Ήρθε η ώρα να μπει τέλος στις επιδοματικές πολιτικές

Ήρθε η ώρα να μπει τέλος στις επιδοματικές πολιτικές

H Ευρωπαϊκή Επιτροπή ήταν σαφής, το Eurogroup το ίδιο, το επισήμανε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και στην ομιλία του έκανε αναφορά και ο Γιάννης Στουρνάρας. Η πρακτική της 4ετίας 2020-2023 με τις παροχές και τα επιδόματα πρέπει να τελειώσει και τα όποια μέτρα στήριξης θα πρέπει να είναι απολύτως στοχευμένα στους αδύναμους, προσωρινού χαρακτήρα και περιορισμένου δημοσιονομικού βεληνεκούς.

«Φωνάζει» η ΕΚΤ ότι η δημοσιονομική πολιτική δεν πρέπει να έρχεται σε σύγκρουση με τη νομισματική. Δηλαδή από τη μία να ανεβαίνουν τα επιτόκια για να τιθασευτεί ο πληθωρισμός και από την άλλη να έρχονται τα πάσης φύσεως επιδόματα και να κρατούν τις τιμές ψηλά. Η κριτική, ειδικά για την Ελλάδα, πηγαίνει και ένα βήμα παρακάτω.

Ποιοι είναι αυτοί που εισπράττουν τα επιδόματα; Φτωχοί άνθρωποι που τα έχουν πραγματική ανάγκη ή φοροφυγάδες οι οποίοι «βολεύονται» με το χαμηλό δηλωθέν εισόδημα, τις «μαύρες απολαβές» και την κρατική ενίσχυση που φτάνει είτε υπό μορφή επιδόματος τέκνου, είτε υπό μορφή επιδόματος στέγασης είτε και με τα διάφορα Pass (market, fuel, power) στην υγεία των κορόιδων που δεν μπορούν να αποκρύψουν τα εισοδήματά τους;

Η παρατεταμένη επιδοματική κουλτούρα κάνει ζημιά και στην διάθεση για αναζήτηση θέσης εργασίας άρα και περαιτέρω μείωση της ανεργίας η οποία με την σειρά της φέρνει αύξηση στους πραγματικούς μισθούς (σ.σ και τεχνητά καθώς αν η ανεργία πέσει κάτω από το 10% θα έχουμε επαναφορά των τριετιών, καθώς και σε όρους αγοράς όσο μικρότερη η ανεργία τόσο μικρότερη η προσφορά εργασίας άρα και τόσο μεγαλύτερη η πίεση για αύξηση των μισθών).

Η ενίσχυση του κοινωνικού κράτους δεν γίνεται με επιδόματα. Γίνεται με χρηματοδότηση μόνιμων πολιτικών που αφορούν στην παιδεία, στην υγεία κλπ. Ειδικά δε στην Ελλάδα απαιτείται και επανεξέταση των δικαιούχων των επιδομάτων καθώς το κράτος δεν γνωρίζει καν τη βασική πληροφορία. Ποιοι παίρνουν τα επιδόματα και πόσα αντιστοιχούν στον καθένα.

Η διάσπαρτη πληροφορία πρέπει να συγκεντρωθεί σε μια εκτεταμένη βάση δεδομένων ώστε να εντοπιστούν οι ΑΦΜ που «ζουν» από τα επιδόματα χωρίς να έχουν την ανάγκη αλλά επειδή πληρούν ένα εισοδηματικό ή περιουσιακό κριτήριο ενδεχομένως και λόγω φοροδιαφυγής. Από την άλλη, η ιδέα υπάρχει στο τραπέζι και μετά τις εκλογές θα ενεργοποιηθεί: Καταβολή των επιδομάτων μέσω κάρτας και όχι με πίστωση του τραπεζικού λογαριασμού.

Τι αλλάζει; Το ζεστό χρήμα στον τραπεζικό λογαριασμό χρηματοδοτεί ακόμη και μαύρες συναλλαγές. Η πίστωση του ποσού σε κάρτα, οδηγεί σε εξαργύρωση σε κατάστημα τροφίμων κλπ. Εκτός του ότι έτσι επιτελείται ο στόχος (η βοήθεια του αδύναμου) κλείνει και μια κερκόπορτα φοροδιαφυγής ύψους πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ σε ετήσια βάση.