Η χθεσινή ημέρα μετά την ένταση της τρίτης που ακολούθησε την έκδοση της τουρκικής NAVTEX για σεισμικές έρευνες του Oruc Reis στην ελληνική υφαλοκρηπίδα κύλησε εν μέσω πληροφοριών για την υποτιθέμενη «μεσολάβηση» της Α. Μέρκελ που είχε σαν αποτέλεσμα το τουρκικό ερευνητικό να μείνει δεμένο αρόδου στην Αττάλεια.
Όμως επειδή η κάθε ιστορία με από μηχανής θεούς πρέπει να έχει και συνέχεια, το ενδιαφέρον πλέον εστιάζεται στο πως θα κινηθεί ο Τ. Ερντογάν, πως θα αξιοποιηθεί η NAVTEX που εξέδωσαν οι τουρκικές αρχές και αν πράγματι ο μοναδικός στόχος και επιδίωξη ήταν η πραγματοποίηση ερευνών στο συγκεκριμένο σημείο της ελληνικής υφαλοκρηπίδας με την προσδοκία ανακάλυψης κοιτασμάτων.
Το ORUC REIS παρέμενε μέχρι αργά χθες το βράδυ δεμένο στο λιμάνι της Αττάλειας και το γεγονός αυτό έδωσε την αφορμή για δημοσιεύματα που απέδιδαν την μη ενεργοποίηση του τουρκικού ερευνητικού, στην παρέμβαση της κας. Μέρκελ προς τον Τ. Ερντογάν.
Η εικόνα βεβαίως που δημιουργήθηκε είναι παραπλανητική.
Ακόμη κι αν υπήρξε τέτοιου είδους παρέμβαση δεν μπορεί να αποτιμηθεί τώρα η «αποτελεσματικότητα» της. Γιατί μπορεί η Άγκυρα να μην έστειλε από την πρώτη ημέρα το Oruc Reis να κάνει τις έρευνες που προέβλεπε η τουρκική Navtex αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να το κάνει τις επόμενες ημέρες ή ότι δεν έχει ήδη επιτύχει ορισμένους από τους στόχους που είχε θέσει σε σχέση με την συγκεκριμένη κίνηση.
Όσο η τουρκική NAVTEX 0977/20 παραμένει σε ισχύ (2 Αυγούστου ) και όσο το τουρκικό ερευνητικό είναι σε ετοιμότητα στο λιμάνι της Αττάλειας δεν μπορεί κανείς να ισχυρισθεί ότι υπάρχει εκτόνωση η αποκλιμάκωση της έντασης, καθώς η πρωτοβουλία των κινήσεων είναι στα χέρια της τουρκικής πλευράς, που έχοντας πια ιδιόκτητα ερευνητικά σκάφη μπορεί μέσα σε λίγες ώρες το τουρκικό ερευνητικό να βρίσκεται στο σημείο και να απλώνει τα καλώδια των σεισμογραφικών ερευνών.
Ο κ. Ερντογάν εξάλλου μπορεί να χρησιμοποίησε την υπόθεση της NAVTEX και της «μεσολάβησης» Μέρκελ για να παζαρέψει με την Γερμανίδα καγκελάριο, προσφέροντας ως ... αντάλλαγμα το ότι κράτησε (τουλάχιστον για τις δυο πρώτες ημέρες) το ερευνητικό σκάφος στην Αττάλεια.
Επίσης η τουρκική πλευρά πέτυχε να επικαιροποιήσει την τουρκική θέση για τις οριοθετήσεις στην ανατολική Μεσόγειο, καθώς με την προβολή του χάρτη της NAVTEX η Άγκυρα θεωρεί ότι πολλοί εταίροι και σύμμαχοι αμφιταλαντεύονται πλέον βλέποντας την «δυσαρμονία» της υφαλοκρηπίδας που διεκδικεί το Καστελόριζο έναντι της Τουρκίας, αλλά και ότι η απόσταση του σημείου που δέσμευσε η NAVTEX από την Κρήτη και το Καστελόριζο, ενισχύει την διαπραγματευτική της θέση.
Η Τουρκία μέτρησε αμέσως (με την ευγενική χορηγία και των ελληνικών ΜΜΕ) τα αντανακλαστικά της Αθήνας και των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, διαπιστώνοντας όμως ότι η «αποφασιστικότητα» που διακηρύσσει η Αθήνα δεν είναι μόνο στα χαρτιά.
Και φυσικά η Τουρκία επιχείρησε να υπονομεύσει την διαπραγμάτευση Ελλάδας-Κύπρου για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών, η οποία έχει εισέλθει σε κρίσιμη καμπή.
Η περιοχή την οποία επέλεξε η Τουρκία με την NAVTEX για την διενέργεια των σεισμικών ερευνών ταυτίζεται στο νότιο της τμήμα με την γραμμή οριοθέτησης την οποία προτείνει η Τουρκία στην Αίγυπτο, ώστε να διαμοιρασθεί η υφαλοκρηπίδα της Ανατολικής Μεσογείου μεταξύ Αιγύπτου και Τουρκίας με βάση την μέση γραμμή, με τον σφετερισμό όλης της ελληνικής και κυπριακής υφαλοκρηπίδας και την πλήρη εξαφάνιση της επήρειας των Νησιών.
Η αντίθεση της Αθήνας στην τουρκική NAVTEX στηρίζεται ακριβώς στο επιχείρημα ότι η ελληνική υφαλοκρηπίδα καλύπτει όλη αυτή την περιοχή όπου εξασφαλίζεται όμως λόγω της πλήρους επήρειας του Καστελόριζου και της Στρογγύλης. Κάτι που η Αίγυπτος δεν είναι έτοιμη να αποδεχθεί.
Έτσι σε μια κρίσιμη στιγμή της διαπραγμάτευσης Αθηνών -Καΐρου, η Τουρκία επανέρχεται στην γνωστή της θέση ότι εάν η Αίγυπτος γυρίσει την πλάτη στην Ελλάδα μπορεί να μοιραστεί με την Τουρκία ολόκληρη την υφαλοκρηπίδα της Ανατολικής Μεσογείου με αυθαίρετες ερμηνείες του δικαίου της θάλασσας.
