Η συνάντηση των G20 στην Ινδονησία δεν κατέληξε σε συγκεκριμένες δεσμεύσεις και προτάσεις για την αντιμετώπιση της επισιτιστικής κρίσης, του πληθωρισμού και για τον δρόμο που πρέπει να ακολουθηθεί στο πλαίσιο της νομισματικής πολιτικής. Αναγνωρίστηκαν και συζητήθηκαν όλα τα φλέγοντα θέματα, από την ενεργειακή κρίση, μέχρι την επισιτιστική ανασφάλεια, από τη διατάραξη της εφοδιαστικής αλυσίδας μέχρι την κλιματική αλλαγή και από τον πληθωρισμό μέχρι τα ψηφιακά νομίσματα. Χωρίς αποφάσεις.
Οι αναλυτές χαρακτήρισαν τις συζητήσεις της συνόδου, γενικές και ανώδυνες. Και αυτό, διότι δεν μπήκαν στον πυρήνα των ζητημάτων, αλλά αντίθετα κινήθηκαν σε περιφερειακό επίπεδο.
Σε γενικές γραμμές, όλες οι κεντρικές τράπεζες της G20 συμφώνησαν να αντιμετωπίσουν τον πληθωρισμό και να δρομολογήσουν νομισματικές πολιτικές που θα περιορίσουν την άνοδο των τιμών. Όμως διαφορετική πολιτική επιτοκίων ακολουθεί η Fed και εντελώς διαφορετική η Κεντρική Τράπεζα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, αφού αντιμετωπίζουν διαφορετικές προκλήσεις και κινδύνους.
Όλοι συμφώνησαν για τις συζητήσεις στο πλαίσιο της Κεντρικής Τράπεζας Ψηφιακών Νομισμάτων (CBDC), καθώς αυτά μπορεί να διευκολύνουν τις διασυνοριακές πληρωμές. Όμως, την ίδια στιγμή οι χώρες μέλη του BRICS, δηλαδή η Βραζιλία, η Ρωσία, η Ινδία, η Κίνα και η Νότια Αφρική προωθούν τη δημιουργία του δικού τους κοινού νομίσματος και τη δημιουργία του δικού τους συστήματος διασυνοριακών συναλλαγών βασισμένων στο BRICS Payment Task Force (BPTF), για να αντικαταστήσουν το κυρίαρχο SWIFT.
Όλοι συμφώνησαν να λάβουν μέτρα για την αντιμετώπιση της επισιτιστικής κρίσης, ωστόσο δεν συζητήθηκε η πηγή του προβλήματος που είναι ο πόλεμος στην Ουκρανία, που έχει μπλοκάρει τη διακίνηση τροφίμων, αγροτικών προϊόντων, λιπασμάτων και βασικών γεωργικών προμηθειών.
Μετά τα γενικόλογα ευχολόγια και την καταγραφή των προθέσεων, έφτασε η στιγμή που η Αμερικανίδα υπουργός Τζάνετ Γέλεν, είπε τα πράγματα με το όνομά τους, κατά τη διάρκεια επισκέψεώς της στη Σεούλ. Και τα είπε με το όνομά τους, διότι το ακροατήριό της ήταν οι σύμμαχοι των ΗΠΑ και το οικονομικό και εμπορικό οικοσύστημα της Δύσης.
Έτσι αναφέρθηκε στον βασικό υπαίτιο των προβλημάτων της εφοδιαστικής αλυσίδας, της διακοπτόμενης προμήθειας βιομηχανικών πρώτων υλών και του καταχρηστικού ελέγχου αγοράς των τεχνολογικών προϊόντων. Και το όνομα αυτού, είναι «Κίνα». Διότι όλα όσα προαναφέραμε, που τέθηκαν προς συζήτηση και επίλυση στη σύνοδο του G-20, αποτελούν εργαλεία ενός άτυπου οικονομικού και γεωπολιτικού πολέμου, που έχει κηρύξει η Κίνα κατά της Δύσης.
Ο κυρίαρχος ρόλος της Κίνας στην αγορά των βασικών βιομηχανικών πρώτων υλών, των σπάνιων γαιών, καθώς και μιας σειράς τεχνολογικών προϊόντων, της επιτρέπουν να ασκεί έλεγχο πάνω στους ρυθμούς που κινείται η παγκόσμια παραγωγή και το παγκόσμιο εμπόριο. Έτσι, από τη Σεούλ, η Αμερικανίδα υπουργός απευθύνθηκε ουσιαστικά στους συμμάχους της, καλώντας τους να στηρίζονται στις δικές τους δυνάμεις και στα δικά τους παραγωγικά και εμπορικά δίκτυα.
Η Δύση συνειδητοποιεί, ότι η παραγωγική καρδιά της κτυπάει στο κινεζικό έδαφος. Συνειδητοποιεί, ότι η προμήθεια των απαραίτητων βασικών πρώτων υλών εξαρτάται από τη βούληση της Κίνας. Συνειδητοποιεί, ότι η παγκόσμια εμπορική δραστηριότητα βασίζεται στις κινεζικές διαθέσεις. Η Δύση συνειδητοποιεί, ότι οι ισορροπίες έχουν μεταβληθεί άρδην και ότι εκτός από ευχολόγια, απαιτούνται ισχυρές πρωτοβουλίες out of the box, προτού είναι πολύ αργά.
