Η αβάσταχτη ελαφρότητα της εκλογικής διαδικασίας του ΚΙΝΑΛ, και η εναλλαγή του Γιώργου Παπανδρέου σε ρόλο Δρ. ΤΖεκιλ και Μρ. Χάιντ, τελειώνει σε δύο ημέρες.
Χθες είχαμε νέο επεισόδιο, την καταγγελία από το επιτελείο του περί νοθείας. Αφορμή το γεγονός ότι σε 164 εκλογικά τμήματα βρέθηκαν περισσότερα ψηφοδέλτια (2.700) από όσους φέρεται να άσκησαν το δικαίωμα.
Όπως εξηγούσαν στελέχη του ΠΑΣΟΚ - όχι του Ανδρουλάκη - η ύπαρξη περισσότερων ψηφοδελτίων οφειλόταν στο γεγονός ότι το σύστημα έπεσε τρεις - τέσσερις φορές. Καθώς υπήρχαν ουρές και η αναμονή ήταν μεγάλη, για να μην ταλαιπωρείται ο κόσμος, αποφασίστηκε αυτοί οι ψηφοφόροι να ψηφίσουν με τις ταυτότητές τους. Εξ ου και η δυσαρμονία με την ηλεκτρονική κατάσταση (σφάλμα βέβαια επιτροπής που δεν ενσωμάτωσε έγκαιρα τα χειρόγραφα στοιχεία στο ηλεκτρονικό σύστημα).
Όπως μας είπε παλιό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος καταγγέλλει τον εαυτό του, αφ’ ης στιγμής η ΕΔΕΚΑΠ επικύρωσε με ομοφωνία το αποτέλεσμα, και ενώ η πλειοψηφία της αποτελείται από δικούς του ανθρώπους. Επισημαίνουν δε ότι το ίδιο είχε συμβεί, και για μεγαλύτερο αριθμό ψηφοφόρων, το 2007 όταν εξελέγη Πρόεδρος.
Το χειρότερο ήταν ότι από το επιτελείο του έστειλαν στα ΜΜΕ το Excel με τον αριθμό των ψηφοφόρων που θεώρησαν «υπεράριθμους», βγάζοντας στη φόρα τα ονόματα των ψηφοφόρων, τα τηλεφωνά τους και τα mail τους. Στην συνέχεια με νέα ειδοποίηση ζήτησαν να μη δημοσιευτεί γιατί περιέχει προσωπικά δεδομένα! ( Οι δημοσιογράφοι τα έχουν πάντως)!
Αιχμηρό και σαρκαστικό ήταν το tweet του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Φλωρίδη. «Ο Παπανδρέου καταγγέλλει ότι υπήρξε νοθεία στις εκλογές της προηγούμενης Κυριακής. Ο άνθρωπος μπροστά στον κίνδυνο της συντριβής μπέρδεψε το 1961 με το 2021 και την ΕΡΕ με το ΠΑΣΟΚ».
Η καταγγελία Παπανδρέου θα τίναζε στον αέρα τον δεύτερο γύρο της Κυριακής. Κατανοώντας την τελευταία στιγμή την εμπρηστική σήμανσή της, συνεργάτες του επανήλθαν λειαίνοντας την αρχική εντύπωση, και μιλώντας όχι για νοθεία αλλά για παρατυπία.
Την Κυριακή τελειώνει η εκλογή που χαρακτηρίστηκε από δύο στοιχεία. Την απρόσμενη αυτο-κινητοποίηση των οπαδών του καθημαγμένου ΠΑΣΟΚ για να ψηφίσει νέο Πρόεδρο. Ανιχνεύοντας την με κοινωνικούς όρους, δεν ήταν μια κινητοποίηση φανατικών κομματικών. Αυτοί έχουν τελειώσει στο ΠΑΣΟΚ δεκαετίες. Ήταν η ανάδυση μιας παραταξιακής μνήμης που τελούσε εν υπνώσει, αποθαρρημένη από τα γεγονότα της τελευταίας δεκαετίας.
Το δεύτερο, που εξέπληξε αρνητικά, ήταν η συμπεριφορά του κ. Παπανδρέου. Ο ευγενής, κοσμοπολίτης, οραματιστής, νεωτεριστής, καλοκάγαθος, μετατράπηκε σε μικροπρεπή, μικροπολιτικό, και εμπαθή.
Πιστεύαμε ότι ο Πρόεδρος που τον ψήφισε άνω του ενός εκατομμυρίου πολιτών, ο Πρωθυπουργός του 44% (43,92%) του 2009 δεν είχε κανένα λόγο να κατέβει να διεκδικήσει την αρχηγία του 8%. Το έκανε για να δικαιώσει εαυτόν επειδή θεωρείο ότι αδικήθηκε.
Αν όμως ήθελε να δικαιώσει εαυτόν, θα μπορούσε να γράψει ένα βιβλίο με τα γεγονότα της εποχής. Όχι μόνο θα γινόταν ανάρπαστο, όχι μόνο θα απασχολούσε επί μακρόν την ελληνική επικαιρότητα (πολύ περισσότερο από ό,τι την απασχόλησε αρνητικά η κάθοδός του) αλλά θα γινόταν και διεθνής είδηση, αφού στην ελληνική περιπέτεια ανεπλάκησαν οι μεγάλες προσωπικότητες της εποχής, με προεξάρχουσες τη Μέρκελ, τον Σαρκοζί και τον Ομπάμα.
Κυρίως όμως θα φώτιζε σκιερές πτυχές εκείνης της εποχές, που θέλει δεν θέλει, γράφτηκε στην ιστορία. Ως τώρα πολλοί έχουν μιλήσει για την εποχή, αλλά απουσιάζει η δική του μαρτυρία - πέραν του επαναλαμβανόμενου σλόγκαν «σώσαμε τη χώρα».
Θα μπορούσε ο κ. Παπανδρέου να είναι ο «σοφός γέρων» του κόμματός του. Με την πείρα του να συμβουλεύει, με την θετικότητά του να λειτουργεί ενωτικά, και με τις διεθνείς του διασυνδέσεις να διευκολύνει.
Τώρα το στοίχημα που βάζουν πολλοί στο ΠΑΣΟΚ είναι αν θα αποδεχθεί την ήττα (εάν ηττηθεί) και εάν θα παραμείνει στο κόμμα. Και φυσικά υπό ποια μορφή θα παραμείνει. Ως συναινετικός «σύντροφος» ή ως δολιοφθορέας της ενότητας και του νέου αρχηγού (εάν εκλεγεί ο Ανδρουλάκης).
Και αν δεν μείνει θα πάρει και το ΚΙΔΗΣΟ μαζί του, γινόμενος για μια ακόμη φορά μοιραίος διασπαστής του κόμματός του;
