Ο υπολογισμός και η χρηματοδότηση της ζημιάς που προκάλεσε ο Daniel είναι ένα μόνο κομμάτι της «εξίσωσης». Είναι το «δέντρο» και όχι το «δάσος» ειδικά αν πιστέψουμε τους ειδικούς που μιλούν για αύξηση της συχνότητας των φυσικών καταστροφών στο μέλλον.
Γι’ αυτό και άνοιξε επίσημα η συζήτηση για την εξεύρεση πηγών χρηματοδότησης των έργων αποκατάστασης του… επόμενου γύρου. Η συζήτηση εδράζεται στο ότι δεν υπάρχουν πλέον διαθέσιμοι πόροι για τέτοιου μεγέθους καταστροφές ούτε στους εθνικούς ούτε στον κοινοτικό προϋπολογισμό. Και αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα αντιμετώπισης, οι χώρες θα εκτεθούν στον δανεισμό με ότι αυτό συνεπάγεται για τα δημόσια οικονομικά. Στην Ελλάδα, τη χώρα που εξακολουθεί να έχει το μεγαλύτερο χρέος αναλογικά με το ΑΕΠ στην Ευρώπη και ένα από τα μεγαλύτερα στον πλανήτη, κάτι τέτοιο πρέπει να αποφευχθεί καθώς μόλις τα τελευταία 24ωρα κατάφερε η χώρα να επανέλθει στην Α’ εθνική της αγοράς ομολόγων και σίγουρα δεν θα ήθελε ένα πισωγύρισμα τέτοιου μεγέθους.
Το Σάββατο, θα ακούσουμε τον πρωθυπουργό να αναφέρεται εκτενώς στη νέα ασύμμετρη απειλή και να προτείνει τρεις πηγές εξεύρεσης κεφαλαίων για να χρηματοδοτηθούν οι επόμενες καταστροφές όποτε και αν έρθουν. Όσο αργότερα, τόσο το καλύτερο για να δοθεί χρόνος επούλωσης των πληγών που άνοιξαν από τον Daniel αλλά και να μαζευτεί ένα αποθεματικό. Οι τρεις πηγές είναι οι εξής:
- Η αύξηση του αποθεματικού στον κρατικό προϋπολογισμό. Σήμερα, υπάρχει μόνο ένα ποσό της τάξεως των 300 εκατ. ευρώ για την αποκατάσταση ζημιών για φυσικές καταστροφές. Στην περίπτωση της Θεσσαλίας, αυτό το ποσό φτιάχνει μόνο για να αποκατασταθούν οι ζημιές στη γραμμή του τρένου αλλά και να καταβληθούν οι αποζημιώσεις στους αγρότες (ή ένα μέρος αυτών). Για να αυξηθεί αυτό το ποσό, προωθείται η θέσπιση ενός τέλους. Μένει να μάθουμε ποιος θα το πληρώνει. Θα είναι ένα μικρό ποσό της τάξεως των λίγων ευρώ ανά μήνα αλλά συνολικά μπορεί να αποφέρει έως και 150 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση λένε οι πληροφορίες.
- Η ασφάλιση των ακινήτων είναι η δεύτερη διέξοδος για να μην επιβαρύνονται οι κρατικοί προϋπολογισμοί. Μπαίνει στο τραπέζι η υποχρεωτική ασφάλιση. Όχι για το σύνολο των ακινήτων αλλά για κατηγορίες που κρίνονται ότι κατατάσσονται σε κατηγορίες υψηλού κινδύνου. Στις πρόσφατες καταστροφές, οι ασφαλιστικές αναμένεται ότι θα συνδράμουν με αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Και θεωρείται ότι σε μια σεισμογενή χώρα η οποία βρίσκεται πλέον σε… hotspot της κλιματικής αλλαγής, το να είναι ασφαλισμένο μόνο το 16% των ακινήτων είναι πολύ μικρό ποσοστό.
- Ο 3ος δρόμος περνάει από τις Βρυξέλλες. Πολιτική η διαπραγμάτευση και απόπειρα του πρωθυπουργού να πείσει ότι τα νέα δεδομένα καθιστούν λίγα τα ποσά που υπάρχουν στο Ταμείο Αλληλεγγύης. Μένει να φανεί αν πειστούν και οι υπόλοιποι αρχηγοί κρατών.
