Είναι αλήθεια ότι τον τελευταίο μήνα, η περιστροφή του Γενικού Δείκτη πέριξ των 900 μονάδων, έχει ανοίξει τις συζητήσεις για το αμέσως επόμενο διάστημα με διαφορετικές ερμηνείες που αρχίζουν από το "χώνεμα" τιμών στα επίπεδα αυτά, έως και το "Sell in May and go away" αφορμή για το οποίο μας δίνουν αυτή την περίοδο οι τράπεζες και η εντεινόμενη φημολογία (σ.σ βεβαιότητα πλέον για την Alpha Bank) ότι θα σχεδιάζουν νέο κύκλο αυξήσεων κεφαλαίου που θα έχει αναπτυξιακά χαρακτηριστικά.
Προφανώς, η διεθνής τάση αποτελεί "κλειδί" για την εκτίμηση του κοντινού καλοκαιρινού μέλλοντος καθώς οι περισσότεροι εμπλεκόμενοι θεωρούν πολύ δύσκολη μια "αυτονόμηση" της ελληνικής αγοράς.
Η αξία συναλλαγών το τελευταίο διάστημα έχει σταθεροποιηθεί πέριξ των ημερήσιων 80 εκατ. ευρώ, που σημαίνει ότι κάποιο χρήμα μας έχει επισκεφτεί και επαφίεται στη διάθεση των ξένων funds αν θα αυξήσει τα bets στη μικρή μας αγορά, ή αν απλώς θα βρίσκεται για αρκετό διάστημα σε στάση αναμονής.
Μια ενδιαφέρουσα αέναη συζήτηση που συχνά κλέβει την παράσταση στις αναζητήσεις των επενδυτών, είναι η τιμή και η κίνηση του Γενικού Δείκτη , αν αντικατοπτρίζει την πραγματική αποτίμηση του συνόλου της αγοράς και ποιες μετοχές δυνητικά θα μπορούσαν να υπεραποδώσουν του δείκτη, ώστε να αποτελέσουν τον μαγνήτη επιλεκτικών τοποθετήσεων εκ μέρους των επενδυτών.
Παρά το γεγονός ότι οι πολυκλαδικοί δείκτες (broad based indices) οπως ο δικός μας Γενικός Δείκτης, είναι πολυσχιδή εργαλεία εμπεριέχοντας μετοχές όλων των κλάδων και με μελετημένη στάθμιση και βαρύτητα, υπάρχουν περίοδοι που είτε λόγω εποχικότητας, είτε λόγων κλάδων που βρίσκονται σε θετικό momentum, οι μετοχές που τoυς εκπροσωπούν υπεραποδίδουν. Ταυτόχρονα μια κρίση σε ένα συγκεκριμένο κλάδο πλήττει περισσότερο τις μετοχές του με αποτέλεσμα αυτός να υποαποδίδει έναντι του Γενικού Δείκτη.
Μια ενδιαφέρουσα ανάλυση που αποδίδει το πνεύμα στην μελέτη μετοχών και δεικτών, προκύπτει από την σύγκριση της τιμής του Γενικού Δείκτη στο υψηλότερο σημείο της τελευταίας δεκαετίας στις 19 Μαρτίου του 2014. Ο δείκτης κατέγραψε υψηλά στις 1379, 42 μονάδες και ο πίνακας που ακολουθεί συγκρίνει την απόδοσή του μέχρι σήμερα και τις αποδόσεις των μετοχών του FTSE/ XA Large Cap σήμερα, σε σχέση με την τιμή που είχαν εκείνη την ημέρα.
Στον πίνακα δεν συμπεριλαμβάνονται μετοχές με εταιρικές αλλαγές στο μεσοδιάστημα όπως οι Viohalco, η ΔΕΗ, ο ΑΔΜΗΕ.
Σαφώς δεν περιλαμβάνονται και οι τραπεζικές μετοχές καθώς η πορεία τους προκαλεί τρόμο: Ο Δείκτης Τραπεζών έκλεισε στις 19 Μαρτίου 2014 στις 41.560 μονάδες με απώλειες μέχρι σήμερα 98,63%.
Επομένως είναι ευκρινής η στρέβλωση της εικόνας της αγοράς που αποτυπώνεται στον Γενικό Δείκτη, καθώς ο κλαδικός δείκτης στο ίδιο διάστημα που συγκεκριμένες μετοχές κατέγραψαν σημαντικές αποδόσεις, αυτός κατέρρευσε.
Από την άλλη δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι τράπεζες την περίοδο 2003-2007 κατέγραψαν λόγω της μεγάλης πιστωτικής επέκτασης της εποχής, εξαιρετικές αποδόσεις υπεραποδίδοντας του Γενικού Δείκτη. Στο διάστημα αυτό ( Μάρτιος 2003-Οκτώβριος 2007) ο τραπεζικός δείκτης κατέγραψε απόδοση 530%.
Δεν είναι τυχαίο, ότι στον πίνακα αποδόσεων των μετοχών, πρωταγωνιστούν μετοχές της ενέργειας, των μετάλλων και των κατασκευών και κατά συνέπεια η ...αγορά αν εξαιρέσει κανείς τους τραπεζικούς τίτλους βρίσκεται στα ίδια και ακόμα υψηλότερα επίπεδα από αυτά του 2014.
Κατά συνέπεια, η ανάλυση του συνόλου της αγοράς εκπεφρασμένη με τον Γενικό Δείκτη διαστρεβλώνεται αν δεν συμπληρωθεί με την μελέτη και ανάλυση επιμέρους μετοχών που βρίσκονται σε hot κλάδους, έχουν ικανή διοίκηση και στην συγκεκριμένη συγκυρία της χώρας θα μπορέσουν να εκμεταλλευτούν τα ευρωπαϊκά κονδύλια που θα εισρεύσουν.
Αν οι τράπεζες καταφέρουν το συντομότερο δυνατόν να αποκτήσουν ποιοτικά κεφάλαια και να μειώσουν στο ελάχιστον τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, θα παίξουν σημαντικό ρόλο την επόμενη πενταετία. Και τότε, το που θα ειναι ο Γενικός Δείκτης δεν θα απασχολεί παρά μόνο τους τεχνικούς αναλυτές.
