Του Γιώργου Φιντικάκη
Καρατομήθηκε έπειτα από εντολή Σταθάκη ο επικεφαλής της ΔΕΠΑ Δ. Τζώρτζης, πληρώνοντας την αδυναμία υλοποίησης της προεκλογικής υπόσχεσης του υπουργού προς τους 140 εργολαβικούς εργαζομένους της εταιρείας, ότι είναι θέμα χρόνου να μονιμοποιηθούν.
Το υπουργείο χρεώνει στον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας, ατυχείς χειρισμούς ως προς το εγχείρημα μονιμοποίησης εκτός ΑΣΕΠ των παραπάνω εργαζομένων, υπόθεση όμως που στην πορεία εξελίχθηκε σε φιάσκο, καθώς αποδείχθηκε ότι ουδείς ήταν διατεθειμένος να βάλει την υπογραφή του σε μια διαδικασία, που κινούνταν στα όρια της νομιμότητας.
Το φιάσκο όμως αυτό, πυροδότησε εδώ και εβδομάδες απεργίες εκ μέρους των εργαζομένων στη ΔΕΠΑ, οι οποίες με τη σειρά τους προξένησαν σοβαρά εμπόδια στα δρομολόγια των λεωφορείων του ΟΑΣΑ που κινούνται με φυσικό αέριο, καθώς δεν μπορούν να τροφοδοτηθούν, με αποτελέσματα καθυστερήσεις και γκρίνια από το επιβατικό κοινό.
Το αποκορύφωμα ήταν η υπόθεση να φτάσει στα δικαστήρια, έπειτα από ασφαλιστικά μέτρα που κατατέθηκαν κατά των απεργών (εκδικάστηκαν σήμερα), προκειμένου η απεργία να κηρυχθεί παράνομη και καταχρηστική, εξέλιξη που ενόχλησε την πλευρά Σταθάκη.
Στην ουσία ο υπουργός φοβήθηκε την πολιτική επίπτωση που θα μπορούσε να έχει το θέμα, κι ενώ είχε προηγηθεί παρέμβαση του ΠΑΜΕ που κατήγγειλε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και την διοίκηση της ΔΕΠΑ ότι ποινικοποιούν προεκλογικά τον αγώνα των εργαζομένων οι οποίοι "παλεύουν για να έχουν σταθερή και μόνιμη δουλειά με δικαιώματα, με κατάργηση των δουλεμπορικών γραφείων". Ως αποτέλεσμα ο κ. Σταθάκης ζήτησε την παραίτηση του διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΠΑ Δ. Τζώρτζη, αποδίδοντάς του προσωπικά ευθύνες για τα ασφαλιστικά μέτρα, με τον τελευταίο να υποστηρίζει ότι την αγωγή κατέθεσαν οι εργολαβικές εταιρείες που απασχολούν τους απεργούς, όχι η ΔΕΠΑ.
Ένα απίστευτο αλαλούμ
Τα παραπάνω αποκαλύπτουν μια πτυχή μόνο από το απίστευτο αλαλούμ που μαίνεται εδώ και καιρό γύρω από το συγκεκριμένο θέμα. Στην πράξη πίσω από την καρατόμηση της ηγεσίας της ΔΕΠΑ κρύβονται οι άστοχοι πολιτικοί χειρισμοί και η δέσμευση προς τους 140 εργαζόμενους ότι θα μονιμοποιηθούν, χωρίς να εξεταστεί από πριν, αν αυτό ήταν εφικτό, και σε τι βαθμό.
Το σχέδιο "έμπαζε" εξαρχής, καθώς στηρίζονταν σε παράκαμψη του ΑΣΕΠ, διαδικασία που κινούνταν στα όρια της νομιμότητας. Το αρχικό σενάριο προέβλεπε την πρόσληψη της πλειοψηφίας των 140 εργολαβικών στις θυγατρικές της ΔΕΠΑ και τον εν συνεχεία "δανεισμό" τους πίσω πάλι στην εταιρεία, προκειμένου να μπορέσουν κάποια στιγμή να "μονιμοποιηθούν" όταν εκείνη θα τις απορροφούσε στο πλαίσιο του ιδιοκτησιακού της διαχωρισμού.
Το σενάριο είχε σκοντάψει στους δισταγμούς όσων καλούνταν να υπογράψουν μια απόφαση παράκαμψης του ΑΣΕΠ, και ενώ οι διοικήσεις των θυγατρικών της ΔΕΠΑ ζητούσαν απο τον μέτοχό τους - δηλαδή τη ΔΕΠΑ - σχετική εντολή. Η τελευταία, είχε θέσει με την σειρά της το θέμα στους μετόχους της, δηλαδή ΤΑΙΠΕΔ και ΕΛΠΕ, οι οποίοι για ευνόητους λόγους είχαν επίσης αρνηθεί να "συναινέσουν".
Τις τελευταίες εβδομάδες έπεφταν στο τραπέζι σενάρια επί σεναρίων, όπως π.χ. δημιουργία θυγατρικής στην Αεριοκίνηση που θα απορροφούσε μέρος των εργολαβικών εργαζόμενων, λύση την οποία απέρριψαν οι τελευταίοι, με το αδιέξοδο να οξύνεται, και μαζί του και οι απεργίες.
Συναντήσεις επί συναντήσεων κατέληγαν άκαρπες, η δυσαρέσκεια Σταθάκη μεγάλωνε, οι εργαζόμενοι κλιμάκωναν τις απεργίες, οι εργολάβοι που τους απασχολούν αναγκάστηκαν να στραφούν νομικά εναντίον τους, και κάπως έτσι ο υπουργός ζήτησε την παραίτηση του επικεφαλής της ΔΕΠΑ, καθώς η υπόθεση είχε πλέον πάρει πολιτικές διαστάσεις.
Στην ουσία, αυτό που φοβάται ο υπουργός Γ. Σταθάκης, εκτός από το κόστος που θα στοιχίσει η αδυναμία τακτοποίησης των 140, είναι η ζημιά που θα προκαλούσε στην κυβέρνηση μια ολομέτωπη στα δικαστήρια με τους εργαζόμενους, πολλώ δε μάλλον, όταν ήταν ο ίδιος, που τον Μάρτιο δεσμεύονταν προσωπικά απέναντι τους πως είναι θέμα χρόνου να μονιμοποιηθούν όσοι εξ αυτών "καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες της ΔΕΠΑ".
