή θύμωσε. Η λογική επιτάσσει ότι ένα βήμα εμπρός είναι προτιμότερο από τη στασιμότητα, η οποία είναι προτιμότερη από το ένα βήμα πίσω. Ο Α. Π. προτιμά η χώρα να κάνει βήματα πίσω ψηφίζοντας Λατινοπούλου, κόντρα στη λογική, γιατί θύμωσε.
Θύμωσε επειδή επιτρέπεται ο γάμος των ομοφυλόφιλων, κάτι που επουδενί επηρεάζει τη ζωή του. Θύμωσε επειδή γίνεται προσπάθεια πάταξης της φοροδιαφυγής μέσω χρήσης καρτών.
Θα μετακομίσει υποθέτω σε χώρα της Δύσης όπου και οι ομοφυλόφιλοι παντρεύονται εδώ και χρόνια και τα μετρητά είναι είδος υπό εξαφάνιση.
Η έλλειψη ορθολογικής σκέψης και κρίσης και η πορεία ενός λαού με βάση το θυμικό είναι η αιτία που μας ξεπέρασαν μέχρι και οι πρώην σοβιετικές χώρες.
Λυπάμαι πολύ που μία από τις αξιοπρεπέστερες κυβερνήσεις διασύρεται με αυτό τον τρόπο.
Ναι, και εγώ θα ήθελα αξιολόγηση και απολύσεις στο Δημόσιο, χτες.
Την ώρα της κάλπης όμως, επικρατεί η λογική και τα συναισθήματα απομακρύνονται. Έτσι πρέπει σε όλες τις σημαντικές αποφάσεις. Κριτήριο πάντα είναι τι μας πηγαίνει ένα βήμα πιο μπροστά.
Δ. Μ.
