Του Χρήστου Ν. Κώνστα
Οι αγορές αξιολόγησαν την Ελλάδα και τιμολόγησαν τον κίνδυνο χρεοκοπίας της. Οι επενδυτές -παρά την ισχυρή υποστήριξη των 4 αμερικανικών τραπεζών- αποφάνθηκαν ότι ο κίνδυνος χρεοκοπίας της Ελλάδας, για τα επόμενα 5 χρόνια είναι λίγο μικρότερος από 20%. Ο αντίστοιχος κίνδυνος για την Ιταλία αποτιμάται στο 10%.
Στις αγορές μια χώρα βγαίνει για να αποδείξει σε ολόκληρο τον πλανήτη ότι οι επενδυτές εμπιστεύονται την οικονομία της. Όταν μάλιστα η έκδοση ενός τόσο μικρής αξίας- κρατικού ομολόγου πραγματοποιείται με τόσο μεγάλη -και πανάκριβη- «βοήθεια» τόσο πολλών επενδυτικών τραπεζών, ο στόχος δεν είναι το επιτόκιο (που αφορά μόλις το 1% του συνολικού σου χρέους) αλλά η επίδειξη δύναμης και διεθνούς εμπιστοσύνης.
Στην Ελλάδα σήμερα ο επενδυτικός κίνδυνος αποτιμάται ως εξής:
Στο 3,6% η απόδοση του 5ετούς ομολόγου. Επειδή το αντίστοιχο γερμανικό ομόλογο έχει αρνητική απόδοση -0,33%, το πραγματικό κόστος χρήματος για την Ελλάδα ανέρχεται σε 3,9%.
Πολλαπλασιαζόμενο επί 5 (όσα τα χρόνια του ομολόγου), η τελική εκτίμηση για το επενδυτικό ρίσκο της χώρας ανέρχεται σε 19,5% (5 x 3,9%=19,5%).
Με απλά λόγια, στην συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, οι αγορές αποτιμούν τον κίνδυνο χρεοκοπίας της χώρας ως πιθανότητα της τάξης του 19,5%.
Γι'' αυτό απαιτούν τη συγκεκριμένη απόδοση. Για παράδειγμα, στην «προβληματική Ιταλία» το αντίστοιχο κόστος κινδύνου αποτιμάται σε (2,17% x 5 χρόνια =) 10,7%.
Η Ελλάδα άντλησε 2,5 δισ. από τις αγορές.
Οι ξένες τράπεζες που μας «βοήθησαν» θα εισπράξουν αμοιβή 31.250.000 ευρώ (0,125% επί της συνολικής ονομαστικής αξίας του ποσού της έκδοσης). Επιπλέον 250.000 ευρώ πλήρωσε το Δημόσιο για τις εξειδικευμένες νομικές υπηρεσίες από τα δικηγορικά γραφεία Cleary Gottlieb Steen & Hamilton LLP, Allen & Overy LLP και τη Δικηγορική Εταιρεία Κουταλίδη. Μια μικρή αμοιβή 42.500 δολαρίων κατέβαλε η Ελλάδα προς τον διεθνή οίκο αξιολόγησης Standard & Poor''s ως βασική αμοιβή για τις υπηρεσίες αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας για το χρονικό διάστημα από 1.11.2018 έως 31.10.2019.
Όλες αυτές οι αμοιβές συνετέλεσαν ώστε το τελικό κόστος δανεισμού της χώρας να μην ξεπεράσει το 4% το οποίο είναι λογικό για μια χώρα που απέχει τουλάχιστον 4 βαθμίδες από την αξιολόγηση «επενδύσιμος» (Investable).
Η Ελλάδα, για να μειώσει αυτό το risk premium στους κρατικούς τίτλους θα πρέπει να ακολουθήσει μεταρρυθμιστικές πολιτικές που να αυξάνουν το παραγόμενο εισόδημα και να βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητά της. H προσπάθεια αυτή θα αποτιμηθεί σε επόμενη έκδοση ομολόγων…
Γι' αυτό άλλωστε ο Γιάννης Στουρνάρας επιμένει να προειδοποιεί μονότονα: «Λαμβάνοντας υπόψη την επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας, καθώς και τις σημαντικές προκλήσεις και τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία, θα πρέπει να συνεχιστούν απρόσκοπτα η υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων, οι ιδιωτικοποιήσεις, η ομαλή δημοσιονομική πορεία, η ταχεία αποκλιμάκωση του αποθέματος των μη εξυπηρετούμενων δανείων και η προσέλκυση ξένων άμεσων επενδύσεων».
Όλα αυτά ο Γ. Στουρνάρας τα είπε στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο της Κύπρου. Γιατί στην Ελλάδα δεν θα μπορούσε να εκφωνήσει μια τέτοια ομιλία….
