Η τελευταία στιγμή και οι παρατάσεις είναι δύο έννοιες που πηγαίνουν μαζί, μια διαχρονική συνήθεια στην Ελλάδα για εφορία και φορολογούμενους, ο κανόνας στον οποίο είμαστε εθισμένοι.
Τελευταία στιγμή για τις φορολογικές δηλώσεις, για τα τέλη κυκλοφορίας, τις δηλώσεις στο Κτηματολόγιο, τα παραδείγματα πάμπολλα.
Εξ ου και η «βιομηχανία» των παρατάσεων, μια ελληνική πατέντα, που υπονομεύει κάθε προσπάθεια εμπέδωσης της φορολογικής συνείδησης, στο όνομα της οποίας γίνεται το κυνήγι στη φοροδιαφυγή.
Σήμερα (1/4) εξέπνευσε η προθεσμία που είχαν οι τεχνικοί εγκαταστάτες και οι επιχειρήσεις προκειμένου να δηλώσουν στην εφαρμογή της ΑΑΔΕ το ραντεβού τους για διασύνδεση των POS με τις ταμειακές μηχανές.
Είχε δοθεί 1 μήνας παράταση, μέχρι 31 Μαρτίου, για όσες επιχειρήσεις δεν είχαν διασυνδέσει τα συστήματά τους, συν 1 ακόμη μήνας, μέχρι τις 30 Απριλίου, για όσες δεν είχαν καταφέρει να βρουν διαθέσιμο ραντεβού με τεχνικό. Τα ραντεβού αυτά είναι που πρέπει να δηλωθούν στο σύστημα, το αργότερο μέχρι σήμερα το βράδυ.
Επίσης, από σήμερα, κοντά στους 50.000 επαγγελματίες 35 κλάδων, από ταξιτζήδες, πωλητές σε λαϊκές αγορές, περιπτεριούχους, μέχρι τις επιχειρήσεις σινεμά, τα θέατρα και ευρύτερα τις υπηρεσίες θεάματος, θα έπρεπε κανονικά να έχουν εγκατεστημένο POS.
Αν ο πελάτης θελήσει να πληρώσει με κάρτα είναι υποχρεωμένοι να του παράσχουν τη δυνατότητα. Διαφορετικά, ο νόμος λέει ότι θα βρίσκονται αντιμέτωποι με πρόστιμα 1.500 ευρώ.
Θα δοθεί παράταση σε όσους αμέλησαν να συμμορφωθούν; Σε όσους διαμαρτύρονται ότι σε πολλές λαϊκές δεν έχει καλό σήμα, άρα η χρήση POS είναι προβληματική ή ότι η μπαταρία των συσκευών τελειώνει γρήγορα;
Θα δοθεί παράταση σε όσες υπόχρεες επιχειρήσεις σε διασύνδεση δεν έρθουν μέχρι σήμερα το βράδυ σε επικοινωνία με τεχνικό εγκατάστασης για να κλείσουν ραντεβού εντός Απριλίου ώστε να διασυνδέσουν την ταμειακή τους με POS ή δεν δηλώσουν στην εφαρμογή της ΑΑΔΕ ότι είναι διασυνδεδεμένη;
Όχι, απαντά το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας που κόβει κάθε συζήτηση και για τις δύο περιπτώσεις, αν και στην Ελλάδα οι κακές συνήθειες δύσκολα κόβονται.
Ας δούμε τι δείχνουν τα μέχρι τώρα νούμερα: Έως σήμερα, επί ενός συνόλου 300.000 υπόχρεων επιχειρήσεων να διασυνδέσουν POS με ταμειακές, το έχουν κάνει οι 145.000.
Εκκρεμούν, δηλαδή, ακόμη 105.000 συνδέσεις, που εκτιμάται ότι θα γίνουν με ραντεβού μέχρι τις 30 Απριλίου, για να φτάσει ο συνολικός αριθμός στις 250.000. Συν άλλες 50.000 που αφορούν τις εποχικές επιχειρήσεις.
Οι άνθρωποι που παρακολουθούν την υπόθεση μιλούν για έναν ρυθμό 5.000 διασυνδέσεων την ημέρα και δηλώνουν ικανοποιημένοι για την πρόοδο του πολυαναμενόμενου έργου που θυμίζει Γεφύρι της Άρτας.
Κάτι οι φοβέρες, οι απειλές των προστίμων, η επικοινωνιακή καμπάνια, οι συνεχείς αναφορές από Χατζηδάκη και Θεοχάρη, τα εκατοντάδες χιλιάδες mail της ΑΑΔΕ σε επαγγελματίες και επιχειρήσεις που δεν έχουν ακόμα προχωρήσει στη διασύνδεση ταμειακής μηχανής με POS, φαίνεται να έχουν πιάσει τόπο.
Έχουμε, όμως, ακόμη μπροστά μας ένα μήνα. Το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας διαμηνύει ότι δεν θα υπάρξει άλλη παράταση, κάτι που όμως έλεγε και στις 29 Φεβρουαρίου, προτού ανακοινώσει τον «1+1» μήνα παράτασης μέχρι και τα τέλη Απριλίου.
Αναμφίβολα, δεν είναι εύκολο για μια ολόκληρη οικονομία, για τόσους πολλούς τομείς, και δεκάδες χιλιάδες επαγγελματίες διαφορετικών κλάδων να διαχειριστούν μια τέτοια σημαντική αλλαγή, να βγουν από την comfort zone και την πεπατημένη με την οποία έχουν μάθει να λειτουργούν τόσα χρόνια.
Το βλέπουμε και σε άλλους τομείς, όπου θύλακες οι οποίοι εκπροσωπούν κλάδους ή και κοινωνικές ομάδες, αντιστέκονται, επιδιώκουν τη διατήρηση της κατάστασης ως έχει, καθώς έτσι θα διατηρήσουν μικροπρονόμια ή την ησυχία τους.
Εδώ, άλλωστε, δεν μιλάμε για κάποιο ήσσονος σημασίας θέμα, μια αλλαγή που δεν επηρεάζει άμεσα το πορτοφόλι.
Η ισχύς στην πράξη του μέτρου σημαίνει ότι θα εμφανιστούν έσοδα τα οποία σήμερα συχνά δεν φαίνονται, κάποιοι δηλαδή θα ξεβολευτούν, θα αναγκαστούν να πληρώσουν φόρους για εισοδήματα τα οποία σήμερα δεν εμφανίζουν. Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, αυτό ακριβώς σημαίνει.
Η μια όψη της υπόθεσης είναι αυτή. Η άλλη είναι ότι κάποια στιγμή αυτό το έργο με τα POS πρέπει επιτέλους να τελειώνει. Η κυβέρνηση δηλώνει κατηγορηματικά σε όλους τους τόνους ότι δεν θα ακολουθήσει την πεπατημένη των παρατάσεων, ότι μετά τον Απρίλιο καμία δικαιολογία δεν θα γίνεται δεκτή και σηκώνει από μόνη της ψηλά τον πήχη.
Αυτό μένει να αποδειχθεί, σε μια χώρα, όπου αναρωτιέται κανείς τι αξία έχουν οι καταληκτικές προθεσμίες, αφού ουδέποτε τηρούνται. Είτε επειδή αποδεικνύονται μη ρεαλιστικές, όπως αυτές για τη διασύνδεση ταμειακών με POS, είτε λόγω καθυστερήσεων και ολιγωρίας του κρατικού μηχανισμού, εξαιτίας της αδιαφορίας των φορολογουμένων, για όλους αυτούς τους λόγους μαζί.
Κράτος, πολίτες, επιχειρήσεις πορευόμαστε τόσα χρόνια μέσω των παρατάσεων που αν καθίσει κανείς να τις μετρήσει θα εκπλαγεί. Και η παράταση λειτουργεί εθιμικά. Χωρίς αυτή δεν είναι σε θέση να δουλέψει ούτε το Δημόσιο, ούτε οι φορολογούμενοι.
