Λιντσάρισμα: δημοσκοπικό και «συνταγματικό»

Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, οι πιθανότητες για όσους ενεπλάκησαν με τα Τέμπη να δικαστούν δίκαια συνεχώς περιορίζονται. Αναρωτιέμαι πώς θα κάνουν τη δουλειά τους οι δικαστές, όταν έρθει η ώρα να ανέβουν στην έδρα. Είμαι σίγουρος ότι κανείς δικαστής δεν καίγεται να επιλεγεί για να δικάσει την υπόθεση.

Μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για ανοικτή, δημόσια διαδικασία, μια αυθεντικά «λαϊκή» δίκη. Με εκατοντάδες δικηγόρους. Με τα μέσα ενημέρωσης παρόντα να μεταδίδουν σκηνές, τα λεγόμενα καθενός ακόμη και «βουβές αντιδράσεις». Με δηλώσεις και κατάρες έξω από την αίθουσα του δικαστηρίου. Με τους πολιτικούς να παρακολουθούν και να αξιοποιούν κάθε βήμα κατά το δικό τους δοκούν. Με τα socials πανταχού παρόντα να βγάζουν «αποφάσεις». Με όλη την κοινωνία απέναντι στους δικαστές, έτοιμη και βιαστική να κρίνει εκ του προχείρου να σχολιάζει ακαταπαύστως και να «δικάζει» αμετακλήτως.

Δείτε τι συνέβη μόλις ο Τριαντόπουλος ζήτησε από τους ανακριτές συναδέλφους του βουλευτές να τον στείλουν μια ώρα αρχύτερα και απευθείας να δικαστεί από τους μόνους που έχουν τη δημοκρατική εξουσιοδότηση: τους δικαστές. Ξεσηκώθηκαν να του αρνηθούν αυτό ακριβώς με το οποίο, την ίδια στιγμή, λένε, οι ίδιοι πολιτικοί, πως συμφωνούν. Αυτό που ζητά σύσσωμη η κοινή γνώμη. Να δικάζονται δηλαδή και οι πολιτικοί από την ίδια Δικαιοσύνη, με τις ίδιες διαδικασίες που ισχύουν για όλους τους πολίτες.

Ξεχειλίζει η υποκρισία. Παρελαύνουν στα κανάλια εκείνοι που θέλουν να περάσουν τον Τριαντόπουλο «γενεές δεκατέσσερις» επί όσον χρόνο θα τους φανεί πολιτικά χρήσιμο, να τον χρησιμοποιήσουν για να θαυμάσει ο θυμωμένος κόσμος πως «ξεσκίζουν» τον αντ’ αυτού της κυβέρνησης.

Αν ρωτήσετε οιονδήποτε απ’ αυτούς αν προτιμά αυτή τη διαδικασία επειδή θέλει να μορφώσει γνώμη περί της αθωότητας ή της αποχρώσας ευθύνης του ανδρός θα σας απαντήσει ότι προφανώς έχει αποφασίσει ότι ο Τριαντόπουλος είναι ένοχος και «εγκληματίας». Αυτό που θέλουν είναι να τον δικάσουν πρώτοι αυτοί, ιδίως για τα μάτια της αδημονούσας κοινής γνώμης. Θέλουν να τον στείλουν «για τα περαιτέρω» με σημαδεμένα χαρτιά. Θέλουν να περιορίσουν, όσο περισσότερο γίνεται, την ανεξαρτησία δικαστών που θα τον αναλάβουν στην επόμενη φάση.

Είναι δυνατόν, όποιος κι αν ήταν στη θέση του Τριαντοπούλου να μη θέλει να αποφύγει αυτούς που θέλουν να τον λιντσάρουν;
Όταν μάλιστα πολύ καλά γνωρίζει ότι ακόμη και οι «δικοί» του δε θα μπορούν να τον στηρίξουν. Σιγά μη τολμήσει, πολιτικά μιλώντας ένας ή μία βουλευτής της Ν.Δ., είτε στην προανακριτική είτε στην Ολομέλεια, να ψηφίσει κατά συνείδηση. Ακόμη κι αν πειστεί, μέσα στην προανακριτική, ότι δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία ενδεχόμενης ενοχής Τριαντοπούλου και πάλι δεν αντέχει να το ψηφίσει. Κι ας είναι «μυστική» η ψηφοφορία.

Αυτό που κατάφερε η ένωση των αντιπολιτευόμενων είναι να καταργήσει το τεκμήριο της αθωότητας. Αυτό που θα ήθελε να κάνει είναι να εκδώσει την καταδίκη προτού δικαστεί ο «ύποπτος».

Θέλουν να μετατρέψουν την ανακριτική της Βουλής σε ελεγχόμενο από τους ίδιους πολιτικό «δικαστήριο». Θέλουν να χρησιμοποιήσουν ένα εκ των πραγμάτων καταργημένο προνόμιο των πολιτικών για να λιντσάρουν τον πολιτικό τους αντίπαλο. Θέλουν, τελικά, να καταργήσουν τους δικαστές και τη Δικαιοσύνη. Εις το όνομα των συντάγματος και των σφυγμομετρήσεων.