Παλαιότερα, σε ανύποπτο χρόνο είχα γράψει πως σύμπασα η αριστερά και η κεντροαριστερά που ακόμη τότε ασκούσαν δομική κριτική στη Νέα Δημοκρατία του Κ. Μητσοτάκη, ενδέχεται στο μέλλον να αναγκαστούν να τον στηρίξουν (ιδιωτικώς στην κάλπη),κρατώντας έστω δημόσια τα προσχήματα.
Τούτο, αν συμβεί, θα γίνει προκειμένου να αποτρέψουν την άνοδο στην εξουσία κάποιου ακροδεξιού ευρωσκεπτικιστικού μορφώματος.
Ε λοιπόν ο καιρός πλησιάζει...
Η άνοδος Τραμπ στην εξουσία σε συνδυασμό με την εργαλειοποίηση της αντισυστημικής οργής του δυστυχήματος των Τεμπών φαίνεται πως δημιουργούν κατάλληλες συνθήκες για ανατροπές στο πολιτικό σκηνικό.
Στην τελευταία δημοσκόπηση π.χ. της Μέτρον Analysis η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου για πρώτη φορά σημειώνει διψήφιο ποσοστό στο 10,3% με το ΠΑΣΟΚ να πέφτει στο 14,5% από 17,4% ένα μήνα νωρίτερα.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης προσπάθησε να παίξει το αντισυστημικό χαρτί με τις απόψεις του για τη δικαιοσύνη αλλά αυτό λειτούργησε αντίστροφα, καθώς η αντισυστημική «θολούρα», όπως και την περασμένη δεκαετία, προτιμά τους αυθεντικούς εκφραστές από τους ευκαιριακούς καιροσκόπους.
Η αδυναμία του ΠΑΣΟΚ να υπερκεράσει το 20% και να τεθεί σε τροχιά διεκδίκησης της εξουσίας φαίνεται πως λειτουργεί αποσυσπειρωτικά.
Από την άλλη πλευρά αν κάποιο αντισυστημικό κόμμα καταφέρει να αναρριχηθεί στη δεύτερη θέση, θα δημιουργήσει τις συνθήκες να απορροφήσει αντισυστημικές ψήφους και από τα υπόλοιπα κόμματα ασχέτως αν αυτά έχουν δεξιό ή αριστερό πρόσημο.
Στην περίπτωση αυτή είναι πιθανό να δούμε μια αντί-συσπείρωση των συστημικών ψήφων πίσω από το μεγαλύτερο συστημικό κόμμα.
Στα συστημικά φιλοδυτικά κόμματα συμπεριλαμβάνω εκτός της Νέας Δημοκρατίας, το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ και το Κίνημα Δημοκρατίας του Σ. Κασσελάκη. Ο ΣΥΡΙΖΑ με την αποχώρηση των αντισυστημικών δυνάμεων (Πλεύση, Μέρα, Ν. Αριστερά) ΛΑΕ) έχει μεταστραφεί πλέον ολοσχερώς.
Τα συστημικά κόμματα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Κ.Δ. στη τελευταία έρευνα της Μέτρον συγκέντρωναν 54,3% έναντι 56,7% ένα μήνα νωρίτερα. Στην τελευταία έρευνα της GPO συγκέντρωσαν 48,7% έναντι 50,5% το Νοέμβριο.
Αν κάτι αποτυπώνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις είναι ο ισομερής διχασμός των ψηφοφόρων μεταξύ των συστημικών και αντισυστημικών δυνάμεων. Οι ουσιαστικές πολιτικές διαφορές δεν εντοπίζονται πλέον μεταξύ της Ελληνικής Λύσης και του ΚΚ ή της Πλεύσης Ελευθερίας αλλά μεταξύ αυτών και κομμάτων όπως η ΝΔ το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ουσιαστική πολιτική επιλογή είναι π.χ. αν η χώρα πρέπει να παραμείνει στην ΕΕ και το Ευρώ ή όχι.
Η εργαλειοποίηση του δυστυχήματος των Τεμπών από τη μια πλευρά στοιχίζει στη Νέα Δημοκρατία και ενισχύει τα αντισυστημικά άκρα, αλλά αν τεθεί ζήτημα αποσταθεροποίησης και πρόωρων εκλογών το «αντιΣΥΡΙΖΑ» μέτωπο που έφερε τη ΝΔ στην εξουσία μπορεί να επανεργοποιηθεί αυτή τη φορά συμπεριλαμβανομένου και ότι έχει απομείνει από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτή είναι η πολιτική ανατροπή που κυοφορείται προς το παρόν.
