Είναι αξίωμα, ότι δεν μπορείς να έχεις διαφορετικά αποτελέσματα εάν κάνεις τις ίδιες κινήσεις. Και ο Αλέξης επιδιώκει με τα ίδια επιχειρήματα να αλλάξει τους δημοσκοπικούς του δείκτες. Κάποτε, στον καιρό που φούντωνε η πανδημία ζητούσε υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής. Είχε βρει και το κατάλληλο πρόσωπο, την κα Αθηνά Λινού. Μετά ήθελε επιστημονική επιτροπή Υγείας κοινής αποδοχής. Δηλαδή η κυβέρνηση να απεκδυθεί της ευθύνης που της ανέθεσε ο λαός, των δικαιωμάτων και υποχρεώσεών της, και να μοιρασθεί την εξουσία με την αντιπολίτευση. Κοντολογίς να πει είμαι ανίκανη, προσφεύγω τον ΣΥΡΙΖΑ να με βοηθήσει να κυβερνήσω!
Όλα αυτά ως τώρα δεν του προσέφεραν δημοσκοπικά, δεν σμίλεψαν περεταίρω το ηγετικό του προφίλ στην κοινωνία, δεν προσέδωσαν στο κόμμα του αύρα κυβερνησιμότητας. Παρόλα αυτά επανήλθε χθες ζητώντας από τον πρωθυπουργό να ορίσει… «από τώρα υπηρεσιακό υπουργό Εσωτερικών προκειμένου να πάει ομαλά η χώρα στη πορεία προς τις εκλογές».
Πρότεινε μάλιστα το πρωτοφανές, να ανακοινώσει ο πρωθυπουργός... από τώρα την ημερομηνία εκλογών μέσα στον Σεπτέμβριο. Δηλαδή ο Μητσοτάκης μπορεί να μην έχει ακόμη αποφασίσει πότε θα κάνει εκλογές, κάτι που είναι στις προνομίες του, αλλά ο Τσίπρας δεν τις ζητεί απλώς (όπως είναι δικαίωμά του). Απαιτεί και ημερομηνία διεξαγωγής σε κάτι που μπορεί να μην έχει αποφασισθεί, να μην υπάρχει ακόμη στην πρωθυπουργική ατζέντα.
Όσο για το αίτημα περί υπηρεσιακού υπουργού Εσωτερικών, ανυψώνει σε τεράστια ύψη τον σουρεαλισμό. Δηλαδή αν δεν γίνουν το Φθινόπωρο εκλογές αλλά την Άνοιξη, ο υπηρεσιακός υπουργός θα επεκτείνει την θητεία του για δέκα και πλέον μήνες. Η θα παυθεί κατά τον Δεκέμβρη, αφού θα το έχουμε πάρει απόφαση ότι δεν θα γίνουν εκλογές, και θα ορισθεί εκ νέου τον Μάρτη; Δεν έχουν ξαναγίνει αυτά!
Βεβαίως στο αίτημα του υπηρεσιακού, υποκρύπτεται δολίως η καχυποψία που θέλει να τροφοδοτήσει, και την οποία ήδη διακινούν τα τρολ του στο διαδίκτυο, ότι στις επικείμενες εκλογές ο Μητσοτάκης θα επιχειρήσει νοθεία. Γι’ αυτό και το αίτημα του «από τώρα υπηρεσιακού»! Το αν με αυτή την υποβόλιμη κατηγορία διασπείρει συστημικές αμφιβολίες και υπονομεύει την πολιτική ζωή και την εναπομείνασα αξιοπιστία της, του είναι αδιάφορο.
Επιφύλασσε και άλλη κατηγορία. Ο Μητσοτάκης κατά Τσίπρα προσπαθεί να κοροϊδέψει τους πολίτες με επιδόματα τα οποία έχουν ημερομηνία λήξης τις πρόωρες εκλογές. Θα μπορούσε να είναι έτσι. Αλλά πόση αξιοπιστία νομίζει ότι σωρεύει ο αρχηγός που χαρακτήρισε το προεκλογικό επίδομα ως 13η σύνταξη; Που προσπάθησε να διατηρηθεί βασιζόμενος στην πολιτική των επιδομάτων, τα οποία και πιο πενιχρά ήταν από αυτά της σημερινής κυβέρνησης (έφτασαν κοντά στα 48 δισ.), και δεν υπήρχε η ανωτέρα βία της πανδημίας και του πολέμου που τα δικαιολογούσαν.
Φυσικά μας δημιουργεί την υποψία ότι γνωρίζει πως αυτά τα επιδόματα που δίδονται, καλώς ή κακώς, πιάνουν εκλογικό τόπο - πάλι καλώς ή κακώς. Και επειδή δεν μπορεί να τα καταγγείλει, καταγγέλλει τις κυβερνητικές προθέσεις.
Τέλος για τα εθνικά, κατήγγειλε ότι «ο κ. Μητσοτάκης στην Κωνσταντινούπολη πριν από τρεις μήνες στην συνάντηση του με τον Ερντογάν υποσχέθηκε ένα ήρεμο καλοκαίρι. Δεν πέρασαν δύο εβδομάδες και άρχισε πάλι η κλιμάκωση της έντασης από την Τουρκία». Δηλαδή θα πεισθούν οι πολίτες ότι φταίει ο Μητσοτάκης γι' αυτό; Αυτός έβαλε τον Ερντογάν να δυναμιτίσει το κλίμα, να απειλεί και να ζητάει αφοπλισμό νησιών;
Με αυτά τα επιχειρήματα χάνει το ισχνό δίκιο του σε μερικά σωστά, τα οποία όμως και πάλι καταστρέφει. Έχει δίκιο να ζητάει από την κυβέρνηση «Να θέσει σε διαρκή συνεδρίαση το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής». Όμως συμπληρώνει: «ώστε όλες οι πολιτικές δυνάμεις να είναι σε πλήρη γνώση των εξελίξεων στα εθνικά μας θέματα καθ' όλη τη προεκλογική περίοδο».
Δηλαδή εκλαμβάνει ο πολίτης ως συμπέρασμα, ότι στόχος δεν είναι η ενημέρωση για τα εθνικά θέματα από ανησυχία, αλλά από πρόθεση αυτά να γίνουν κλωτσοσκούφι κατά τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα! Αν πάει με τέτοια επιχειρήματα ως τις εκλογές, μάλλον δεν θα ευτυχίσει.
