Πολίτη, δημόσιο ή ιδιωτικό υπάλληλο, επαγγελματία ή επιτηδευματία που να θεωρεί τον εαυτό του καλά αμειβόμενο, δύσκολα θα συναντήσεις. Λογικό είναι όλοι να θέλουν και να διεκδικούν το κάτι παραπάνω. Και τώρα που άνοιξε η συζήτηση για νέες ελαφρύνσεις, επόμενο είναι όλοι να προσπαθούν να υπερασπίζονται τα δικά τους συμφέροντα όσο το δυνατόν καλύτερα. Ο νέος υπουργός Οικονομικών λοιπόν θα κληθεί να ανταπεξέλθει σε ένα δύσκολο έργο μέσα στους επόμενους 18 μήνες (σ.σ είναι το διάστημα που μεσολαβεί από το «σήμερα» μέχρι τη ΔΕΘ του 2026 που είναι και το απώτατο όριο εξαγγελιών πριν τις κρίσιμες βουλευτικές εκλογές του 2027. Ο όποιος δημοσιονομικός χώρος προκύψει θα πρέπει να μοιραστεί με… σοφία και σύνεση ώστε να μην προκαλέσει απογοητεύσεις σε καμία κοινωνική ομάδα.
Ιδού λοιπόν το ερώτημα: θα μπορούσε ποτέ μια κυβέρνηση που χαράσσει οικονομική πολιτική να δεσμεύσει δημοσιονομικό χώρο που δεν έχει για να αυξήσει κατά 16,7% το εισόδημα μερικών εκατοντάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων και να αφήσει με χέρια αδειανά τα 3,5 εκατομμύρια των απασχολούμενων (μισθωτών αλλά και ελεύθερων επαγγελματιών) στον ιδιωτικό τομέα; Δεν είναι μόνο το ότι η επιστροφή του 13ου και του 14ου μισθού κοστίζει 3 δισ. ευρώ, ποσό που μπορεί να προκύψει μόνο αν όλοι οι φοροφυγάδες της χώρας προσέλθουν εθελοντικά να πληρώσουν τα βάρη που τους αναλογούν. Είναι και το γεγονός ότι αν προχωρήσει το συγκεκριμένο μέτρο, δεν θα έμενε τίποτα για κανέναν άλλον.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι η ελληνική οικονομία έχει συγκεκριμένες ανάγκες αυτή τη στιγμή. Πρέπει να διασφαλιστεί η αύξηση της συμμετοχής των επενδύσεων στο «μείγμα» του ΑΕΠ. Υπάρχει βελτίωση σε σχέση με τα… χάλια των προηγούμενων ετών (σ.σ η συμμετοχή των επενδύσεων είχε πέσει στο 11% και τώρα είναι στο 15,3% ενώ η Ευρώπη είναι σταθερά πάνω από το 21-22% κατά μέσο όρο παρά τη στασιμότητα των τελευταίων ετών) όμως το ερώτημα παραμένει: τι θα γίνει μετά το τέλος του Ταμείου Ανάκαμψης;
Θα αρκεί ο πολυετής προϋπολογισμός της ΕΕ (το λεγόμενο ΕΣΠΑ) για να διασφαλιστεί η περαιτέρω αύξηση των επενδύσεων; Θα βοηθήσει η αποκλιμάκωση των επιτοκίων; Θα αξιοποιηθούν οι αδιάθετοι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης; (κάτι λιγότερα από 150 δις. ευρώ). Το οικονομικό επιτελείο πρέπει να αξιοποιήσει διαθέσιμους πόρους για να αυξήσεις το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων της επόμενης χρονιάς. Οι επενδύσεις είναι αυτές που αυξάνουν την παραγωγικότητα και βοηθούν στη δημιουργία καλύτερα πληρωμένων θέσεων εργασίας.
Στην αγορά εργασίας, ο κεντρικός στόχος που είναι η μείωση της ανεργίας σε μονοψήφια ποσοστά έχει επιτευχθεί. Όμως υστερούμε πολύ στη δημιουργία καλά πληρωμένων θέσεων εργασίας. Σε συνθήκες ακρίβειας, το σύστημα των υψηλών κρατήσεων για φόρους και ασφαλιστικές εισφορές δεν βοηθάει. Άρα, οι αλλαγές στη φορολογική κλίμακα κρίνονται επιβεβλημένες. Αλλαγές προσεκτικά σχεδιασμένες καθώς η κλίμακα φέρνει πλέον στα ταμεία πάνω από 15,5 δισ. ευρώ. Κάτι που σημαίνει ότι όποιον συντελεστή και να πειράξεις, όποια αλλαγή και να κάνεις στα κλιμάκια, το κόστος θα ανέρχεται σε πολλές εκατοντάδες ευρώ.
