Ξεκινάει σήμερα το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ όπου θα κατοχυρώσει και θεσμικώς πλέον το ιμπέριουμ του Αλέξη Τσίπρα στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο αρχηγός θα προτείνει και το συνέδριο θα αποδεχθεί, ο ίδιος και η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, να εκλέγονται από την κομματική βάση, γεγονός πρωτοφανές για κόμμα που δηλώνει αριστερό.
Υπόδειγμα αυτοθυματοποίησης, το σώμα του συνεδρίου απεμπολεί οικειοθελώς το δικαίωμά του στην εκλογή και τον έλεγχο της ηγεσίας! Καθότι ένας αρχηγός (και το «καθοδηγητικό όργανο» που είναι η Κ.Ε. μεταξύ των συνεδρίων), δεν θα απολογούνται στα συντεταγμένα όργανα του κόμματος, αλλά στην κομματική βάση που τους εξέλεξε. Δηλαδή πουθενά!
Η πρόταση Τσίπρα σαφώς θα περάσει, καθώς οι σύνεδροι που εξελέγησαν είναι κατά 70-75% του προεδρικού κλίματος, και μένει ένα 25-30% για την εσωκομματική αντιπολίτευση.
Φυσικά δεν είναι ένα συνέδριο που αφορά την κοινωνία. Αφενός γιατί δεν έχει ενδιαφέρον αφού ο υποψήφιος θα είναι ένας και το αποτέλεσμα δεδομένο. Η εσωκομματική αντιπολίτευση δεν θέλησε να χρίσει δικό της υποψήφιο για να μην θεωρηθεί ότι αμφισβητεί τον αρχηγό - προφανώς και γιατί ο υποψήφιός της δεν θα είχε καμιά τύχη.
Ο δεύτερος λόγος είναι γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ενδιαφέρει πλέον την κοινωνία. Χθες δημοσιεύτηκε μια ακόμη δημοσκόπηση, σε φιλική προς τον ΣΥΡΙΖΑ εφημερίδα. Δείχνει τη διαφορά μεταξύ των δύο μειωμένη, αλλά ενώ η ΝΔ παρουσιάζεται να χάνει μία μονάδα από την προηγούμενη μέτρηση, ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίζει μισή. Η δυσαρέσκεια για την κυβέρνηση κάπου «εξαερώνεται» κατά μισή μονάδα, διαχέεται και δεν μεταγγίζεται ως ελπίδα προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
Έτσι ακούγονται ως ενέσεις αυτοενθάρρυνσης οι διαβεβαιώσεις του εκπροσώπου τύπου Νάσου Ηλιόπουλου, ότι στο συνέδριο θα συζητήσουν «για το πρόγραμμα και τις άμεσες αιχμές που μπορούν να δώσουν τι σήμα της ανατροπής, όπως οι προτάσεις μας για το ιδιωτικό χρέος, τη στήριξη των εργαζομένων και την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους».
Ουδείς αμφιβάλει ότι οι σύνεδροι, πυριφλεγείς αγωνιστικού πάθους θα τα εντάξουν στις ομιλίες τους και θα ψηφίσουν τα σχετικά ψηφίσματα. Με το που θα τελειώσει όμως το συνέδριο και θα σβήσει ο ενθουσιασμός, τα στελέχη που βγαίνουν στα τηλεπαράθυρα θα κληθούν να αιτιολογήσουν που θα βρουν τα λεφτά γι’ αυτά που υπόσχονται.
Οι ανωτέρω υποσχέσεις θυμίζουν το περίφημο και σκελεθρωμένο «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης», που αποτέλεσε την οδυνηρή έκπληξη του λαού, και το οποίο ακόμη ενυπάρχει ως κοινωνική μνήμη.
Το συνέδριο θα έχει κεντρικό σύνθημα τη «Νέα αρχή». Μόνο που αυτή ήταν σύνθημα του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2015. Δεν γνωρίζουμε αν το «κλοπυράιτ» του πασοκικού συνθήματος οφείλεται σε έλλειψη φαντασίας των συντρόφων, ή αν εντάσσεται στο πλαίσιο της πλαγιοκόπησης ή και υποκατάστασης του ΠΑΣΟΚ από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Εάν δηλαδή είναι σκόπιμη συνέχεια της μίμησης του Αντρέα από τον Τσίπρα, και την πρόσφατη υιοθέτηση συνθημάτων του Γιώργου («ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε»). Εκείνο πάντως που απομένει στο τέλος του συνεδρίου είναι να φωνάξουν «Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ενωμένο δυνατό».
Με προδιαγεγραμμένο το αποτέλεσμα, το ενδιαφέρον για όσους αρέσκονται να χαρτογραφούν το εσωτερικό τοπίο των κομμάτων, εστιάζεται στις εσωτερικές κόντρες.
Η αντιπολίτευση, που συνωστίζεται υπό την «Ομπρέλα» («53», Βούτσης , Φίλης, Σκουρλέτης, και κάποιοι πάλαι ποτέ ανανεωτικοί, καθώς και ο Δ. Βίτσας - με «ομάδα» και αυτός), θα δώσει μάχη εκ του συστάδην να μην περάσουν οι οργανωτικές αλλαγές που προτείνει ο Τσίπρας.
Άδοξη μάχη, καθώς τα κομματικά «γιοφύρια» φρόντισαν από νωρίς και τα έπιασαν οι προεδρικοί, με την «Κίνηση Μελών», (με βαριά» ονόματα της Γεροβασίλη, Σπίρτζη, Παππά, Ζαχαριάδη, κ.α), η ΡΕΝΕ («Ριζοσπαστική Εναλλακτική Ενότητα», με πολλά γνωστά ονόματα), η ΔΗΜΑΡ (αφού πούλησε το ΚΙΝΑΛ), η «ΓΕΦΥΡΑ» (στελέχη όπως ο Μπίστης για τα οποία η συμφωνία των Πρεσπών αποτέλεσε το «Άγιο Δισκοπότηρο» που απήλλαξε τον ΣΥΡΙΖΑ πάσης αμαρτίας), η «ομάδα Τζανακόπουλου» κ.α.
Το συνέδριο, οι ομιλίες, τα ψηφίσματα, τα συνθήματα, οι ιαχές, οι υψωμένες γροθιές, τα χειροκροτήματα, τα αγωνιστικά τραγούδια, θα είναι το σύνηθες σε τέτοιες συνάξεις φόντο, εντός του οποίου ο Τσίπρας θα μεταβάλει τον ΣΥΡΙΖΑ σε ενός ανδρός αρχή!
