Eπισήμως θέση στην υπόθεση Κουφοντίνα έλαβε χθες ο ΣΥΡΙΖΑ, μπαίνοντας στο «παιχνίδι» που έχει στηθεί, με μικροπολιτική στόχευση σε μια προσπάθεια να εκμεταλλευτεί αλλά και να προκαταλάβει τις εξελίξεις.
Μόνο που το ζήτημα είναι πιο σοβαρό. Επί της ουσίας, μέσω του εκβιασμού που επιχειρείται και του διλήμματος που επιβάλλει στη δημόσια συζήτηση, ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να υποβάλλει για άλλη μια φορά τη Δημοκρατία σε δοκιμασία.
Ο καταδικασμένος Δημήτρης Κουφοντίνας με την κάλυψη ενός κόμματος εξουσίας, όπως είναι πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ καταφέρνει να παράγει γεγονότα κι από τη φυλακή όπου βρίσκεται. Αναγορεύοντας τον εαυτό του σε «πολιτικό κρατούμενο», καταγγέλλει εδώ και καιρό τον τρόπο που εφαρμόζονται οι νόμοι και το κράτος δικαίου, έννοιες που έτσι κι αλλιώς ο ίδιος δεν αποδέχεται.
Και για μια ακόμη φορά μέσα από την απεργία πείνας δεν θέλει τόσο να ικανοποιήσει τα όποια αιτήματά του αλλά να παρέμβει στις πολιτικές εξελίξεις, οδηγώντας σε ακραίες εκφράσεις συμπαράστασης και φέρνοντας την κυβέρνηση μπροστά σε ένα δίλημμα: Την ικανοποίηση του αιτήματός του για μεταφορά στις φυλακές Κορυδαλλού ή την εφαρμογή του νόμου στέλνοντας το μήνυμα πως η Δημοκρατία δεν εκβιάζεται, με ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρξουν συνέπειες που η διαχείρισή τους θα είναι πολύ δύσκολη.
Όπως είναι αναμενόμενο, οι απόψεις διίστανται. Από την μια πλευρά, στοιχίζονται αυτοί που θεωρούν ότι η κυβέρνηση πρέπει να εφαρμόσει πιστά το νόμο επειδή το κράτος δεν νοείται να εκβιάζεται πολλώ μάλλον δε στην περίπτωση ενός κρατούμενου που δεν έχει επιδείξει καμία μεταμέλεια.
Υπάρχει και η άλλη πλευρά, που δεν έχει καμία σχέση με τις προσπάθειας του ΣΥΡΙΖΑ να εκμεταλλευθεί τις εξελίξεις, όποιες και αν είναι αυτές, που επικαλείται την ίδια τη φύση της φιλελεύθερης δημοκρατίας.
Χαρακτηριστική, η ανάρτηση του Αριστείδη Χατζή: «Αν πεθάνει ο Δημήτρης Κουφοντίνας μ’ αυτόν τον τρόπο, αυτό θα αποτελεί μια μεγάλη αποτυχία όλων μας. Καταρχάς μια αποτυχία του Κράτους μας. Όπως κάθε φορά που πεθαίνει κάποιος κρατούμενος με οποιονδήποτε μη φυσικό τρόπο. Θα αποτελεί μια μεγάλη πολιτική αποτυχία της Κυβέρνησης. Και θα αντιληφθεί καλύτερα το γιατί, όταν συμβεί. Δεν χρειάζεται να το περιγράψω, θα το ζήσουμε. Κυρίως όμως, για μένα, θα αποτελεί μια τερατώδη αποτυχία των αρχών που πρέπει να διέπουν μια φιλελεύθερη δημοκρατία. Όχι μόνο των αρχών του Κράτους Δικαίου αλλά και των βασικών αρχών του ανθρωπισμού», αναφέρει μεταξύ των άλλων.
Χαρακτηριστική όμως και η ανάρτηση του Αριστοτέλη Αϊβαλιώτη ο οποίος θέτει ουσιαστικά το δίλημμα της κυβέρνησης γράφοντας μεταξύ άλλων:
«Στην περίπτωση του Κουφοντίνα έχουμε ένα καθαρό αδιέξοδο. Αν η Πολιτεία (μέσω της κυβέρνησης) υποχωρήσει στο αίτημα του να εκτίσει την ποινή του σε φυλακή της επιλογής του, θα έχει υποστεί μια ήττα. Γιατί θα φανεί ότι υποχωρεί σε έναν εκβιασμό. Αν πάλι δεν υποχωρήσει και ο Κουφοντίνας πεθάνει σαν συνέπεια της απεργίας πείνας που κάνει, τότε θα έχει φτιάξει έναν ήρωα για την «εξεγερσιακή Αριστερά». Ήττα και αυτό».
Και πράγματι η κυβέρνηση βρίσκεται μπροστά σε δίλημμα που ο Κουφοντίνας το θέτει, διαθέτοντας και επισήμως πλέον την κάλυψη της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Είναι δεδομένο πως οποιαδήποτε απόφαση θα έχει αντιδράσεις. Είτε επικαλεστεί αυτήν ακριβώς την εφαρμογή του νόμου, είτε υπαναχωρήσει μπροστά στο ενδεχόμενο να πεθάνει ο καταδικασμένος πολλάκις, για κατά συρροή δολοφονίες ανθρώπων, Δημήτρης Κουφοντίνας. Θα πρέπει να επιλέξει με γνώμονα το μικρότερο κόστος.
